Column: SMS verzonden

Een tijdje terug kreeg ik een sms-bericht en dat ging ongeveer zo: 'hé kerel, ook zo'n koppijn? was een briljant feest gister! die linda trouwens, oei oei. en ja, wij gaan het fckng maken. let maar op. later!' Laat ik nu tot op de dag van vandaag geen enkel idee hebben welk feestbeest mij dit bericht heeft verstuurd. Nu gebeurt het wel vaker dat ik de dag na een feest niet feilloos kan navertellen met wie ik wat besproken heb en wie ik heb beloofd dat we hét gaan maken. Ja, op feestjes, dan durf ik wel. Maar van dit vermeende feest wist ik niks.

Extra wrang was het dat ik die avond ervoor uitgeput, languit op de bank had gelegen. En dat terwijl er zich ergens een briljant feest afspeelde waar ene Linda dingen deed die 'oei oei' waren en waar plannen werden gesmeed om vanaf morgen alles anders te doen. Kortom, bijzijn is meemaken! Achteraf een sms'je ontvangen is dan alsof je als kind niet op het kinderfeestje mag komen, maar na afloop wel de snoepzak krijgt uitgedeeld. Verschrikkelijk.

Ik heb het berichtje bewaard in mijn in-box, voor het geval dat de onbekende verzender zijn identiteit alsnog zal onthullen. Het staat al tijden geparkeerd, tussen de andere, onbekende berichten die wachten op duidelijkheid over hun afkomst. Het gaat misschien te ver om te zeggen dat ik verkeerd verzonden berichten spaar, maar zo'n uitglijer van de sms-duim in je in-box blijft smullen. Het heeft iets geniepigs, je leest berichten die niet voor jouw ogen bestemd zijn.

Ik moest eraan denken toen ik las dat de vrouw van een Zuid-Afrikaans parlementslid vorige week een vergelijkbaar bericht ontving. Alleen, kende zij de afzender wel: dat was haar man. Die had op de verkeerde toets gedrukt. Stuurde een hitsig sms-berichtje, bestemd voor zijn maîtresse, per ongeluk aan zijn vrouw. Bericht verzonden. Au.

Het is ook zo ongrijpbaar, zo'n sms-bericht. Letterlijk. Je kunt je voorstellen dat de Afrikaan, toen tot 'm doordrong dat het bericht de verkeerde kant uitvloog, heeft geprobeerd om het te stoppen. Je ziet 'm in de lucht springen, in een wanhopige poging het bericht uit de lucht te trekken. Tevergeefs. Vlug naar huis rijden dan maar en proberen de telefoon uit de handen van vrouwlief te grissen. Te laat, zijn telefoon gaat al, het is zijn vrouw.

Nee, veel goeds heeft het sms'en ons niet gebracht. En ondertussen sms'en we alsof ons leven ervan afhangt. Af en toe is dat echt zo, als iemand bijvoorbeeld wanhopig vanuit een gletsjer een noodkreet per sms verstuurt, waarna alles toch nog goed komt. Dan is iedereen het erover eens: wat is sms'en toch nuttig. Maar de rest van de tijd is het vooral onzin wat de klok slaat.

Stel je even voor dat je al die berichten die de godganse dag om je kop zweven, zou kunnen zien. Eerst zou je je slap lachen om de onbenulligheid van al die sms'jes, daarna zou je knettergek worden. Er worden zo ontstellend veel onzinnige berichten per uur verstuurd. 'Zie je om 19.00 uur', 'je wordt bedankt, klootzak!', 'de spaghetti staat in het linkerkeukenkastje', 'ik lust je rauw, geile beer', 'PSV KAMPIOENUHH!!!'.

Maar er is ook goed nieuws. Er schijnt nogal wat geld te verdienen te zijn in de sms-business. De eerste sms-miljonairs tellen op dit moment hun geld. Misschien moet ik ook maar eens een sms-service opzetten. Een sms-service, die afzwaaiende sms-berichten opvangt en vernietigt. Zeg maar de Patriot-raket voor sms-verkeer. Ongewenste afzwaaiers krijgen geen kans meer met Unkle's sms gatekeeper. Daar moet toch een hoop geld mee te verdienen zijn, nietwaar?