review

Film: Quantum of Solace

Jeroen (SamuelofSEK)


Mochten de bekende Nederlanders de nieuwe Bondfilm dinsdag al aanschouwen, het gewone publiek mag Quantum of Solace vanaf vandaag bekijken in de Nederlandse bioscopen. Het is al de 22e in de serie en het is voor het eerst dat een Bondfilm een sequel is op een eerdere aflevering, in dit geval uiteraard Casino Royale. QoS zal sterk voor de dag moeten komen wil het zich meten met het succesvolle debuut van Daniel Craig als Bond. Om dit te bewerkstelligen is Marc Forster, bekend van films als Stranger than Fiction en Finding Neverland, aangetrokken als regisseur. Weet QoS met dit alles de succesvolle lijn voort te zetten?


Door de ontvoering en verhoor van Mr. White, wordt Bond op het spoor gezet van de internationale organisatie Quantum. Dat deze organisatie niet al teveel goeds in de zin heeft is al snel duidelijk. Quantum is druk bezig met een project, onder leiding van milieuactivist Dominic Greene, in een Zuid-Amerikaans land. De organisatie helpt legerleider Medrano om het land onder zijn leiding te krijgen in ruil voor een stuk land. Het land lijkt in eerste instantie compleet nutteloos, maar Quantum voert meer in zijn schild dan op het eerste gezicht lijkt. Bond raakt tijdens zijn zoektocht naar wraak op Vespers dood verstrikt in de plannen en is vastbesloten om deze plannetjes de afgrond in te gooien. Bond krijgt hulp van de jonge Camille. Zij blijkt nog een appeltje te schillen hebben met Medrano. Medrano heeft namelijk haar gezin uitgemoord. Een perfecte combinatie lijkt te zijn geboren.


Quantum of Solace begint vlak na het einde van Casino Royale en bouwt verder op de stijl van Casino Royale. Je zal in QoS niet veel gadgets tegenkomen en veel over the top actie zal je hier niet vinden. Nee, het is grotendeels serieus en de actie is hard en "realistisch". Er is veel geïnvesteerd in de actie, want waar Casino Royale qua actie relatief vaak gas terug moest nemen voor het verhaal, daar gaat QoS vaker vol gas vooruit.

De vele actiescènes zullen goed nieuws zijn voor de actie junkies onder ons. De laatste jaren hebben we een trend opgebouwd zien worden van rauwe actie, vaak minder gestileerd gefilmd door handheldcamera’s. Films als de Bourne-reeks hebben bewezen dat het publiek dit waardeert. Ook QoS en Casino Royale kan je onder deze trend scharen. Er is echter ook een tegengeluid te horen over de nieuwe stijl waar deze actie onderdeel van is. Het gemis van gadgets, over the top actie, etc. zou inbreuk maken op het typische Bondgevoel. Het merendeel was echter van mening dat de stijl verfrissend werkte. En Daniel Craig leverde op zijn eigen manier met arrogantie, flair en humor een sterke zesde Bond af. Zie de James Bond Special voor een overzicht van Craig en de ex-Bondacteurs.


Veel actie is echter geen garantie voor succes. Het kan ook tegen de film werken. QoS zal niet worden bekritiseerd op zijn actie, maar het heeft wel veel invloed op de andere delen van de film. Soms krijg je het gevoel dat QoS zich teveel voortbeweegt van actiescène naar actiescène. De scènes tussendoor zijn niet altijd even interessant. Bond volgt het broodkruimelspoor kruimel voor kruimel. Er is meestal een actiescène waar Bond afrekent met iemand en dan uitzicht krijgt op de volgende kruimel. Er is weinig gevoel dat het echt uitmaakt wat Bond doet, want je weet toch wel dat hij het spoor niet bijster raakt. Er is erg weinig verrassing te bekennen.

Daniel Craigs performance is erg vergelijkbaar met die uit Casino Royale. Hij is dit keer overduidelijk een man met een missie, maar hij behoudt wel zijn arrogantie, flair en goed getimede humor. De rol is dit keer wel minder opvallend om de simpele reden dat Craig minder tijd heeft om het beschadigde karakter uitgebreid uit te werken. Zelfs simpele karakteristieke Bond-dingetjes komen in het geding. Craig mag zichzelf niet eens meer voorstellen als Bond. In Casino Royale mocht hij tenminste nog een grapje maken over zijn befaamde Martini bestelling...

"The name's Bond. James Bond."

Niet alleen Daniel Craig mocht terugkeren in QoS, we zien verder ook Jeffrey Wright (Felix Leiter), Giancarlo Giannini (Mathis), Jesper Christensen (Mr. White) en Judy Dench (M). Behalve M, zijn het allemaal heel beperkte rollen. In het geval van Leiter en Mathis helpen ze Bond als MI6 zich politiek gezien moet distantiëren van Bond.

De belangrijkste nieuwelingen in de Bondfranchise zijn slechterik Mathieu Amalric en Bondgirl Olga Kurylenko. Almaric krijgt weinig karakteristieke hulp met zijn personage. Hij heeft geen tranende oog, een vlooienbaal om te aaien of een bek vol metaal. Hij moet zijn rol als zakenman zonder geweten geheel op eigen kracht bewerkstelligen. Hij doet het goed, maar of hij herinnert zal worden als een van de Bond villains valt te betwijfelen.

De laatste tijd was het in Bondfilms steeds meer te zien dat de Bondgirls, meestal aan de slechte kant, sterke vrouwen waren die zich konden meten met Bond. Zo ook Camille. Ze is vooral uit op haar eigen wraak op Medrano en sluit zich vooral daarom aan bij Bond. Tijd voor gerommel met Bond zal er in dit geval dan ook niet zijn en dat is vrij opvallend in een Bondfilm. Gelukkig heeft James onderstaand speeltje nog.


Quantum of Solace is waarschijnlijk een film die verdeeldheid zal oogsten. Het gevoel blijft hangen dat dit een betere actiefilm is dan dat het een Bondfilm is. 106 minuten lang is het vermakelijk, maar erg memorabel is het uiteindelijk niet echt.

Label: Sony Pictures Releasing Releasedatum: 6 november 2008
Kijkwijzer: Waardering film: