Het leven van Jyske #5: regeldagen
Een pasgeboren kind moet nog veel leren, dat staat vast. Dat het tijd nodig heeft ook. En dat het in fases gaat. De eerste fase is rond de tien dagen, en raad eens? Juist, dat was afgelopen week.
Haar draai niet kunnen vinden, vaker voeding willen, minder hoeveelheden maar vaker drinken, minder slapen, meer huilen en geborgenheid zoeken. Zoals gezegd in het vorige deel; het zoeken is lastig, des te leuker is het vinden. Zeker tijdens regeldagen. Maar dit zijn niet de enige regeldagen, ze komen voor rond de 10 dagen, tussen de 2 en 3 weken, 6 weken, 3 maanden en 6 maanden. Maar wat houden deze dagen precies in?
Regeldagen zijn perioden waarin het kindje alles verwerkt of een groeispurt heeft. De hersenen zijn volop in ontwikkeling, het darmstelsel is nog in ontwikkeling en alles wat buiten de buik is, is nieuw. Baby's vragen meer om voeding, zijn onrustiger en willen geborgenheid. Maar ook is het mogelijk dat de baby een groeispurt heeft, het kind zit immers net terug op het geboortegewicht en wil door. Dat laatste zien we bij Jyske. In plaats van 60 ml bieden we nu 90 ml aan en geregeld gaat er meer dan 60 ml op.
Omdat Jyske weer op haar geboortegewicht zit mag ze ook naar buiten. Dat gaan we doen op 19 maart want dan zijn papa en mama 15 jaar samen. Het was een kort uitje, maar ze heeft er van genoten. Al hobbelend in de wieg viel ze in slaap van alles wat ze hoorde. We ging even naar de supermarkt en daar een broodje eten. We zijn vaste klant dus enkele personeelsleden en andere klanten kwamen even een kijkje nemen. Zoveel indrukken, eenmaal thuis was ze jengelig en moe, later viel ze dan toch in slaap en hebben Sanne en ik genoten van een ouderwets avondje met film en hapjes: filet american, carpaccio en gerookte zalm. Het mag weer!
Ook heeft het consultatiebureau ons nu dan echt gevonden, ze wordt gewogen en er komt een gehoortest aan! En snel ook, deze heeft al plaatsgevonden en de oren doen het! Hopelijk gaat ze deze ook gebruiken, het schijnt dat de werking ervan maar 2-3 jaar duurt. Voor mij wel een opluchting dat de oren werken gezien ik zelf 85% doof ben geboren. He? Wat? Ja, dat.
Toen ik een jaar of 2-3 was, hoorde ik de brievenbus niet klepperen, reageerde niet op deuren die dicht gaan en leek het alsof alles langs me heen ging. Uiteindelijk na vele malen buisjes te hebben gehad en gehoortesten ging het steeds beter. Toen ik eens op een zaterdag ging zwemmen voelde ik onder water de buisjes uit mijn oren vallen, ik heb mijn ouders niets gezegd. Ik had inmiddels al wel 20 keer nieuwe buisjes gehad. Bij een controle van de KNO-arts bleek dat ze er niet meer in zaten, mijn ouders haden geen verschil in gehoor gemerkt en we mochten gaan, zonder afspraak om nieuwe buisjes te plaatsen. Wel met een gehoortest en controle afspraak. Ik ben blij dat dit Jyske allemaal bespaard lijkt te worden.
Ook komt het consultatiebureau nog een keer langs om haar te wegen, we zijn erg benieuwd wat ze weegt na de regeldagen, want de tweede serie, die rond 2-3 weken hebben we ook al gehad aan het begin van de tweede week. Onze kleine dame is snel met van alles, ik grapte laatst al tegen mijn moeder dat ze op haar 12e het rijbewijs zou halen. Maar so far, so good.
Wederom was het veel jengelen en alles-is-mama-dag tijdens de tweede regeldag. Papa kon maar weinig goeds doen en dat kan frustrerend zijn, de eerste dagen waren immers alles-is-papa-dagen. Terwijl ik Jyske de fles geef, wrijft Sanne over mijn schouder, het enige wat ik kan (en mag) doen is Jyske de fles geven. Daarna is het weer naar mama. Slapen? Nee hoor, het komt er niet van. Maar gelukkig heeft elk begin ook een eind. En soms is dat ook jammer, maar voor dit eind geldt: volgende week weer een nieuw deel van "Het leven van Jyske".
