Film: Bad Lieutenant: Port of Call - New Orleans
"I wish these people die in Hell. I hope they’re all in the same streetcar, and it blows up." De reactie van regisseur Abel Ferrara, toen een journalist hem vroeg wat hij dacht over de komende remake van zijn Bad Lieutenant. Werner Herzog, regisseur van deze "remake" en nooit te beroerd om wat olie op het vuur te gooien, reageerde doodleuk dat het geen remake zou worden. Om er nog even fijntjes aan toe te voegen dat hij zelfs geen idee had wie Abel Ferrara was. Remake of niet, Bad Lieutenant: Port of Call - New Orleans is binnenkort te zien in de Nederlandse bioscopen. Hoofdrol voor niemand minder dan Nicolas Cage.
Terence McDonagh is een rechercheur die het niet even nauw neemt met de regels. De drugs verdwijnt non stop door zijn neus, gokken doet hij aan de lopende band, hij kijkt niet neer op een overtreding meer of minder om resultaat te boeken en confisqueert met grote regelmaat items van de overtreders die met hem te maken krijgen voor zichzelf. Zijn verslavingen nemen alsmaar grotere vormen aan en dat kan gewoon niet goed blijven gaan. En dat gaat het ook niet. Hij raakt verstrikt in een web van criminaliteit en corruptie terwijl hij gelijktijdig ook nog een nare zaak probeert op te lossen. Hij zal alle zeilen moeten bijzetten om de situatie tot een goed einde te brengen.
Herzog ziet zijn film dan misschien niet als een remake, de gelijkenissen zijn er echter wel degelijk. Het verhaal is anders, maar voor het grootste deel eigenlijk ook heel erg hetzelfde. Ook het karakter van Cage lijkt wel heel erg op de gestoorde gek uit Ferrara's Bad Lieutenant. Toch verschilt Herzogs film qua uitvoering wel degelijk veel. Waar Harvey Keitel op een bizarre en intense manier compleet uit zijn bol gaat om Ferrara's film tot cult te verheven die verder vooral donker, hard, pervers en naar aan voelt, daar gooit Herzog het over een andere luchtigere boeg. De idiote acties van Terence worden altijd getoond met een knipoog en het publiek zal zich dan ook niet zo snel vervreemden van Terence. Verder voelt Terence een stuk menselijker aan door de tijd die wordt besteed om zijn gebrekkige band met zijn vriendin en vader te belichten.
Hoewel de gladde praatjes en vreemde acties van Terence een grote reden zijn voor het compleet uit de hand lopen van de situatie, zou het ook zijn redding kunnen zijn. Terwijl zijn problemen zich uitspreiden is Terence al gelijktijdig bezig met oplossingen te vinden op zijn onorthodoxe manier. Dit is geen eenrichtingsverkeer naar verdoemenis, het blijft juist altijd een hoopvolle onderneming van een ondanks alles "sympathieke" gek.
De film neemt zichzelf zeker niet altijd even serieus. Sterker nog op enkele momenten voelt het aan als een grote grap. Het gaat soms echt helemaal nergens over. Vooral op het einde voert Herzog een nummertje extreme belachelijkheid op. Dit allemaal is overigens in dit geval niet per definitie een minpunt. Het zorgt hier en daar voor wat humor, maar het zal zeker niet iedereen bekoren en dan kan deze film best een lange zit worden.
Als je nu vreest dat Cage zich als een soort van Castor Troy (zijn rol in Face/Off) in het kwadraat uitleeft, kan je gerust zijn. De man loopt een groot deel van de film somber en geteisterd door zijn rugproblemen in het rond. Tuurlijk heeft hij ook zijn extraverte momenten om zich uit te leven, maar hij vliegt nergens echt uit de bocht en is juist een van de betere aspecten van Bad Lieutenant. Andere rollen worden vertolkt door onder meer Eva Mendes als Terence's probleemaantrekkende vriendin, Val Kilmer als zijn politiepartner, Brad Dourif als Terence's bookie en rapper Xzibit als de plaatselijke gangster.
Bad Lieutenant: Port of Call - New Orleans zal niet heel lang in het geheugen gegrift staan, maar is voor het juiste publiek garant voor 2 uur goed vermaak.
