Murder on the Orient Express

Hercule Poirot: een karakter dat veel eigenschappen vertoont met Sherlock Holmes. Een geniale, ijdele, onuitstaanbare detective met trekjes die vandaag de dag als autistisch gedrag aangemerkt zouden worden. Ook Poirot heeft een hele reeks boeken om ideeën uit te putten, allemaal van de hand van schrijfster Agatha Christie. Iemand moet gedacht hebben dat na het succes van de BBC-serie Sherlock de tijd rijp is voor een filmreeks rondom Poirot.

De film speelt zich af in de jaren '20, een compleet andere tijd dan waarin Sherlock tegenwoordig opereert. Dat betekent geen internet en geen mobieltjes. Gelukkig speelt de hele film zich af op één locatie: de Orient Express. Wanneer de trein vast komt te zitten nadat deze ontspoord raakt en één van de pasagiers vermoord wordt, is het aan Poirot om de dader aan te wijzen voor de trein weer verder kan reizen. Maar langzaam blijkt iedere mogelijke verdachte een waterdicht alibi te hebben. De genialiteit van Poirot wordt ernstig op de proef gesteld.

Murder on the Orient Express Poirot

Het boek van Agatha Christie werd eerder in 1974 verfilmd, waarbij Ingrid Bergman voor haar rol in die film zelfs een Oscar won. Regisseur Kenneth Branagh moet de druk gevoeld hebben om iets goeds op te leveren, waarbij hij naast de taak van regisseur ook de hoofdrol op zich neemt. Dat betekent niet alleen aanwijzingen geven en acteren, maar in de rol van Poirot betekent dat ook dat je snor altijd goed moet zitten. Het boek waarop deze film gebaseerd is, is bijna 100 jaar oud en dat merk je. Het is een verhaal wat in de hedendaagse tijd niet meer verteld zal kunnen worden. Er zijn te weinig wendingen en te weinig actie. De makers van de film hebben er echter niet voor gekozen het verhaal helemaal om te gooien, maar blijven vrij trouw. Tóch wordt de film nergens vervelend. Dat komt echter alleen door de sterrencast van deze film. 

De filmmakers moeten geweten hebben dat het bronmateriaal niet zo flitsend meer is, dus is er voor een flitsende cast gekozen. De trein zit vol met ronkende namen als Johnny Depp, Willem Dafoe, Daisy Ridley, Derek Jacobi en Dame Judi Dench. Al deze acteurs staan vaak garant voor een fascinerende performance. Helaas krijgt niet iedereen voldoende kans om te shinen. Door het grote aantal karakters en de toch beperkte speelduur worden een aantal rollen ondergesneeuwd. Zo zijn Willem Dafoe en Penelope Cruz hier het slachtoffer van. Branagh zelf als Poirot krijgt echter voldoende ruimte om het karakter opnieuw te introduceren bij het publiek. Hoewel hij een vreemd voorkomen heeft en een groot aantal bijzondere trekjes, presteert Branagh het om van Poirot géén karikatuur te maken maar een écht mens met twijfel. En na de introductie in het begin van de film is dat een mooie groei voor dit karakter.

Murder on the Orient Express Branagh en RIdley

De film straalt ook een heerlijke antieke sfeer uit, waarbij de toch ietwat stylistische vormgeving een dimensie aan de film toevoegt die begint te neigen naar een fictieve, geromantiseerde versie van onze aarde. Doktoren die van India naar London moeten reizen en bij een vertraagde trein aangeven dat ze de aansluiting over drie dagen missen, zijn toch situaties die in de maatschapij van vandaag niet meer voor komen. Het idee om op deze manier te reizen spreekt zeker bij een grote groep mensen tot de verbeelding en draagt bij aan een unieke look & feel. Ook omdat het verhaal wat ouderwets aanvoelt, is de film een welkome oase van rust in de hectische tijd van vandaag.

Al met al een ongewone karakterfilm, maar daarom zeker niet minder welkom. Het is desalniettemin geen must-see, maar een broodnodige afwisseling tussen alle sequels en comic book movies.