Dungeon Siege III

Gespeeld op de Xbox 360
Ook beschikbaar voor PC en PlayStation 3

Eindelijk is het langverwachte derde deel van Dungeon Siege beschikbaar en ditmaal ook voor de console. De hack and slash-game is deze keer slechts deels door Gas Powered Games ontwikkeld. Obsidian Entertainment, bekend van Knights Of the Old Republic 2 en Fallout: New Vegas heeft het grootste deel van de ontwikkeling op zich genomen. Maar was dit wel de juiste keus? KoosyNL, totaal onbekend met de serie, en Mday, groot fan van Dungeon Siege 2, bekijken respectievelijk de game op console en pc. 

Als eerste het oordeel van KoosyNL, die zich op de Xbox 360 voor het eerst waagt aan de serie. Op de volgende pagina de mening van Mday, die kijkt of het wel een waardige opvolger is voor Dungeon Siege 2.

Een wereld in nood!
In Dungeon Siege III heeft het land Ehb grote problemen. The 10th legion die het land lang heeft beschermd, is niet meer en nu wordt Ehb overspoeld met troepen van Jayne Kassynder. Jij bent één van de weinige overlevenden van het legion en je zult Jayne moeten stoppen door allianties te sluiten met groepen en het Legion weer op te bouwen.

Aan het begin van het spel kies je uit vier verschillende karakters met wie je de rest van de game speelt. Alle karakters hebben verschillende achtergrondverhalen en verschillende vechttechnieken. Zo is Lucas een ridder met zwaard en schild, maakt Katerina gebruik van haar geweer en pistolen, is Anjali een mystiek wezen dat vuur gebruikt en is Reinhart een mage. Onderweg ontmoet je de andere drie en krijg je de mogelijkheid om er één van mee te nemen die je helpt in het vechten.

Dungeon Siege III is een hack-and-slasher waarin je quests zal voltooien tijdens je trektocht om Jayne te verslaan. Het verhaal in essentie leuk, maar helaas is de uitwerking een stuk minder. Je krijgt niet het gevoel dat het land zwaar onder vuur ligt en de verschillende taken die je moet vervullen hebben vaak maar vaag iets te maken met het grotere doel waardoor je deze al snel uit het oog verliest. De side-quests die je kunt voltooien geven weinig genoegdoening door de karige beloningen. Daarnaast zijn de taken saai en eentonig en liggen ze vaak op het pad van de main-quest waardoor je niet de moeite hoeft te doen om er naar op zoek te gaan.

Waar de makers wel veel aandacht aan hebben besteed zijn de gesprekken tussen jouw karakter en andere karakters in de game. Deze is nog het best te vergelijken met Mass Effect waarbij je uit verschillende opties kunt kiezen. Je keuzes kunnen zelfs invloed hebben op het spelverloop maar deze zul je pas later in de game bemerken en ze zijn niet wereldschokkend. Toch betrapte ik mezelf erop dat ik de gesprekken vaak snel doorspoelde omdat de karakters gewoon niet interessant waren en de dingen waarover ze het hadden ook niet.

Verslavende loot?
Wat games als Dungeon Siege verslavend moet maken is de loot die je in de game vindt. Helaas laat de game ook daar enorme steken vallen. De game geeft je te weinig het gevoel dat de nieuwe armor en wapens echt iets doen met je karakters. Vrijwel alles, met uitzondering van de wapens, ziet er hetzelfde uit en tijdens gevechten krijg je niet het gevoel dat je echt sterker bent geworden met die nieuwe broek die je twee minuten geleden hebt gevonden. Daarnaast is het overgrote deel van de loot rotzooi, wat je weer kunt verkopen. Met het geld kun je soms degelijke wapens kopen.

Het vechtsysteem is interessant en zorgt in de beginuren voor redelijk wat uitdaging. Elk karakter heeft twee verschillende 'stances'. Zo heeft Lucas een stance voor één-op-één-gevechten en een stance voor gevechten met meerdere tegenstanders en heeft Katarina bijvoorbeeld een stance voor lange afstand en korte afstand. Elke stance heeft drie abilities die je kunt gebruiken en waarmee je vijanden een kopje kleiner kunt maken. Daarnaast zijn er drie abilities beschikbaar waarmee je jezelf kunt buffen of healen. Deze, in totaal negen, abilities zul je door de game heen unlocken en kun je upgraden. Dit systeem is redelijk uitgebreid waardoor je veel verschillende mogelijkheden krijgt.

Naast je eigen karakter moet je ook je drie teamgenoten, waarvan je er maar één tegelijk mee kunt nemen, levelen. Hierdoor kun je gemakkelijk zeer sterke combinaties maken. Je teamgenoot is verder altijd erg behulpzaam. Hij/zij doet aardig wat damage tegen vijanden en zal jou ook terug in het spel helpen mocht je dood zijn gegaan. In het begin zijn de ingewikkelde controls en vechtmechanieken even wennen, maar als je ze eenmaal onder de knie hebt kom je zonder al te veel moeite de kerkers door. De laatste paar eindbazen zijn dan ook eigenlijk net wat te gemakkelijk.

Een lelijk eendje
De presentatie van Dungeon Siege III laat wel een beetje aan de wensen over. Vooral de karakters zijn erg slecht weergegeven. Tijdens de gesprekken is dit duidelijk te zien: er zijn weinig details en emoties in de gezichten van je partners en de NPC's te bespeuren. De omgevingen zien er redelijk goed uit en hetzelfde geldt voor de effecten van vuur en magie. We zijn echter tegenwoordig wel betere graphics gewend. Ook de camera wil op sommige momenten wel eens problemen geven door niet helemaal goed te draaien waardoor je soms ineens niets anders ziet dan een grote, weinig gedetailleerde, muur.

De singleplayer is zo'n acht uur lang waarna je deze altijd nog uit kunt spelen met de drie andere karakters. Daarnaast is het mogelijk om offline met z'n tweeën co-op te spelen of met z'n vieren online. Dit zou een leuke toevoeging zijn mits de makers er niet voor hadden gekozen om je niet de mogelijkheid te geven om met je eigen karakter te spelen. Hierdoor zal de progressie die je boekt tijdens een co-op game niets betekenen voor je eigen progressie in de game en is het dus eigenlijk zinloos.

Conclusie
Ik heb me best weten te vermaken met Dungeon Siege III. De voornamelijke reden hiervoor is het combat-systeem, dat in het begin uitdagend is maar gaandeweg steeds minder interessant wordt. Helaas schiet het spel grafisch te kort, is de co-op totaal zinloos en het belangrijkste aan een game als Dungeon Siege III, de loot, weet geen goed gevoel achter te laten.