E3 2011: Vrijdag

De laatste beursdag van de E3 was donderdag, dus dat betekende dat we vrijdag lekker vrij hadden en nog wat van de stad konden meepikken. Het was donderdagavond bij het feestje van Activision en Microsoft erg gezellig en eigenlijk ook wat te laat geworden, helaas moesten we vrijdag wederom vroeg opstaan om op tijd uit te checken en onze bagage te dumpen bij de ontbijtruimte. Op deze laatste dag wilden we graag het strand en de grote oceaan zien, en naar een groot winkelcentrum om nog even uitgebreid te shoppen. Helaas was een combinatie van beide niet mogelijk, aangezien het grote winkelcentrum dat ons aangeraden was, op twee uur afstand van het strand lag. Netto zou dat neer komen op ruim vier uur reizen, en dat terwijl we om vijf uur door de taxi opgepikt zouden worden voor nog meer gereis. Uiteindelijk is besloten om naar Venice Beach te gaan, waar we na een korte wandeling met een directe bus heen konden reizen.

Venice Beach is één van de bekendste stranden van Los Angeles. Het is een hippie-trekpleister met allerlei vreemde figuren die groot voorstander zijn van seks in plaats van oorlog. Overal langs de boulevard stonden kleine kraampjes die toeristenspul verkochten, en ook een waterpijp-winkel liep daar prima! Toen we ook nog eens de bekende neger on wheels tegenkwamen kon Nebo’s dag al niet meer stuk!

In de verte kon je vanaf Venice Beach de kermis van Santa Monica Beach zien. Halverwege vonden Mday, Nebo en WC-eend het wel genoeg, zij besloten een terrasje te pakken. Ik en Pheno liepen door naar de kermis, daarna kwamen we uit in het centrum van Santa Monica. Daar bleek dat het winkelcentrum, waar volgens het vrouwtje bij de receptie nog aan gebouwd werd, al helemaal klaar was! Dus toch nog een beetje kunnen shoppen, al hadden ze enkel specifieke merkwinkels. Algemene sportwinkels - ik naar op zoek was voor een rugbybal en softbal-slaghandschoentjes - waren nergens te vinden. Zelfs een Best Buy of vergelijkbare winkel voor een Kindle was nergens te bekkenen. Pheno heeft nog wel wat dingen naar zijn zin kunnen vinden. Vervolgens weer een uur terug met de bus richting downtown. Het openbaar vervoer in Los Angeles is nogal raar geregeld. Een uur met de bus kost je $1,50 maar als je één halte met een bus moet en daarna ook één halte met een andere bus moet je drie doller betalen. Je betaalt dus gewoon $1,50 per rit, ongeacht waar je heen gaat. Je ziet ook de vreemdste figuren in de bus zoals een oude rocker met een strakke knalrode broek en een flinke wietwalm die de Amerikaanse Dollar los wil koppelen van alle andere munten want de huidige wisselkoersen zijn in strijd met de grondwet. Of een oud opaatje dat voorover ligt te slapen en steeds bijna omvalt als er hard geremd of opgetrokken wordt.

Terug bij de uitstaphalte zagen we de rest van de crew al lopen. Zij waren een halte te vroeg uitgestapt met de bus voor ons, dus met hard lopen waren we alsnog tegelijk bij de MacDonalds naast het hotel. Hier hebben we eindelijk de vijftig McNuggets voor tien dollar gehaald, waar we het sinds onze aankomst al over gehad hadden. Daarna nog last minute wat dingen halen bij de supermarkt en met de taxi richting LAX.

Van alle vliegvelden waar we geweest zijn was LAX wel overduidelijk het saaiste vliegveld ooit. Eén gang met daarin drie winkels, een mini-Burger King en twee andere eettentjes, meer was het niet. Gelukkig kon je in één winkel nog wel wat last-minute souvenirs halen en daarna het vliegtuig in voor een kleine tien uur vliegen. We hadden erg fijne plaatsen: direct naast de toiletten en met een krijzend kutkind enkele rijen achter ons die midden in de nacht ruim een uur lang heeft zitten schreeuwen. Bij een baby is dat al vervelend, maar dan kan ik er nog enigszins begrip voor opbrengen omdat een baby gewoon nog niets snapt. Bij een kind van minimaal een jaar of twee mag er best een stuk dikke tape uit een tas gehaald worden. En dan zat er bij ons nog een tussenschot en een andere rij mensen tussen... Je zal er maar direct naast gezeten hebben. Afgezien van dit gekrijs en onze niet optimale plaatsen ging de terugvlucht redelijk snel. Ik heb zelf Submarine af kunnen kijken, en een documentaire over de geschiedenis van beïnvloedingspsychologie. Mijn buren hielden het op Paul, stand-up comedy en andere films. Pheno is uiteindelijk gewoon op de stoel van de stewardess gaan zitten en daar in slaap gevallen. Rond drie uur in de middag, plaatselijke tijd, kwamen we aan op London Heathrow waar Pheno zijn ticket op kon halen en de rest zijn ticket om kon wisselen voor het nieuwe ticket. Wat er precies mis was gegaan met de tickets is nog steeds onduidelijk, maar na een tijd wachten op LAX en wat extra wachten voor Pheno op Heathrow bleek alles in orde te zijn. Daarna konden we na nóg een bagagecheck én fouilleren voor mij, terwijl ik deze keer echt geen komkommer bij me had, doorlopen naar de algemene hal waar we de tijd doden met wat shoppen (SingStar Guitar en SingStar TakeThat samen voor vijf pond) voordat we weer mochen boarden.

Het laatste stukje van de reis duurt gelukkig maar een klein uurtje en precies volgens reisschema komen we aan op Schiphol waar we afscheid nemen en allemaal naar ons eigen huis teruggaan. Het was een erg toffe trip met een erg toffe groep! De komende maanden kun je nog allerlei previews en andere E3-content verwachten op de site en daarna is het alweer tijd voor de volgende beurs: de gamescom. Deze beurs is gelukkig wel iets dichter bij huis en ook open voor gewone bezoekers!