Michiel de Ruyter
Iedereen heeft wel les over deze man gehad op de middelbare school tijdens geschiedenis en tot vorig jaar was de Repuliek zelfs nog ieder jaar examenonderwerp op de middelbare scholen door heel Nederland. Het is dus niet gek dat het verhaal achter een van onze grootste zeehelden allertijden nu verfilmd gaat worden. Na Nova Zembla als laatste groot historisch epos is hier Michiel de Ruyter. Achter Michiel de Ruyter zit producent Klaas de Jong, die eerder de films Hel van '63 en De Scheepsjongens van de Bontekoe maakte. De regie is in handen van Roel Reiné. FOK!film bekeek of deze film zelf ook de geschiedenisboeken in kan.
De film begint met Michiel de Ruyter als kapitein en leider van een aantal grote schepen in de Nederlandse vloot. Wanneer dit de Staten Admiraal, onder leiding van nieuw aangesteld raadspensionaris Johan de Witt, zo goed bevalt, willen zij de Ruyter als admiraal van de Nederlandse vloot aanstellen. Wanneer hij hier mee akkoord gaat, zal hem nog veel geweld en vele zeeslagen staan te wachten. De Ruyter accepteert schoorvoetend de taak en ontpopt zich vervolgens tot de grote strateeg die hij in zich heeft. Hij weet de Nederlandse vloot tot grote successen te leiden. Maar ondertussen gaan de politieke spelletjes in de Republiek der Verenigde Nederlanden gewoon door en dat zou zomaar eens kunnen resulteren in één groot, gevaarlijk en dodelijk spel.
Aan de film ging zes jaar uitgebreide research vooraf: er werd een team van specialisten op het gebied van special-effects ingevlogen, er werden meer dan 5000 man aan extra's gecast en de film wist een (voor Nederlandse begrippen) riant budget van acht miljoen euro op te halen. En dat is te zien, want de film ademt grootsheid. Kosten noch moeite lijken gespaard voor deze film. De special-effects zien er levendig uit en ook de schepen die echt zijn nagebouwd zien er uiterst indrukwekkend uit. De aankleding van de sets als geheel is een geslaagde missie, want de kijker waant zich echt in de 17e eeuw.
Waar ook geen moeite op bespaard is, is de muziek die in de film te horen is. De score werd namelijk gecomposeerd door Trevor Morris, die bekend staat om zijn werk voor historische televisieseries als The Borgias en The Tudors. De sfeer wordt door de soundtrack toch altijd voor een groot deel bepaald en de composities van Morris werken uitermate goed in het historische epos dat Michiel de Ruyter is.
De cast is zoals gewoonlijk weer vrijwel hetzelfde, maar met enkele nieuwe gezichten. Zo zien we wel weer Barry Atsma als Johan de Witt, die overigens wel een zeer imponerend staaltje acteerwerk neerzet tijdens de lynchpartij van de gebroeders de Witt. Ook is Derek de Lint weer van de partij en hij speelt de strateeg achter de prins van Oranje, Johan Kievit. Echter, de acteurs die misschien wel de beste prestaties afleveren zijn Frank Lammers, die de titelrol wist te veroveren, en Charles Dance, als Koning Charles II. Deze twee acteurs zijn jammergenoeg nooit in een scène samen te zien, want dat zou gegarandeerd vuurwerk opleveren. Egbert Jan Weeber lijkt soms van blijdschap te stralen naast Charles Dance, maar weet een stabiele performance af te geven als de flamboyante prins Willem II.
Michiel de Ruyter was al een voor Nederlandse begrippen groot project voordat er begonnen werd met filmen. Dat moet ook wel, want de schaal waarop de scènes gefilmd moeten worden vraagt om grote shots, indrukwekkende special-effects en een setomgeving die de kijker zowel moet laten geloven dat zij naar een documentaire over de zeeheld zitten te kijken als mee moet nemen naar die turbulente 17e eeuw. Dat het script misschien op sommige punten het een beetje laat afweten, wordt door de scriptloze prestaties van een aantal acteurs, met als grootste verrassing Roeland Fernhout als Cornelis de Witt, toch nog enigszins goed gemaakt.
Michiel de Ruyter weet Nova Zembla voornamelijk te overklassen in schaal en de special effects. Ook loopt het verhaal gewoon goed en heb je na afloop niet het gevoel dat je net 2,5 uur hebt gezeten. Dit komt mede door het feit dat telkens als de film terecht lijkt te komen in rustig vaarwater, er weer genoeg vuurwerk uit de kast wordt getrokken om de kijker te entertainen. Michiel de Ruyter is een geslaagde missie en is klaar om de geschiedenisboeken van de Nederlandse film in te gaan.
