Kinect JoyRide

Eén van de games waarmee Microsoft Kinect op de kaart wil zetten is Kinect Joy Ride. De game werd enkele jaren geleden aangekondigd als een gewone racegame met avatars, maar is na de aankondiging van Kinect veranderd in een Kinect-only game die je kunt besturen met je lichaam. Kinect is dan ook vereist om deze game te kunnen spelen.

Kinect JoyRide is een simpele onrealistische racegame vergelijkbaar met Modnation Racers op de PlayStation 3 en Mario Kart op de Wii, met als grootste verschil natuurlijk de besturing. Een controller is overbodig, enkel je armen heb je nodig. Door je handen als een stuur voor je te houden, kun je beginnen met rijden, daarna is het simpelweg sturen met je virtuele stuur. Hoewel het heel simpel klinkt en ook voor beginners makkelijk op te pikken is, is het wel even opletten dat je niet opeens je armen kruist of heel erg overdreven probeert te sturen. Gas geven en remmen gaat allemaal automatisch en daar heb je geen invloed op. De enige mogelijkheden die je hebt om extra snelheid te maken is door te driften of boosten. Driften doe je door je billen in tegengestelde richting van de bocht te gooien. Door je armen in te trekken en daarna weer uit te strekken krijg je een boost.

Hoewel de besturing dus erg toegankelijk is, ook voor non-gamers, is het wellicht iets té toegankelijk gemaakt. Om de besturing niet te lastig te maken, neemt de computer een deel van het sturen van je over. Zelfs zonder je armen te gebruiken, kun je op een redelijk simpele manier nog van AI winnen en soms zelfs een plaatsje in de top drie veroveren. Deze stuurhulp kan tegelijkertijd soms ook nadelig werken. De tracks in de game hebben vaak zijweggetjes die een stukje afsnijden. Je auto wil echter standaard de weg volgen, waardoor een zijweggetje pakken een stuk lastiger is dan het zou moeten zijn. Daarnaast werkt de boost niet altijd zoals het moet, waardoor je soms een aantal pogingen moet doen voordat hij werkt.

Racen!
Het spel bevat verschillende spelmodi. Pro Race is het standaard racen, terwijl je bij Battle Race ook nog power-ups tijdens het racen kunt gebruiken. Er zijn zes verschillende power-ups die je random krijgt nadat je door een zwevend blokje bent gereden. Door je arm opzij te bewegen kun je een power-up gebruiken, wat zeker voor beginners lastig is aangezien het al lastig genoeg is om met twee armen te sturen, laat staan met één. De power-ups zijn niet echt heel spannend. Teleporteren naar een andere plaats of de wielen van alle tegenstanders bevriezen is handig, maar er hadden leukere dingen bedacht kunnen worden. In Dash events staan er obstakels op de weg die je moet zien te vermijden. Vreemd genoeg speelt deze mode nét even anders dan de andere modi, omdat je hierbij enkel van baan kunt wisselen in plaats van dat je jouw auto helemaal kunt besturen. Leuk voor een keertje, maar geen gametype dat je regelmatig zult spelen. In een Smash Event staat er een plein helemaal vol met stenen beelden die je omver moet rijden waarbij met name driften een aanrader is. Helaas zijn er maar weinig levels beschikbaar waardoor je er redelijk snel klaar mee bent. Datzelfde geldt voor Trick Events die helemaal niets meer met auto's te maken hebben, maar waarbij je op een vliegtuigvleugel staat en poses moet nadoen. Leuk ter afwisseling, maar het lijkt pure opvulling omdat het verder niets met de game te maken heeft. Tot slot is er nog de stunt mode. In deze modus draait alles om het maken van stunts. Dit doe je door over een schans te rijden en terwijl je door de lucht zweeft te bewegen. Een rondje draaien zorgt er bijvoorbeeld voor dat jouw auto ook een rondje draait . Hoe meer stunts je uithaalt, des te meer punten je ermee verdient en deze punten staan weer gelijk aan fans.

Fans
Elke keer als je finisht, krijg je er een aantal fans bij, afhankelijk van hoe goed je hebt gereden en hoeveel stunts je hebt gedaan. Bij een bepaald aantal fans unlock je nieuwe tracks of nieuwe wagens. Ongeacht hoe goed je bent, zul je dus altijd verder kunnen in de game. De uitdaging zit hem meer in het verdienen van medailles. Op elke track kun je een bronzen, zilveren of gouden medaille verdienen. Over het algemeen vereisen deze medailles een beetje oefening, maar echt lastig zijn ze niet.

Je kunt zowel nieuwe tracks als auto's vrijspelen, maar van de auto's moet je je niet al te veel voorstellen. Hoewel de wagens er leuk en afwisselend uitzien, heeft de auto zelf geen invloed op het spel. Met een vierkante ijscotruck kun je net zo hard rijden als met een sportwagen, en de wegligging is ook precies hetzelfde. Enkel het uiterlijk verschilt dus bij de verschillende voertuigen en dat is jammer, want juist zoiets zou het spel iets meer diepgang kunnen geven.

Conclusie
Kinect JoyRide is geen titel waar Microsoft trots op mag zijn. Het idee erachter is leuk, maar het spel is té toegankelijk gemaakt waardoor er geen diepgang of uitdaging meer inzit. Elke race weer doe je min of meer hetzelfde en een leercurve ontbreekt. In een normale racegame moet je zelf nog remmen en gasgeven, wat het spel dynamisch maakt, maar ook dat ontbreekt in Kinect JoyRide waardoor enkel het sturen overblijft. Dit sturen is ook niet helemaal fijn uitgewerkt dankzij de toegevoegde automatische piloot voor noobs waardoor het spel na een paar keer spelen al niet boeiend meer is. Zelfs de vele verschillende gamemodi kunnen hier helaas niets aan veranderen.