CD: Jimi Hendrix - Valleys of Neptune
Na meer dan veertig jaar weer een studio-album van Jimi Hendrix in de schappen, dat is een heugelijk feit. De gitaargod nam op 18 september 1970 in de 27 Club plaats door te stikken in zijn eigen kots, na een gevaarlijke mix slaappillen en wijn ingenomen te hebben. De late jaren zestig waren zijn succesjaren geweest. Een magistraal debuut. Are You Experienced en in 1968 Electric Ladyland. De nieuwe plaat, Valleys of Neptune, bestaat grotendeels uit materiaal dat net na Electric Ladyland is gecreëerd. Een fase waarin Hendrix begon te experimenteren met meerdere instrumenten en andere muzikanten en waarin hij het geluid van zijn eerste twee platen wat liet vieren.
De sticker op de voorkant van het album belooft veel goeds:
Originality Electrified, the brand-new, completely unreleased studio
album. 12 previously unreleased studio recordings - over 60 minutes of
unheard Jimi Hendrix! Maar voor vele fans zal de inhoud van dit album
echter al lang bekend zijn. Nooit officieel uitgegeven, maar als
bootlegs of live-uitvoeringen zitten er toch wel veel bekende dingen
bij. Aan de keerzijde is dit album wel geremastered en klinken de tracks
als een klok, in tegenstelling tot de bootlegversies.
Drie van de tracks ('Lover Man', de Cream cover 'Sunshine of Your Love'
en 'Crying Blue Rain') zijn opgenomen in februari 1969 in de Olympic
studio. De instrumentale Cream cover is een ode aan de band waar
Hendrix en de
andere leden van The Experience groot respect voor hadden. 'Lover Man'
ontsprong in 1968 al langzaam uit de BB King bluestrack 'Rock Me Baby'
en daar in die studio werd het een heerlijke uptempo Hendrix creatie, vol
explosieve en snerpende gitaaruitspattingen. Ook 'Hear My Train Coming'
is gebaseerd op een bluesinspiratie die al in 1967 ingezet werd. Het
populaire live-wapenfeit 'Red House' is ook op deze plaat te horen en
geeft simpelweg kippenvel. Ook de cover van ElmoreJames, 'Bleeding
Heart' klinkt geweldig.
De tracks zijn veelal opgenomen vlak voor een live-optreden of als
oefenrepetoire in de studio en de voormalig geluidsman van Hendrix,
Eddie Kramer, heeft zich ontfermt over Valleys of Neptune. Hij zorgt dan
ook voor een retro-sfeer die perfect past bij Hendrix. Het broeierige
jaren zestig geluid is onmiskenbaar.
Toch mist de plaat op sommige momenten een vonk, en klinkt niet helemaal
af. Zo bekruipt je bij de single 'Valley of Neptunes' het gevoel dat er
nog wat laagjes onder mochten of er een spetterende solo ingevoegd moet
worden. Ook bij 'Crying Blue Rain' en Lullaby For The Summer' is dit
het geval.
Ondanks de iets lossere samenhang op de plaat en het gevoel dat het
voor 90% af is, is het wel een Hendrixplaat met prachtig materiaal én
ook niet onbelangrijk, mooi opgepoetst. Genoeg lichtpunten voor de
liefhebber dus!