CD: Spoon - Ga Ga Ga Ga Ga
Spoon komt uit Austin, Texas, epicentrum voor alternatieve muziek. Niet voor niks is het de bakermat van het befaamde SXSW (South-by-Southwest) festival, doceerde onze 'Gonzo' Jan Donkers er aan de universiteit. Spoon bestaat uit voorman Britt Daniel, Jim Eno (drums), en verder een roterend geheel van muzikanten. Het is vooral Daniel die zijn stempel op de muziek drukt, niet in de laatste plaats door zijn stem, die zowel voor het indiegeluid geschapen lijkt, maar ook de nodige dynamiek en flexibileit laat horen.
Gedegen gitaarpop, met juweeltjes zoals het aangehaalde Don't make me a target (de perfecte openingssong), maar ook Black like me (de perfecte slotsong). Daniel's stem heeft net dat kleine raspje wat hem extra charme geeft. Black like me had qua sfeer en structuur zomaar door Jeff Tweedy geschreven kunnen worden. Daniel heeft in ieder geval de gedreven- en eigenheid met Tweedy gemeen. En misschien ook wel de geniaalheid.
Tussen begin- en slotsong valt ook genoeg te genieten, maar vooral deze twee songs hebben bijzondere aantrekkingskracht. Ze hebben gewoon iets, waardoor je de hele dag het deuntje door je hoofd hoort. Of zomaar ineens denkt: 'Don't make me a target'. Dat zeer hoge niveau halen de tussenliggende nummers niet, maar de stijl is afwisselend, van minimale nummers tot The Underdog, waarin zelfs een snuifje Thin Lizzy doorklinkt.
Die elementen maken van Ga Ga Ga Ga Ga een compacte en volwassen plaat vol mooie en kunstige gitaarpopliedjes. Met bovendien veel afwisseling, waardoor de plaat ook na meerdere keren lekker fris blijft klinken. Absoluut een teken van vakmanschap: vruchtbare grond, daar in Austin, Texas. Ik gun Spoon graag wat meer aandacht. Ze verdienen het. De luisteraar verdient het.
Label Epitaph/Merge/Het Monumentale Datum: 9 juli 2007
Waardering:
