CD: Daily Bread - Well, You're Not Invited
Nou ja, op Well, You're Not Invited wordt de heilige drie-eenheid gecombineerd met een té energieke disco, inclusief foute synths en lieflijk gruizige zang. Het staat garant voor een springere schijf, met een hoog (en prettig) doe-het-dan-zelf gevoel. Zelf noemen ze het Sexy Garage Dance.
Het is in ieder geval plezierig ongepolijst. En wtf is een philicorda orgel? Daily Bread combineert het met alleen bas en drums, en dat allemaal vóór op het podium. In je gezicht, zogezegd. Da's ook wel typerend. Wie niet van hi-hat houdt moet misschien ook maar een hokje verder gaan kijken, want die is toch wel erg kenmerkend voor het geluid (en dito aanwezig).
Echte uitschieters zijn er niet op het album. Da's een kracht, en ook weer niet. Zo aanstekelijk als Daily Bread klinkt, zo weinig variatie is er. Weinig afwisseling dus, hetgeen gezien de beperkte duur (34 minuten) niet extreem storend is. Maar daarmee wel vrij één-dimensionaal. Het is dat het een sound op steroïden is, maar anders zou het snel vervelen.
Dat maakt dat het een album is wat gemengde gevoelens oproept. Aan de ene kant energie en wild enthousiasme. Aan de andere kant enigszins monotoon. Maar wel weer een mooie toon, dat wel. En wie niet danst is een..... iemand die op z'n stoel vastgespijkerd is. Met vijfduimers.
Label: Excelsior Recordings Releasedatum: oktober 2009
Waardering:
Kijk voor meer muziek in MUZ.
