DVD: The Lake House
Zo vervelend he. Je doet een belangrijke brief op de post en wacht vol verwachting op reactie. Blijkt dat die brief pas drie weken later bezorgd is door tante Pos. Argh. Moet je voorstellen dat je erachter komt dat je valentijnskaart pas twee jaar later op de plaats van bestemming arriveert. Zoiets gebeurt Keanu Reeves en Sandra Bullock in The Lake House.
Bullock woonde in een vrijwel geheel uit glas opgetrokken huis aan een meer. Zodra ze gaat verhuizen, schrijft ze een brief aan de nieuwe bewoner. Of ze de post door kunnen sturen en excuus voor dit en dat, dat soort werk. Deze brief laat ze achter in haar eigen brievenbus. Reeves krijgt deze brief, maar van de situatie erin beschreven, klopt helemaal niets. Ze lijken zelfs dezelfde hond te hebben. Vol verbazing stuurt hij iets terug, via zijn eigen bus. Al snel komen ze erachter dat de brieven wel eventjes onderweg waren. Twee jaar om precies te zijn. Reeves leeft in 2004, Bullock in 2006.
Het doel heiligt de middelen en dit truukje legt de basis voor een aardig verhaaltje. Het liefdespaartje woont twee jaar uit elkaar, heeft elkaar eigenlijk nooit echt gesproken of gezien en correspondeert via brieven. Dat lijkt een variatie met wat bovennatuurlijks op Nothing Hill en voldoet ook aan dat stijlschema. Ondanks alle tegenslag, komen de twee nog bij elkaar? Natuurlijk is liefde óók iets bovennatuurlijks. Zegt mijn vriendin altijd. Aan haar was deze film dan ook zeker wel besteed. Stel je jezelf op zulke momenten de vraag of zo'n film ook voor mannen meer dan een verplicht nummertje is? Dan heb je geluk. Ik ben zo iemand die aan 100 belminuten per maand genoeg heeft.
En ja. De film is vol te houden als man. Het bewijs? Je weet gewoon dat er een goed einde aan zit te komen. En die lijkt er dan juist niet te komen en ik had het niet zien aankomen. Potdomme. De verhaallijnen zijn dus wel iets beter overdacht dan de gemiddelde romcom, al blijft de doelgroep erg duidelijk. Voor iedereen buiten de overduidelijke doelgroep is het wel een aardig filmpje. Juist doordat Reeves en Bullock elkaar nauwelijks zien, ontbreekt ook een massa aan gezwijmel en geklef. Gelukkig maar. Die twee samen in Jan's Speed, dat was wel weer genoeg.
Vergeleken met eerder materiaal van Alejandro Agresti, valt er zat op The Lake House aan te merken. Buiten de brievenbus met een wormhole, is het wel erg makkelijk om een hond te gebruiken als geest die de twee lovers een handje helpt. En zomaar de geschiedenis veranderen, dat kan echt niet meer. Dat ligt misschien meer aan de schrijver dan aan de regisseur. Zeker gezien enkele scènes waar later weer niks mee gebeurt. Willeke van Amelrooy komt voorbij als Bullock's mamsie, maar verder lijkt dit weer helemaal nergens toe te dienen. Verder is het glazen huis ontworpen door Reeves vader, maar ook hier wordt het onderwerp alleen lichtjes aangestipt. Daar had veel meer ingezeten, maar er zijn wel meer van dat soort losse eindjes in de film. Alsof het een boekverfilming is en het thema even aangestipt moest worden voor de liefhebber. Ach, de boog kan niet altijd gespannen zijn. Ook niet als filmreviewer. Laat je niet leiden door die naam, zodat je verwachtingen niet al te hoog zijn, en geniet. Zolang je maar niet teveel na gaat denken.
Label: Warner Bros Releasedatum: 15 november 2006
Kijkwijzer:
Waardering: 
Must See/Buy/DoAanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!
