CD: Gem - Tell Me What's New
What you get is tons of attitude meldt Gem trots op haar website. Attitude blijft moeilijk te vertalen, maar mijn woordenboek houdt het op 'houding'. Ik zou liever spreken van 'gezonde arrogantie' wat Gem betreft. Wie deze vijf jonge honden namelijk op het podium ziet, zal het met mij eens zijn dat vooral zanger Maurits Westerik wel degelijk beseft dat Gem 'the next best thing' in rock 'n roll is. En daar is helemaal niks mis mee.De vraag is hoe de spetterende optredens van Gem zich laten vertalen naar een plaat. Om daar maar meteen antwoord op te geven: zeer goed. Althans wat het livegeluid betreft. Vlijmscherpe gitaarriffs in combinatie met de, net iets te geschuurde, stembanden van Westerik zorgen voor een geluidsmuur die je laten denken dat Gem daadwerkelijk een optreden in je (slaap)kamer geeft.
Wat echter live al opviel was het gebrek aan rustpunten in de set. Zodra bij Gem eenmaal de retestrakke gitaarriff is ingezet, zal deze ook de rest van de avond blijven nagalmen. Dat is ook gelijk het grootste punt van kritiek op dit album. Gem ragt er bijna veertig minuten onophoudelijk op los, de luisteraar verdwaasd achter latend. Als deze het tenminste volhoudt om Tell Me What's New veertig minuten lang 'op 10' zijn trommelvlies te laten bevredigen. Er zit namelijk gewoon te weinig variatie in deze plaat om interessant te blijven. Na een nummer of vijf had ik het na de eerste luisterbeurt wel gezien.
Nu moet ik er wel bij vermelden dat, zodra de nummers je beter bekend worden, het afluisteren van de plaat een stuk makkelijker wordt, maar nog altijd mis ik net dat beetje afwisseling. Hoogstens het nummer Sisters Eyes voldoet wat dat betreft een beetje aan mijn inzicht, omdat 'ie iets meer downtempo is.
Toch is het niet echt gerechtvaardigd om zoveel woorden te gebruiken in deze recensie om het negatieve aspect van deze plaat te benadrukken, aangezien ik (zeker als bijna-Utrechter) hartstikke trots moet zijn op een band als Gem. Zoveel rock 'n roll kent ons landje niet en nu er dan eindelijk een frisse jonge band is opgestaan moeten we dat koesteren.
Want ondanks mijn puntje van kritiek zit Tell Me What's New wel degelijk heel erg goed in elkaar. Produktie: voldoende, composities: ruim voldoende, spelvreugde: uitmuntend. Voor nummers als This Is Your Life, Summertime en The Opposite zouden bijvoorbeeld The Strokes zich niet hoeven schamen.
Andere nummers doen weer meer aan 'die andere Nederlandse Strokeskloon' One In A Million denken. Vooral het nummer All We Have Is Now zou zo op een album van de vier Tilburgers kunnen. Zelfde geraspte stemgeluid van de zanger, zelfde opbouw van het nummer en ook hetzelfde gitaartje.
Waarom je dit album gewoon een kans moet geven? Ten eerste omdat het gewoon razendknap is wat Gem gepresteerd heeft. Een debuutalbum met zulke goede, en vooral leuke, liedjes als deze kom je niet vaak tegen namelijk. Daarnaast is er eindelijk eens een Nederlandse rock 'n rollband met smoel opgestaan (The Spades zijn ook al uit elkaar) en dat is ook heel wat waard.
