Film: The Day After Tomorrow

Roland Emmerich is niet onbekend met zulke groots opgezette spektakel films. Ook Godzilla en Independence Day zijn van zijn hand, misschien niet de beste films, maar de special effects zijn wel overweldigend. Met dat in je achterhoofd moet je ook naar deze film gaan. Het blijft gewoon een rampenfilm, maar wel één van de spectaculairste ooit. De grootse vernietiging, daarna weer even wat persoonlijk leed en weer terug naar de kracht van de natuur. En nog een keer. Dat maakt deze film net iets anders dan alle andere rampenfilms, het is namelijk niet één ramp waarna de hoofdpersonen vol dramatiek proberen te overleven. Nee, het is een voortdurende herhaling van effects die we dan wel al ooit gezien hebben in films als Twister en Deep Impact, maar dan zo groots en massaal dat je gewoon compleet wordt overdonderd. Telkens als er even rust is, zit er weer een shot in vol geweld. Dat is de kracht van de film. Iedereen heeft ondertussen wel de trailers gezien, maar wees dus gerust, er is nog veel meer!


Er had zelfs nog meer kunnen zijn, dat wel. Het hele noordelijke halfrond wordt geteisterd door vloedgolven en sneeuwstormen, maar alleen in de VS schijnt het er toe te doen. Bij een rampenfilm horen nu eenmaal beelden van verwoesting rondom herkenbare punten, maar waarom is dit slechts beperkt tot monumenten op Amerikaans grondgebied? Zou het niet even indrukwekkend zijn om de Eiffeltoren in ijs ingepakt te zien? Het Kremlin bedolven onder meters sneeuw? Nee, de film is puur gericht op Amerika. Jammer.


Maar zoals al gezegd, het blijft een standaard rampenfilm. De hoofdpersonen kunnen niet echt goed uit de verf komen, zeg maar gewoon stereotype. Mama, natuurlijk dokter om wat diepgang te geven, papa, de wetenschapper die zijn gezin wat verwaarloost, het zoontje, een beetje een stuudje, die net zijn eerste liefde leert kennen, ook deze makkelijke karakters horen helaas bij het genre. Erg apart is het ook dat papa zijn zoontje gaat redden, eigenlijk alleen omdat hij wil bewijzen dat hij wel afspraken kan houden. Vervolgens komt hij natuurlijk net op tijd. Om vervolgens de legerhelikopters om zich heen te zien zwermen. Hoppa, de hele reis voor niets. De zeikerds kunnen nog meer hun gang gaan en het realisme afkraken. In deze film voltrekt de ramp zich binnen luttele uren, in het echt zal het tientallen jaren duren, maar maakt dat het minder erg? Feit blijft dat er iets aan het gebeuren is, en deze film probeert je dat te laten zien.


Helaas wijst het vingertje wel vaker. Overduidelijk naar de VS, niet alleen op het gebied van milieu, maar ook op het gebied van vluchtelingen. Waar brengt de evacuatie de mensen heen? Juist, de laatste warme gebieden in het Zuiden. De president uit nog even een bedankje aan deze Derdewereld landen en we hebben weer een verwijt dat de film wel een erg groene boodschap heeft. Maar nogmaals: de beelden zijn gewoonweg overdonderend. Alleen daarom moet je de film gaan zien, gewoon genieten en niet al te veel nadenken. Gewoon weer een rampenfilm, maar deze keer met geweldige beelden. Een 7, door de special effects.


DetailsVS 2004, 124 minuten
GenreActie/Drama/Sci-Fi/Thriller
RegieRoland Emmerich
CastEmmy Rossum, Jake Gyllenhaal, Dennis Quaid
Kijkwijzer
HomepageThe Day After Tomorrow