Gray Matter

Op de Games Conference in 2006 werd groots aangekondigd dat de adventurelegende Jane Jensen, onder andere bekend van de Gabriel Knight-serie en diverse games uit de King's Quest- en Police Quest-series. Het spel zou ontwikkeld worden door het Hongaarse Tonuzaba en uitgegeven worden door Anaconda (een label van uitgever dtp). Na die persconferentie bleef het echter op wat screenshots na angstvallig stil rond de game. In 2008 werd bekendgemaakt dat men niet langer gebruik zou maken van Tonuzaba, de ontwikkeling werd ondergebracht bij het van So Blonde bekende WizarBox. En opnieuw werd het stil, tot in april van dit jaar plotseling een persbericht werd uitgebracht rond een Xbox 360-versie van het spel. De releasedatum werd eveneens bekendgemaakt: het spel zal nog dit jaar uitkomen en wel eind oktober. Op de gamescom was dit jaar een speelbare demo te vinden. Daarnaast kregen we een demonstratie met uitleg van de uitgever, dtp. Dtp werkt wereldwijd samen met Lace Mamba Global voor de distributie.

Gray Matter kent twee hoofdpersonen die ook allebei speelbaar zijn. Als eerste maken we kennis met Samantha (Sam) Everett, een jonge straatartiest. Zij verdient haar geld met het uitvoeren van kaart- en goocheltrucjes. Sam is op haar motor onderweg naar een beroemde club in Londen om te proberen daar een optreden te regelen. Met een beetje geluk zit er iemand in het publiek die haar talent op waarde weet te schatten en wordt ze net zo beroemd als David Copperfield. Helaas voor Sam neemt ze echter stomtoevallig een verkeerde afslag waardoor ze zonder het zelf te weten niet onderweg is naar Londen maar naar Oxford. Tot overmaat van ramp gaat haar motor stuk. Gelukkig ziet ze een landhuis in de verte en als ze daar, in de stromende regen, naartoe loopt komt ze tegelijkertijd met een andere vrouw bij het hek aan. Deze vrouw belt aan en stelt zich voor als de nieuwe assistente van Dr. Styles, maar nadat ze een blik op het huis, Dread Hill House, heeft geworpen springt ze in haar auto en rijdt ze snel weg.

Sam ziet haar kans op een droog bed schoon en doet alsof zij de nieuwe assistente is. Ze is van plan om de volgende ochtend uit te zoeken waar ze eigenlijk precies is en dan haar weg naar Londen te vervolgen. Als ze echter ontdekt hoeveel de assistente verdient, besluit ze nog even te blijven en er het beste van te maken. De andere hoofdpersoon is Dr. David Styles. Hij is enkele jaren geleden zijn vrouw kwijtgeraakt bij een ernstig ongeluk waardoor hij zelf ernstig verminkt is. Daardoor is hij erg in zichzelf teruggetrokken en bij tijd en wijle zelfs ronduit asociaal. Hij doet onderzoek naar de diverse functies van de hersenen en heeft voor experimenten wat vrijwilligers nodig. Sams eerste opdracht is, om op de universiteit een zestal stu denten te recruteren voor zo'n experiment. Al snel komt Sam erachter, dat Dr. Styles een bepaalde reputatie heeft waardoor het nog niet eenvoudig is om mensen te vinden die mee willen werken. Door het doen van goocheltrucjes wint Sam het vertrouwen van een aantal van hen waardoor ze te weten komt wie ze kan benaderen om bijvoorbeeld een bepaald probleem op te lossen in ruil voor het meedoen aan het experiment. Deze goocheltrucs doe je in de vorm van een mini-game waarin je onderdelen van een truc op moet zoeken in een boek en op de goede volgorde moet leggen. Uiteraard blijkt de reputatie van Dr. Styles niet onterecht en gaat er van alles mis bij het experiment.

Ondertussen is Dr. Styles ervan overtuigd dat zijn overleden vrouw Laura nog in een bepaalde vorm in het huis rondhangt, en hij wil koste wat kost aantonen dat haar geest inderdaad aanwezig is en nu een soort energetische levensvorm is. Om dit te doen heeft hij een soort isoleertank gebouwd waarin hij de omstandigheden van hun huwelijksreis probeert na te bootsen aan de hand van bepaalde kleuren, geuren en geluiden, om het Laura zo makkelijk mogelijk te maken zich aan hem te tonen. Net als bij de andere experimenten gaat ook hier iets gruwelijk fout.

Het spel is opgedeeld in acht hoofdstukken en zal zo'n vijfentwintig uur speeltijd omvatten. Je begint met een tutorial waarin de besturing uitgelegd wordt aan de hand van een simpele puzzel: je moet Sams konijn vinden (wat is een goochelaar zonder konijn om uit een hoed te toveren) en te eten geven. De besturing van Xbox 360-versie werkt iets minder intuïtief dan de simpele point-and-click van de PC-versie; je beweegt Sam (of David, afhankelijk van het hoofdstuk) voort met de linkerstick en het personage zal naar het dichtstbijzijnde interessante voorwerp kijken. Door op A te drukken krijg je een beschrijving of pak je het op. Door een combinatie van X, B en A kan je voorwerpen met elkaar combineren. Beide versies hebben een 'verklikker'-knop waarmee je alle voorwerpen waarmee interactie mogelijk is kan laten oplichten zodat het niet verzandt in een pixelhunt. Een leuke wetenswaardigheid is verder, dat Gray Matter grotendeels gebaseerd is op echt wetenschappelijk onderzoek. Veel van deze onderzoeken zijn ook in het spel terug te lezen in allerlei boeken en teksten. Die kan je overigens ook gewoon overslaan als je geen zin hebt in veel achtergrondinformatie.

Het spel ziet er mooi en gedetailleerd uit, en de achtergrondmuziek is sfeervol. Er is veel te zien en te doen en met het verhaal zit het ook wel snor. Toch heb ik ook een paar kanttekeningen want hoewel het spel met een release eind oktober dus bijna af moet zijn, was er nog wel een en ander aan te merken op de animaties in het spel. Vooral de animatie van het oppakken van het konijn in de tutorial zag er niet uit. Daarnaast kwamen de puzzels die we gezien hebben tamelijk simpel over, maar dit kan verder in het spel natuurlijk beter zijn. Tenslotte zagen we wel erg veel laadschermen langskomen. Deze waren dan wel mooi geïllustreerd met wetenswaardigheden, maar na een tijdje gaat dit toch wel erg irriteren.

Conclusie:

Ik heb er alle vertrouwen in dat Jane Jensen garant staat voor een goed verhaal en interessante puzzels, al lijken ze wat aan de simpele kant uit te vallen. De achtergronden van de locaties zien er mooi uit en er is genoeg te bekijken overal. Wat minder positief ben ik over de animaties, daar moet nog hard aan gewerkt worden in de weinige tijd die er nog is tot de release eind oktober.