Venetica


Venetica is een mix van RPG en action-adventure van de makers van Ankh, het Duitse bedrijf Deck 13. Het spel, dat uit zal komen op de PC en de Xbox 360, speelt zich af in een fantasievolle variant op Venetië. In Venetica is de dood een mens van vlees en bloed, het is gewoon een functie die vervuld moet worden; net als bij ons een burgemeester of een timmerman (maar dan met een wat macaber takenpakket). Eens in de zoveel tijd wordt een nieuwe dood verkozen uit een groep kandidaten. Op een dag wordt bij het verkiezingsproces een grote fout gemaakt: de verkozen man, Vitctor, blijkt een zwarte magiër te zijn die zichzelf onsterfelijk heeft gemaakt. Hierdoor blijkt het vrijwel onmogelijk om hem uit zijn ambt te zetten. Hij blijkt een dochter te hebben die zonder het zelf te weten over dezelfde krachten beschikt als haar vader. Victor is wel op de hoogte van het bestaan van Scarlett en doet er alles aan om haar uit de weg te laten ruimen. Scarlett moet dus snel leren omgaan met haar nieuwe krachten en uiteindelijk haar eigen vader uit de weg ruimen.


Scarlett kan zich op verschillende manieren door Venetië bewegen. Er zijn straten waar ze doorheen kan lopen, ze kan via de daken en allerlei bruggetjes en balkons door de hoger gelegen delen ontdekken en tenslotte is er onder Venetië een uitgebreid stelsel van kelders en riolen. Bepaalde delen van Venetië zijn in het begin nog afgesloten, maar hoe verder je in het spel komt, hoe meer delen toegankelijk worden. Vijanden kunnen natuurlijk aangevallen worden, maar het is ook mogelijk om er langs te sluipen of tijdelijk over te schakelen naar de Death-mode waarin je onzichtbaar bent voor \'normale\' vijanden. Zo kun je ook plotseling achter een vijand opduiken om deze ongezien uit te kunnen schakelen. In deze Death Mode kun je bovendien met overleden personen praten in de dodenwereld, waardoor je nieuwe skills leert of bepaalde informatie verzamelt die je kan gebruiken bij het oplossen van problemen. Geesten van mensen die je tijdens hun leven goed behandeld hebt, zijn je daarbij duidelijk gunstiger gezind dan diegenen die je onheus hebt bejegend. In de dodenwereld rondlopen kost echter veel energie, waardoor Scarlett dit niet al te lang vol kan houden en al snel weer terug moet keren naar de normale wereld.


Net als in de meeste RPG\'s verkrijg je door het verslaan van vijanden niet alleen ervaringspunten maar ook voorwerpen, wapens en stukken wapenrusting, Bijzonder is wel, dat je deze uitrusting niet gewoon zelf aan kan trekken, je moet het eerst laten verstellen zodat het jou past. De ervaringspunten kun je gebruiken om nieuwe vaardigheden te leren of je eigenschappen en kenmerken te verbeteren.

Venetica kent alleen een singleplayer missie. Als je de side quests links laat liggen heb je na een uur of achttien de aftiteling op je scherm, ga je wel actief op zoek naar extra opdrachten dan kun je die tijd verdubbelen.


Tot zover klinkt het allemaal veelbelovend, en wat we in Keulen te zien kregen zag er ook goed uit. Helaas komt uit de eerste Duitse reviews (het spel ligt daar sinds vorige week in de schappen) naar voren dat de besturing niet erg meewerkt waardoor vooral in het begin het vechten erg moeilijk is. Je moet voortdurend allerlei koprollen maken en vijanden ontwijken omdat je nauwelijks raak kan slaan en erg zwak bent. Door de vijand steeds in de rug aan te vallen breng je meer schade toe en loop je minder kans geraakt te worden, maar door een slechte cameravoering en onhandige toetsencombinaties is het meer geluk dan wijsheid als dit ook daadwerkelijk lukt. Bovendien zijn er veel klachten over onzichtbare randjes waar Scarlett achter blijft hangen en allerlei grafische onvolkomenheden. Ook is het spel erg lineair, er is weliswaar veel te ontdekken maar dit heeft niet of nauwelijks invloed op het verhaal en de straten van Venetië zijn niet zo vrij toegankelijk als het op het eerste gezicht lijkt. Je wordt continu een bepaalde richting op gestuurd en de keuzes die je maakt veranderen niets aan de uitkomst van een gesprek.