De betutteling van de arbeider
Via de submit kregen we onderstaande, actuele column opgestuurd van Ser_Ciappelletto.
Het is vandaag de Dag van de Arbeid. Ooit ontstaan als een protestdag voor de achturige werkweek, is het nu uitgegroeid tot een feestdag waarop een van de belangrijkste verwezenlijkingen van de 19e en 20e eeuw gevierd wordt: de emancipatie van de arbeider.
In de 19e eeuw was de arbeider nog een veredelde slaaf. Lange werkdagen met zwaar en vies werk zonder fatsoenlijk loon. Mogelijkheid om te protesteren was er niet. Dat was ook niet nodig, zo dachten de machthebbers. Arbeiders waren volgens hen een dom en ondergeschikt volk dat de opleiding en de intelligentie miste om goede beslissingen te nemen. De machthebbers, die hadden tenminste de genen, de opleiding en de smaak om in te zien wat er zou moeten gebeuren. Vertrouw hen maar, zij weten het best.
Maar toen was er plotseling de socialistische beweging, wiens ledenaantal vanaf de jaren '80 van de 19e eeuw plots explodeerde. Ze streefde naar een eenvoudig doel: de 'bevrijding' van de arbeider. Goedschiks of kwaadschiks. Gelukkig bleef ons land Russische taferelen bespaard, en vond de vooruitgang via legale wegen plaats. Het culmineerde in 1919, toen alle mensen in Nederland, rijk en arm, vrouw en man, hoogopgeleid en laagopgeleid, het stemrecht kregen. Eindelijk had de arbeider de macht om te beslissen over zijn eigen lot. Waarlijk een goede reden om een feestje te vieren.
Helaas lijkt de arbeider zijn geschiedenis vergeten te zijn. De meesters zijn veranderd, maar de betutteling is nog steeds dezelfde. Waren het vroeger de werkgevers en liberalen die wel wisten wat goed is voor de arbeiders, zijn het tegenwoordig de vakbonden en de socialisten. Zij bepalen wel voor de arbeider wat een goed contract is, wanneer hij moet staken, hoe hij zijn leven moet leiden. Vertrouw hen maar, zij weten het best.
Daarom herinner ik hen op deze Dag van de Arbeid graag aan hun geschiedenis. De arbeidersbeweging is van ver gekomen, maar ze valt ten prooi aan zichzelf. Ik doe bij dezen dan ook een oproep aan alle mensen om ook zichzelf te bevrijden van de ketenen van het restrictieve socialisme. Want al weet je het niet best, je hebt het recht je eigen fouten te maken.
