Film: Once
De Ierse musical Once won in 2006 de publieksprijs op het prestigieuze Sundance Filmfestival. Nooit geweten dat ze in Noord-Amerika ook van tapdansen, klavertjesvier en Riverdance houden, zul je misschien denken. Maar Once is geen conventionele musical, en al helemaal niet typisch Iers. De acteurs barsten niet zomaar in zingen en dansen uit, en de muziek is geschreven door singer-songwriter Glen Hansard van The Frames, die tevens de hoofdrol van een straatmuzikant in Dublin op zich neemt. Ingetogen liedjes in plaats van de melodramatische, bombastische meezingers die we uit de klassieke musical gewend zijn. Once is als het ware een visueel album, waarin alle liedjes tezamen een hartverwarmend, romantisch verhaal vertellen.
De naamloze protagonist wordt, terwijl hij met al zijn ziel en zaligheid over zijn ex-vriendin zingt, brutaal aangesproken door een rozenverkopende immigrante (gespeeld door zangeres Markéta Irglová). Na een eigenaardig gesprek blijkt hij voor de kost stofzuigers te reparen, en zij heeft nog een kapotte thuis staan. Één plus één is twee. De grootste overeenkomst tussen de twee blijkt echter in hun liefde voor muziek te zitten. Muziek lijkt voor beiden de enige manier om echt te communiceren en vrij over hun gevoelens te praten. Allebei hebben ze een geliefde ver weg, wat hen zowel dichter bij elkaar brengt als wel een onoverbrugbaar opstakel opwerpt.
De nummers an sich zijn al erg goed, Hansard en Irglova speelden al voor er überhaupt sprake was van een film samen op het album The Swell Season, maar door de geschiedenis die ze vertellen en de bekentenis die ze krijgen in het verhaal, hebben alle nummers zo'n onbeschrijfelijke extra waarde gekregen, dat ze je nog weken na het zien van de film keer op keer kippenvel bezorgen. Zonder trouwens ooit oversentimenteel te worden. Subtiele humor heeft juist vaak de overhand, zoals in het nummer waar de titel voor zich spreekt; Broken Hearted Hoover Fixer Sucker Guy.
Beiden beschikten overigens over geen enkele acteerervaring, maar zoals alles in Once weten ze het volkomen realistisch te brengen, en met hun liefdevolle blikken en intens gezongen liedjes weten ze meer te vertellen dan met honderd pagina's dialoog. Het is allemaal niet perfect, maar de sfeer en de overduidelijke liefde waarmee het gemaakt is geven in elke scène de doorslag. Regisseur John Carney bewijst dat ondanks, of misschien juist wel dankzij het extreem lage budget van 150.000 dollar, met de nodige creativiteit, talent en passie alles mogelijk is. Once behoort zelfs naar mijn bescheiden mening tot de allermooiste indiefilms van het jaar. Een onvergetelijk charmant, ruw juweeltje dat het verdient door alle film- en muziekliefhebbers overal ter wereld gezien te worden.
Label: UIP Releasedatum: 20 september 2007 Kijkwijzer:
Waardering film:
