Paaspop 2023

2. Vrijdag

Nadat ons tentje is opgezet op Paradise City, zoals de festivalcamping op Paaspop heet, en er rondgekeken is wat er nu weer voor mooie toevoegingen aan dit stukje land zijn gedaan (het zwembad is er weer!) is het tijd om je een weg te banen door de mensenmassa. Paaspop 2023 is stijf uitverkocht en dat is zeker te merken. 

Nadat MEAU en de lokale held FLEMMING de Apollo Main Stage hebben opgewarmd is het de beurt aan Antoon, een artiest die je simpelweg haat of liefde toewenst. Hij krijgt in ieder geval flink wat punten voor het meebrengen van een liveband en zijn zichtbare goede zin, want in een set waar hij eigenlijk alleen maar zijn laatste paar knallers van hits hoeft te brengen zorgt hij er zo voor dat ook de wat bekoelde Brabanders kennis maken met zijn zeer dansbare hiphop-pop. Uiteraard wordt 'Hyperventilatie', het nummer dat hem alle beroemdheid bracht bewaard tot het laatste moment en kan er worden gesproken over een prima eerste kennismaking met dit festival. 

We kruisen het terrein over en maken ons klaar om eens flink te gaan springen bij Frank Carter & The Rattlesnakes, die dan weer geen vreemde is voor de Heikampen in Schijndel. Jammer genoeg weet hij tijdens deze keer niet de overtuigingskracht over te brengen die hij eerder liet zien en verzandt hij al snel in anekdotes en langdradige introducties van zijn nummers. De melding dat de moshpit op een bepaald moment alleen gereserveerd is voor vrouwen, zodat zij zich eens echt veilig kunnen voelen tijdens een rockshow voelt afgezaagd en geforceerd. Hoogtepunt is nog wel de energie die Carter brengt tijdens het prachtige 'Lullaby', opgedragen aan zijn dochtertje. Het is te hopen dat de volgende keer dat hij weer op het affiche te vinden is hij weer zijn tanden kan laten zien en de verhalen over zijn mislukte tattooshop achterlaat in Hemel Hampstead.

Frank Carter (Foto: Coen van Tartwijk)

Terwijl de terugkeer van John Coffey wordt gevierd in The Jack is het dringen geblazen bij DI-RECT. Deze populariteit neemt zulke extreme vormen aan dat de Apollo dicht wordt gegooid; het is simpelweg té druk en er kunnen geen mensen meer bij. Dit wordt overigens keurig aangegeven op de elektrische borden bij de podia wanneer de situatie zich voordoet, want even later spotten we dezelfde melding bij Kriss Kross Amsterdam in de Silver Warehouse. 

Als er knaldrang is, weten de jongens van PAN-POT in ieder geval erg goed wat ze daarmee aanmoeten, want ze zetten in de Phoenix een toegankelijke technoshow neer die ook steeds meer publiek naar binnen weet te trekken. Ippenberger en Benedix lijken alleen wel nog even te moeten wennen aan de korte aandachtsspanne om 22:00 's avonds, want terwijl de opbouw naar de beats steeds langer lijkt te worden knalt hij er toch telkens een stuk minder in. Het wordt op de helft goedgemaakt en het volk dat de tent uitwandelt doet dat voor het grootste gedeelte met het zweet op het voorhoofd en een lach op het gezicht, zelfs de allerkleinsten die we binnen ook spotten.

Waar er niet zoveel gelachen kan worden is bij de show van Limp Bizkit in de Apollo. Terwijl zanger Fred Durst het podium op komt paraderen is aan zijn spierwitte baard te zien dat het een tijd geleden is sinds de hitjaren van de formatie. Dit vermoeden bevestigen ze volledig met hun show, want na een kwartier is inmiddels wel tien keer genoemd dat ze het publiek weer mee willen nemen naar 1999. Dat mag, Fred, maar je hoeft het er niet zo dik bovenop te leggen met een zeer matige show waar ook nog eens niet het beste werk van de band wordt gespeeld maar er vooral geleund wordt op covers van betere bands. Het is te hopen dat de band zich nog eens af gaat vragen of touren nog een goed idee, wij vinden het een beter idee om door te lopen naar het vernieuwe Roxy-podium om daar te genieten van Go_A, om zo de nacht in te gaan met een positief gevoel. 

Paaspop 2023: Op naar de Silent Disco! (Foto: Coen van Tartwijk)

Zangeres Katerina Pavlenko is met haar band bezig aan een zegetocht door Europa en laat ook constant zien waarom zij een beter alternatief zijn voor deze avond. Op Lowlands vorig jaar was het energielevel tijdens hun show onmetelijk hoog, iets wat ze vanavond helaas niet helemaal voor elkaar krijgt door veel pauzes, maar er wordt wel weer een duidelijk politiek statement gemaakt met liedjes die inderdaad door de taalbarrière soms wel een introductie nodig hebben. Nou hoeft dat natuurlijk niet voor èlk liedje. Ach, het is ze vergeven op het moment dat de afsluitende remix van 'Shum' wordt ingezet en er is gedanst op de folklore uit de Oekraïnse cultuur, waarbij met witte magie volgens Pavlenko de harten van het publiek weer gezuiverd zijn. Dat gaat een deel van deze mensen ook zeker nodig hebben na de Silent Disco van vannacht op de camping, die nog tot 3:00 doorgaat. Tot morgen!