Pokémonfilms: Gotta watch 'em all! Deel 1
Deel 1: Pokémon The First Movie - Mewtwo vs. Mew
Met een bakje oliebollen, een glas ranja, een kater van oudejaarsnacht en een gezonde dosis "zin in" (ik betrap mezelf er op dat ik toch eigenlijk wel iets van verwachtingen heb) wordt de eerste film opgezet: Mewtwo vs Mew. Iedereen die wel eens een Pokémongame heeft gespeeld, hoort eigenlijk wel te weten wie Mewtwo is. Een oppermachtige, hyperintelligente Pokémon met psychische krachten, geboren uit genetische experimenten en het DNA van een andere psychisch begaafde Pokémon: Mew.
In de ietwat chaotische eerste tien minuten van de film zien we hoe Mewtwo geboren wordt, ontdekt dat hij een experiment is, kwaad wordt omdat zijn leven geen functie lijkt te hebben en vastberaden is erachter te komen wat het doel van zijn bestaan is. Hij besluit dat de wereld - zoals die nu bestaat - eigenlijk niets voor hem te bieden heeft, ontwerpt een leger aan superieure gekloonde Pokémon en lokt de sterkste trainers naar zijn schuilplaats om zo ook hun Pokémon te kunnen stelen en klonen. Redelijk duister voor een kinderfilm, zou je zeggen.
Natuurlijk horen Ash en zijn vrienden Misty en Brock ook bij deze groep, terwijl Team Rocket ze als vanouds op de hielen zit én zorgt voor een zeer welkome komische noot. Het punt hier is namelijk dat dit een kinderfilm blijft, en hoe mooi het uitgangspunt ook is (de zoektocht naar een levensdoel) vervalt alles al erg snel in een voorspelbaar soort dramatiek van het niveau "waarom kunnen we niet gewoon vrienden zijn?". Mewtwo is een stuk eendimensionaler dan je zou hopen, en zodra Ash en zijn kliek na een minuut of twintig eenmaal op zijn eiland aan zijn gekomen, loopt alles een klein beetje vast en is er van een plot eigenlijk geen sprake meer.
Wat rest is een klein uur aan (vrij lelijk geanimeerde, herhalende) vechtende Pokémon, zoetsappig gekweel over vriendschap en opoffering toegespitst op de negenjarige doelgroep, wat vrij low-tech maar stiekem toch wel leuk in de rest van de film geïntegreerde 3d-animatie (denk aan een poort die opendraait, een ronddraaiend model op een computerscherm) en een enorm praatgrage bad guy die een James Bond-schurk nog klapperende oren zou kunnen bezorgen. De uiteindelijke confrontatie tussen Mewtwo en zijn voorvader Mew is niet bijster interessant en het einde, met Ash die zich opoffert waarna Mewtwo eindelijk inziet dat de wereld toch wel een mooie plek kan zijn, heeft geen impact vanwege de knullige drie kwartier die eraan vooraf gingen.
Mijn oordeel luidt: jammer maar helaas. De eerste twintig minuten stemden hoopvol, vooral door de dwaze capriolen van Team Rocket die verkleed als vikings een boot bestuurden. Het feit dat de plot eigenlijk 'op' was binnen een goed half uur en de film als geheel verder nergens meer naartoe leek te gaan, tezamen met de tenenkrommende kleuterfilosofie en de personages die elkaar maar bleven vertellen hoe gemeen ze waren en hoe erg ze miszaten, hebben de film uiteindelijk de das omgedaan. Verder was het - toch wel - ietwat duistere thema misschien niet zo geschikt voor de jonge doelgroep, want dat kwam enorm slecht uit de verf.
Ik snap dat dit uiteindelijk een kinderfilm is, maar ik ben niet hoopvol gestemd voor de rest.
