Army of Two: FOK!games op aggro challenge

koei
Vrij regelmatig krijgen we op FOK!games uitnodigingen voor persevenementjes. Meestal blijft het bij het luisteren naar een presentatie en een spelletje spelen, maar soms zijn er persevenementen die iets meer bieden. Meestal eist de HR zulk soort tripjes op, zo heeft MrSubtle bij EA in San Francisco mogen vertoeven waar hij in het zonnetje naast het zwembad kon liggen, en heeft Fliepke een paar dagen in een luxe hotel doorgebracht. Toen er opeens zo’n tripje voor de gewone crew werd aangeboden was ik dan ook degene die vooraan stond. Een Aggro challenge, dat is vast een nieuw soort behandeling die heel goed is voor je huid.

Twee dagen voor aanvang van het evenement kreeg ik een korte bagagelijst in m\'n mail. Waarom ik stevige schoenen nodig zou hebben voor een relaxweekend was mij een beetje onduidelijk, maar het zal wel. Mijn buddy van een andere site dacht er blijkbaar net zo over, want hij stond klaar in mooie spierwitte gympen. Gelukkig had ik nog ergens een paar bergschoenen liggen, dus die maar aangedaan. Eenmaal aangekomen in Zeist was er nergens een hotel te bekennen, alleen een camping. En in plaats van een schoonheidsspecialiste kwam er een man binnen lopen in een groen pakje en met kisten aan. Toen eenmaal iedereen gearriveerd was (op tijd komen is toch wat teveel gevraagd bij gamesjournalisten) moesten we in rijtjes van twee gaan staan. Achter mij stond dus de jongen met de mooie witte schoenen die, helaas voor hem, voor 24 uur mijn buddy zou zijn. Hoewel het idee van een buddy is dat je samen bent, werden we gelijk weer gesplitst. Ik zat in groep Alpha en sliep dus in de Alpha-tent, en hij was een Beta en sliep dus in de Beta-tent.

We ontvingen allemaal een groen overall en een paintball-geweer en kregen vijf minuten de tijd om snel ons overall aan te trekken voordat we weer kant en klaar voor de tenten moesten staan, inclusief geweer. Het geweer is eigenlijk mijn primaire buddy geweest, overal waar je ging moest je die met je meenemen, dus samen met mijn geweer en mijn team Alpha-genoten (en hun geweren) gingen we in een kringetje zitten. Hier kregen we een korte introductie in legeractiviteiten, te beginnen met het camoufleren. Nadat iedereen mooie bruin/groene vlekken op zijn gezicht en handen had, was het tijd om echt te beginnen en hoe kun je beter beginnen dan met opdrukken en buikspieren, om vervolgens ‘in linie’ te lopen. Tot zover was het nog wel te doen, maar toen begon het echte werk. Over het natte gras met konijnekeutels mochten we tijgerend naar de overkant van het veld kruipen, om vervolgens weer terug te gaan terwijl we stukjes moesten rennen, neervallen, omrollen en richten en dan weer snel opspringen, rennen, neervallen etc. Zulke dingen zijn best leuk, maar niet na een winterstop van drie maanden waarin je alleen af en toe gezwommen hebt en verder niks aan sport gedaan hebt. Helaas waren we hierna nog niet klaar, het zou namelijk zomaar kunnen dat er een mortier gegooid zou worden, dus daarvoor moesten we ook nog even twee keer het veld over rennen, om tot slot springend en omrollend een laatste keer het veld over te gaan waarna we eindelijk even rustig konden zitten tijdens het eten. Na het eten, waarbij we deze keer geen luxe broodjes kregen zoals normaal, maar zelf een boterham met kaas moesten smeren, was het de beurt aan team Bravo en mocht team Alpha even rustig de game Army of Two uitproberen. Uiteindelijk was team Bravo natuurlijk veel sneller terug dan dat wij weg geweest waren.

Na een korte koffiepauze was het tijd om onze padvind-skills te laten zien. Dat moest natuurlijk een eitje zijn voor mij, als ex-padvinder zijnde. We begonnen met een plattegrond van de camping waar een stip op getekend was. Hoewel er zelfs nummers van de campingplaatsen opstonden, konden we het eerste vlaggetje niet vinden. Na het veld rond te hebben gelopen maar weer terug naar de kaart gelopen om te kijken waar het vlaggetje precies zat en daarna hadden we hem meteen. Een beetje jammer alleen dat we toen al zo’n achterstand hadden opgelopen dat we die niet meer goed konden maken. Ook niet toen andere groepjes met een GPS een vlaggetje moesten zoeken die volgens de GPS 412 kilometer verderop zou moeten staan. Maar goed, dat kan gebeuren, GPS heeft een afwijking van rond de twintig meter. Na nog een koffiepauze was het tijd voor de activiteit waarom we de hele tijd een geweer meesleepten, we gingen paintballen. Verdeeld in twee groepen speelden we twee rondes. Eerst deden we eerst capture the vlaggetjes. In plaats van één vlag, stonden er veel kleine vlaggetjes. Elk vlaggetje dat je naar binnen bracht zonder afgeschoten te zijn als team leverde je een punt op samenwerken, of gewoon je buddy als schietschijf laten gebruiken was dus belangrijk. Daarna was het tijd voor een potje team kill, waarbij het gewoon vijf tegen vijf was.