Splinter Cell: Blacklist

Een pluspunt is wel dat als een missie mislukt en je vanaf je laatste checkpoint start, de AI en situatie net even anders kan zijn. Je kunt dus niet na tien keer zelf dood te zijn gegaan het begin van dat checkpoint dromen en blind spelen, want het kan zomaar opeens zo zijn dat die ene tegenstander op een ander punt op de uitkijk staat. Het nadeel is dan meteen het checkpointsysteem, er zijn geen saveslots. Waarom we dit anno 2013 nog hebben als verlenging voor gameplay is een raadsel. Je gaat net voor een overduidelijke overgang naar nieuwe checkpoint dood en je mag weer vijftien minuten sneaken om op hetzelfde punt te komen.

Je kunt in Splinter Cell: Blacklist op verschillende manieren spelen. Assault is Rambo-stijl granaten gooien en uzi’s leegpompen, maar wel met enig beleid, want een overmacht kan vrij snel uitmonden tot het laden van een checkpoint. Panther is meer subtiel mensen uitschakelen, ze als het ware een voor een bespringen als ze uit het zicht van elkaar verwijderd zijn. Ghost is de meest lucratieve manier van spelen. Alleen vijanden neerleggen, natuurlijk niet dodelijk, als het nodig is, vanuit dekking en voor de rest proberen overal langs te sneaken. Dat laatste doe je door lampen kapot te schieten en zo veel mogelijk door het donker te bewegen, op zoek naar alternatieve manieren om je doel te bereiken.

De laatste manier levert niet alleen het meeste ingame geld op, maar levert ook de tofste gameplay. Het is soms lastig, maar het geeft zo veel voldoening als je een missie perfect als ghost hebt uitgespeeld, zeker op de hoogste moeilijkheidsgraad. Het is nog niet gelukt alle missies op dat niveau puur ghost te doen, er blijft dus een uitdaging over als je alle missies gedaan hebt om het alsnog te proberen. Je trots en je online leaderboardscore hangt er van af.

Met het geld dat je verdient door een hoge score en goed verstopte items te vinden kun je jezelf en apparatuur aan boord van het vliegtuig, dat als basis dient, upgraden. En dat kan natuurlijk op speelstijl, dus een beter beschermend pak als je denkt veel kogels te vangen en juist meer camouflage en stealth als je langs alles en iedereen wil glippen. Zo zijn alle wapens en gadgets op je speelstijl aan te passen. Persoonlijk vond ik de assault nog het lastigst te spelen, omdat het spel je uitnodigt om het wat subtieler te doen.

De multiplayer van in Splinter Cell: Blacklist heet Spy versus Merc en zal bekend in de oren klinken voor de fans van de franchise. Kernwoord in multiplayer is ‘dfa’: death from above. De spion kan hangen, de merc kan flink wat meer pak slaag geven. Dat betekent dat de spion probeert om een merc van bovenaf te doden met een val. Mercs moeten elkaar in de gaten houden, zodat wanneer een spion een ‘dfa’ doet bij een merc, de andere merc de spion meteen afleert. Het team van de spionnen moeten consoles hacken en de spion die dat gedaan heeft moet een bepaalde tijd in leven gehouden worden, anders is de hack verijdeld.

Dat brengt meteen intensieve gameplay met zich mee, voor beide kanten. De spion in kwestie moet zich zo low profile mogelijk houden na de hack. Met behulp van gadgets, klimpartijen en zijn teamleden moet hij uit de kogels van de tegenstander blijven. De mercs daarentegen moeten de juiste spion te pakken krijgen in dezelfde tijd, dus systematisch de boel uitkammen en vallen zetten voor de klimlustige onder ons, zoals mijnen. Communicatie is belangrijk en een headset is bijna verplicht om het echt nog leuker te maken, want woorden zeggen in dit geval meer dan de nogal kleine radar. Probleem van de multiplayer is dat de hele gameplay om het ‘dfa’ draait. Dat is voor enkele uren zeker leuk, maar de vraag hoe leuk het naar weken is terecht.

Splinter Cell: Blacklist is verre van origineel qua verhaal, maar eigenlijk weet je het al als het om terroristen en aanslagen gaat: het is de gameplay die telt. Ondanks de nogal matige AI is het spel op de lastigste moeilijkheidsgraad een uitdaging. Daarin vallen een heleboel hulpmiddelen weg waardoor je flink aan de bak moet om een missie heelhuids door te komen. Ben je al een doorgewinterde sneakfan, dan is dat de enige modus die je mag aanraken. De lagere moeilijkheidsgraden zijn in sommige missies echt veel te simpel, terwijl andere al pittig ervaren zullen worden. Multiplayer is met coop erg leuk, zeker offline. Spy versus Merc is intens, alleen blijft de vraag hoe leuk het blijft, omdat er maar een gameplayelement achter zit, het ‘dfa’.

Gespeeld op Xbox 360. Ook verkrijgbaar voor pc, PlayStation 3 en Wii U.

Zie hier de FOK!games beoordelingsrichtlijnen.