Chasing Aurora

Het doet een beetje denken aan NiGHTS: een bepaald parcours doorvliegen en de wereld om je heen ontdekken. Maar daar houdt de vergelijking ook meteen op.

In Chasing Aurora leg je met een kek uitziende vogel een bepaald parcours af. Dat parcours is een serie lijnen waar je doorheen vliegt en elke lijn levert punten op. Hoe langer je een vlucht volhoudt, hoe hoger de multiplier wordt en hoe meer punten je krijgt. En: hoe beter je vliegt, hoe meer tijd je krijgt om door te vliegen, zodat je nog meer punten haalt. Een simpel, verslavend concept, zo op papier. Maar het gaat ergens mis. Chasing Aurora heeft namelijk niets anders te bieden.

Behendig
Op zich is er niets mis met het behendigheidspel. De gameplay is meteen duidelijk, ook zonder de ontbrekende tutorial. Als toevoeging op de basis, het vliegen, heeft ontwikkelaar Broken Rules bewegingen als duiken en flapperen toegevoegd, zodat je respectievelijk sneller naar beneden en omhoog vliegt. Prima aanvullingen als je kijkt naar de richtlijn dat toevoegingen aan de basis in dienst moeten staan van het kernconcept, want dat doet het ook echt. Maar het verdiept de ervaring niet.

Wat je verder nog zou bedenken wat als aanvulling zou kunnen dienen op de kern: het zal weinig uitmaken. Dat valt te wijten aan de behoorlijk saaie uitwerking van die kern. De randelementen, zoals windvlagen, rondvliegen rotsblokken en bomen, zijn behoorlijk irritant en bieden ook geen verrijking. De wind niet, omdat het als het ware het voor je doet. En de rest niet, omdat de vogel ontzettend traag gaat wanneer hij ergens tegenaan vliegt. Het speelt gewoon niet lekker.

Pittig
Zowel single- als multiplayer hebben een groot aantal levels waar je doorheen kunt vliegen. Maar nergens enerveert het. Het leveldesign is behoorlijk futloos, waardoor je er al snel op uitgekeken raakt. Het is niet spannend. Wel moet gezegd worden dat Chasing Aurora een pittige uitdaging biedt, ondanks het futloze leveldesign. In het licht van die uitdaging kun je stellen dat het verslavende element goed tot zijn recht komt, maar daar worden de levels niet leuk door.

Tevens ziet het spel er in al zijn simpelheid behoorlijk goed en strak uit. De animaties lopen echt vlekkeloos. Zo nu en dan heb je last van een gigantische framedrop en daar wordt het spel dan ook echt onspeelbaar door. Je moet het hebben van behendig- en snelheid, en wanneer het beeld niet vloeiend over één van de twee schermen loopt, houd je weinig over. Dit is een spel waar de ontwikkelaar de plank al heeft misgeslagen op de basis.