Paper Mario: Sticker Star

Vroeger was ik blij met een stickertje van de juf. Word ik net zo blij van de stickers uit de nieuwste Paper Mario voor Nintendo 3DS?

Voor de mensen die bij Mario alleen kunnen denken aan de kartgames, sportgames, tekenspellen, puzzelgames en platformers: er zijn ook verscheidene RPG-reeksen met de loodgieter in de hoofdrol. In elke Paper Mario-RPG is de gehele spelwereld van papier. Zelfs Mario en andere personages. Paper Mario: Sticker Star is het eerste Paper Mario-deel dat uitkomt voor een handheld. Bowser, de eeuwige vijand van Mario, komt tijdens het Stickerfestival binnenwalsen en doet een wens bij de komeet die alleen die avond tevoorschijn komt. Voor Mario het weet is de prinses weer weg en moet hij achter de komeet aan, die in stukjes verdeeld is en in allerlei werelddelen terecht zijn gekomen. In de komeet zaten de Royal Stickers, die enorme krachten bezitten. Met deze stickers in zijn bezit kan Mario weer een wens doen en de problemen die Bowser heeft achtergelaten rechtzetten. Kersti, de stickerfee, zat ook in de komeet en helpt Mario op zijn zoektocht naar de stukjes komeet en Royal Stickers om de prinses te redden en Bowser, voor de zoveelste keer, te stoppen.

Het eerste dat logischerwijs opvalt is het gebruik van de 3D-mogelijkheden van de Nintendo 3DS. Omdat het papier is vallen vouwen in de modellen, het rollen of vallen naar het scherm en in knippen stukken nog meer op en stoort het me allerminst. De werelden zijn divers, onder andere een groen knollenland, grotten, Egyptische ruines en dan weer naar een tropisch eiland of ergens in de bergen. Het ziet er allemaal prachtig uit en het wordt soepel op het beeld getoverd. 

De gevechten in Paper Mario: Sticker Starzijn ook soepel, soms iets te soepel. Intelligent Systems, de makers van het spel, hebben het hele vechtsysteem van de vorige Paper Mario overhoop gegooid. Het enige dat gebleven is zijn de turnbased gevechten. Er zijn geen ervaringspunten, geen teamplay met behulp van andere personages en geen badges te verdienen. In plaats daarvan spelen stickers de hoofdrol. Om aan te vallen moet je stickers inzetten. Er zijn 96 soorten gevechtstickers, de meeste ervan zijn upgrades van een basissticker. Zo heb je een ‘jump’-sticker, een ‘shiny jump’-sticker en een ‘flashy jump’-sticker, die elk weer meer schade toebrengt als je op vijanden springt.

Door de hoeveelheid stickers kom je nooit tekort: er zijn altijd wel levels te vinden waar een sticker aan het landschap is geplakt aan het begin van het level. Daarna eindig je meteen het level en heb je een sticker. Ga het level weer in en je raadt het al: de sticker is er weer. Daarnaast is geld belangrijk. Geld is te verdienen door het verslaan van vijanden, een uitstekende timing tijdens aanvallen en natuurlijk in de levels zelf. Heb je de grote hoeveelheid stickers nodig? Meestal niet. De meeste vijanden hebben wel een zwakke plek. Zo zijn de vliegende Koopa’s hun vleugels kwijt als je op ze springt en moet je scherpe vijanden met een hamer bewerken. Als je maar de juiste stickers bij je hebt kom je nooit in echte problemen.

Behalve de bazen van elke wereld. Deze zijn wel heel lastig en het kan zijn dat je door je stickervoorraad heen bent als je ze verkeerd aanpakt. Het probleem bij de bazen is namelijk dat je ze gemakkelijk kan maken met ‘thing’-stickers. Deze stickers zijn, naast de gevechtstickers, te vinden in de levels. Een schaar is natuurlijk krachtig tegen papier, maar af en toe is het trial & error om de zwakke plek te vinden van een baas, want vaak werkt maar een bepaalde sticker op zo’n baas. Niet alleen zijn deze stickers bij bazen nodig, maar ook om verder te geraken in het spel. Deze stickers kosten meer geld om te kopen in de winkel, als ze dan al te koop zijn, dus vinden is handiger. Elke thingsticker is maar in één level te vinden dus soms is het goed zoeken om verder te kunnen.

Dan komen we bij de zwakke plek van Paper Mario: Sticker Star: de hulp. Nintendo is normaal van de enorme bak aan hints geven om je als speler verder te helpen. Dat is in dit spel niet het geval. De ‘thing’-stickers liggen overal en nergens en je moet ze maar net vinden en weten waarvoor je ze moet gebruiken, om in en heel ander level verder te geraken. Zo is er een geit als sticker. Probeer dan maar te verzinnen wat je ermee moet doen. Kersti geeft ook geen geniale hints. Gelukkig zeurt ze je niet aan je kop met nutteloze informatie. We weten dat Navi vreselijk irritant was in Zelda, maar je kunt haar oproepen wanneer je wil, als je dat zou willen. Na een paar keer merk je dat de hints niet geweldig zijn en laat je dat zitten.

Op zich geen probleem, puzzels horen erbij. Het grote probleem hiervan is dat je nergens maar een hint krijgt waar het ergens zou kunnen liggen. De levels zelf worden met blauwe stipjes aangegeven: dan heb je het stukje komeet of de Royal Sticker in het level nog niet gevonden. Zijn ze rood, dan heb je ze wel. Het zou handiger zijn als een level, ik zeg maar wat, groen kleurt, zodat ik weet dat ik elk belangrijk item heb. Dan weet ik in ieder geval welke levels ik niet nog eens volledig hoef uit te kammen. Het leveldesign is prima, maar om nu elk level van voor naar achter opnieuw te spelen is, na de zoveelste sticker die je nodig blijkt te hebben, niet leuk meer.

Nu is er met een hoop pogingen allemaal wel uit te komen en ondanks de ontbrekende hulp is het spel hartstikke verslavend. Het zit boordevol puzzels, om bijvoorbeeld je levensmeter op te hogen, en is het leveldesign erg creatief en grappig. Als je een kraan vindt met daaraan een tuinslang die water in de kont van een stenen Bowserbeeld laat stromen kan ik niets anders doen dan lachen. En de kraan dichtdraaien, zodat het beeld stopt met water spuwen en ik door de opgedroogde waterval door een gat in de grond mijn avontuur kan voortzetten. Daarnaast zijn er ook grotere puzzels, zoals een net geopend stickermuseum. Je moet alle stickers, gevecht- en thingstickers zoeken om het museum van een complete collectie te voorzien.

Conclusie

Paper Mario: Sticker Star heeft me aan de Nintendo 3DS gekleefd gehouden. Je moet en zal verder geraken en natuurlijk wil je alle stickers vinden om in het museum te hebben. De levels zijn erg creatief uitgedacht, soms iets te creatief. Het kan dan frustrerend zijn om vast te lopen, omdat de hulp ver te zoeken is in deze game. Blijven uitproberen, of Google, is de beste raad. Het is jammer dat de ‘R’ van RPG weg is, maar dan houden we nog ‘Playing Game’ over en dat ga je ook zeker doen als je eenmaal gestart bent met dit avontuur.

Exclusief voor Nintendo 3DS.

Zie hier de FOK!games beoordelingsrichtlijnen.