Film: Hall Pass
Rick en Frank krijgen een week 'vrij' van hun huwelijk: een week waarin ze mogen doen en laten wat ze willen, zonder gezeur achteraf. Dat moet haast wel een geweldige week worden, niet?
Het is een onderwerp dat regelmatig door comedians wordt gebruikt, of het nu een stand-up is, in een tv-serie of een film: het huwelijk. Je hebt het, zo doen zij ons geloven, nooit goed als je eenmaal getrouwd bent, want je leven is voorbij. Als man zit je vast aan dezelfde vrouw en van andere vrouwen kun je alleen maar dromen. Of ernaar kijken. Hall Pass begint met Rick (Owen Wilson) en Frank (Jason Sudeikis) die elkaar grote verhalen vertellen over het naar andere vrouwen kijken zonder dat hun echtgenotes het doorhebben. Die dat natuurlijk heus wel doorhebben. Sterker nog; ze krijgen het idee dat hun mannen niet meer zoveel interesse in hun eigen vrouwen hebben, en dat verontrust ze een beetje.
Van een goede vriendin krijgen ze echter een tip; geef je man een weekje vrij. Een week lang doe je alsof je niet getrouwd bent en alles wat-ie die week doet telt niet mee. Amerikaanse scholieren die tijdens lesuren toestemming krijgen even de klas te verlaten krijgen hiervoor een 'hall pass', een kaartje dat aangeeft dat ze zich op de gang mogen bevinden. Toestemming om de les tijdelijk te verlaten. Rick en Frank krijgen hun hall pass: toestemming om hun huwelijk tijdelijk te verlaten en weer even terug te vallen in het ritme van de student-op-versiertoer. Het idee, volgens de vrouwen, is dat als ze dat even kunnen proberen, ze vanzelf ontdekken dat hetgeen ze al hebben zo slecht nog niet is. Niet in de laatste plaats omdat ze zo jong, en dus aantrekkelijk, niet meer zijn.
De Farrelly broers hebben ons in hun carrière als filmmakers al regelmatig laten lachen. Films als Dumb & Dumber, There's Something About Mary of Me, Myself & Irene waren goed voor een hoop lol. Ze hebben dus een naam hoog te houden als ze weer met een nieuwe comedy komen. Originaliteit en hilariteit worden verwacht, ook al leunt Hall Pass op het cliché van de getrouwde man die een loser is geworden en toch eigenlijk wel onder de plak zit bij z'n vrouw. Wat gebeurt er als zij 'm loslaat? Niet veel, zo lijkt het.
De mannen weten niet meer waar ze heen moeten om de chicks te scoren, weten niet wat ze moeten zeggen als ze een meisje willen versieren en willen misschien ook wel niet echt achter de dames aan. Hun pogingen toch wat van hun week te maken zijn echter prima vermakelijk. Hun loserschap wordt voor een groot deel bevestigd door hun onkunde in het omgaan met een situatie die ze al een generatie ontgroeid zijn, met de nodige genante situaties als gevolg.
En daar komen we misschien wel bij de kern van het verhaal: de grappen. De Farrellys schuwen niet om een grap een beetje smerig te laten zijn, met, nogal letterlijk, het nodige poep-en-pies gehalte, genant gedrag en extreme situaties tot gevolg. Schrik niet; Hall Pass is nergens ranzig of grensoverschrijdend. De grappen zijn ondeugend en over the top, maar vooral leuk. Sommige extremiteiten en hilarische situaties doen zelfs aan The Hangover denken, mede vanwege de plaatsing van 'vrijgezelle' mannen buiten hun comfort zone.
Hall Pass is echter in mindere mate een mannenfilm dan het avontuur in Vegas leek te zijn. Rick en Frank hebben een week vrij, maar hun vrouwen, die voor de gelegenheid met de kids naar een zonnig buitenhuis zijn gegaan, natuurlijk ook. De dames maken zich zorgen over de avonturen van hun mannen, maar voelen zelf ook de aantrekkingskracht van anderen. Is de Hall Pass eigenlijk niet voor hen bedoeld? Of zoals Franks eega Grace (Christina Applegate) aan Ricks Maggie (Jenna Fisher) beredeneert; als de mannen niet getrouwd zijn, zijn zij het ook niet.
