Burnout Dominator
Tegelijk met Burnout Dominator voor de PlayStation 2 verscheen ook zijn kleine broertje voor de PSP met de gelijknamige titel. De vorige Burnout voor de PSP was alweer een tijdje geleden, dat was één van de launchgames van de handheld, maar nu is er dan eindelijk een waardige opvolger voor Burnout Legends: Burnout Dominator.
In principe zou hier de hele review van de PlayStation 2-versie van de game gepost kunnen worden, want de game is praktisch hetzelfde. In de PSP-versie is ook de crash-mode, bekend uit eerdere Burnout delen, eruit gehaald en vervangen door de Maniac-mode. In deze mode is het de bedoeling om zo gevaarlijk mogelijk te rijden om daarmee zoveel mogelijk Maniac-punten te verdienen waarmee je vervolgens als je het goed gedaan hebt een bronzen, zilveren of gouden troffee in de wacht sleept. Met deze troffeën kun je vervolgens weer nieuwe races en gebieden vrijspelen. Andere bekende modes uit de Burnout-reeks, zoals eliminator waarbij steeds de auto die laatste ligt afvalt, en road rage waarbij je zoveel mogelijk auto\'s moet laten crashen, zijn wel gewoon in het spel terug te vinden en net zo leuk als in voorgaande delen.
Een andere en ook best belangrijke wijziging is het traffic checken. Er bestaat eigenlijk niets leukers dan met je auto tegen een andere auto aanrijden en vervolgens die auto tegen een andere auto aan te laten schieten. Helaas dachten de makers van Dominator hier anders over en hebben zij het spel een vleugje meer realisme meegegeven door het traffic checken uit het spel te halen. Nogsteeds kan je auto\'s zijwaarts een tik geven, maar er achterop knallen heeft een mooie crash ten gevolg, alleen helaas niet van een mede weggebruiker maar van je eigen auto.
De PSP-versie biedt wat minder tegenstand dan de PS2-versie. Moet je het in die laatste vaak opnemen tegen zeven tegenstanders, bij de PSP-versie krijg je er slechts drie voor je kiezen. Dit wil echter niet zeggen dat de PSP-versie ook makkelijker is, de tegenstanders zijn van hetzelfde niveau als de console-versie. Een ander groot verschil tussen de PS2- en de PSP-versie is natuurlijk het beeld. De PSP heeft een veel kleiner, maar scherper beeld dan de meeste (standaard) TV\'s. Hoewel er vanwege de kracht van de PSP wel een beetje in de omgevingen geknipt is, waardoor deze iets minder druk ogen, zien beide versies er goed uit. De PSP-versie heeft ook een zelfde hoeveelheid levels als de PS2-versie meegekregen en kan je lang genoeg bezig houden.
