CD: Duncan Lloyd - Seeing Double

Even dacht ik dat mijn afstandsbediening het begeven had, het terugzappen vanuit een luie stoel bracht deze me steeds terug bij de voorgaande halve minuut. Toen ik van verbazing een langere blik wierp op het hoesje werd me het een en ander duidelijk. De promo van de solovlucht van Duncan Lloyd was op aparte wijze ingedeeld. Track 1 begint doodnormaal bij 01, maar track twee start op 11 en drie op 31 enzovoorts. Maar liefst 99 nummers op dit album! Een Guinness-Book-Of-Records-poging zou kunnen, maar een beveiliging tegen voortijdig lekken ligt meer voor de hand.


Desalniettemin is de titel Seeing Double, onbewust of niet, vrij treffend gekozen vanwege de dubbele nummertjes op de display en de cover. Maar misschien sloeg het op de uit de hand gelopen back catalog van de gitarist van Maxïmo Park (aka Duncan Lloyd). Na maanden van lo-fi opnames en ideetjes her en der had hij genoeg materiaal om een album bij elkaar te schuiven. Het was geen opgezet plan om 'solo te gaan' aldus Lloyd. Daarnaast loopt het derde werk van Maxïmo Park geen gevaar, want Lloyd houdt het bij een paar low-key optredens en de release van Seeing Double. En omdat Maxïmo drummer Tom English ook nog eens 80% van de nummers heeft ingespeeld, is dit misschien een mooie warm-up voor de heren.


De vergelijking met het materiaal van de voltallige band gaat echter behoorlijk mank. Lloyd tracht weliswaar vrolijke, mid- tot uptempo indiepop-rock af te leveren, maar mist de toeters, bellen en confetti. Hijzelf geeft al aan: "Not being a natural singer, I'd just go with the feel of the songs". En dat hoor je er wel aan af. Zijn vocalen klinken dof en monotoon, waardoor de uitstraling van de plaat niet uit het 'demo'-hokje komt. Live vindt hij het ook lastig om van backing vocal naar lead over te stappen. "Sometimes it's a bit out of tune, but like the album, that's all part of the charm, I guess".

Mompelende teksten op een bedje van flauwe gitaar staat er op het menu. Luister voor de gein eens naar '3 Times Over' en je weet wat de pot schaft. Het siert hem dat hij zijn eigen hersenspinsel niet weggooit, maar er een lekkerder sausje of bijgerecht naast serveren zou niet misstaan. Geduld is een schone zaak, en dus had Duncan Lloyd wellicht beter kunnen wachten tot zijn back catalog nog wat uitgebreider was.


Label: Warp Datum: September 2008 Waardering: