DVD: The Gravedancers
Dominic Purcell! Prisonbreak! Als een film op deze wijze gepromoot wordt, komen er al snel twijfels over de kwaliteit. Ach, hij speelde ook al de oppervampier Drake in Blade Trinity, dus wie weet. Misschien is het wel een goede film en heiligt het doel de middelen in dit geval. Lekker vaag? Je moet je lezers toch proberen te vangen in de eerste alinea? Een wijze les die Mike Mendez ook heeft gehad en in The Gravedancers toepast. De eerste dodelijke scène lijkt direct afkomstig uit Final Destination.Dat verklaart ook al direct de belangrijkste verwijzing die bij deze titel aangehaald wordt. Er zijn wel meer overeenkomsten, maar zo goedkoop als Final Destination is deze film echter niet. De dood loert op hen, dat wel. Beter gezegd, de doden. Op de avond van de begrafenis van een vriend, vinden drie vrienden een gedicht op het graf. Dat klinkt een beetje zoals de videoband in The Ring toch? Een gedicht over het dansen op graven om het leven te vieren. Behoorlijk aangeschoten kan dat dus ook alleen maar leiden tot uitvoering van dit vers. Gezien de duistere afbeelding op de luxe steelcase, kan dat niet veel goeds betekenen. Het gedicht blijkt een vloek en al snel lijken de drie vrienden last te krijgen van Poltergeisten. Simpele dingen, zoals blazende katten of deuren die een eigen wil lijken te hebben. De een meer dan de ander, maar bij ieder lijkt het steeds erger te worden. En gaat het goed mis. Enter the weird professor die wel meer weet van dit soort vervelende gebeurtenissen. Deze is met zijn assistent op zoek naar hard bewijs voor het paranormale en als hij erachter komt wat er gebeurd is, slaat de vrees hem om het hart. Zeker als blijkt dat de bezochte graven in het perceel liggen waar de stad haar psychoten te rusten legde...
Er gaat niets boven live muziek.
De film schakelt door een paar fases heen. De eerste fase bevat wat klopgeesten. En die zie je niet. Je ziet alleen wat ze uitspoken en het bouwt de spanning flink op. Wat is er, waar is het, wanneer, ga ik me nu echt een hartverzakking schrikken? Mendez blijkt hier ijzersterk in te zijn en gelukkig zijn de acteurs wel van het kaliber dat ze hier niet door het ijs zakken. Er ontstaat een behoorlijk beklemmende sfeer en het wachten is op de ontknoping. Fase één is dus geslaagd. Daar kan je natuurlijk niet mee doorgaan. Als ontknoping kan het blijkbaar niet anders dan dat de spoken tevoorschijn komen. Een kritiek moment, want nu komt het toch aan op goede effecten. Een enkele keer lijkt Smeagol de Vuurberg overleefd te hebben. Maar de momenten waarop hij tevoorschijn komt passen dan niet echt bij deze oude hobbit. Ik hoop niet dat ik nou nog iemand verras met het feit dat Smeagol eigenlijk een hobbit is toch? De vrienden en de professor worden hier behoorlijk opgejaagd en doen alles om te ontkomen. Zelfs grafschennis. Zou deze drastische actie op tijd zijn? De slotfase ontkracht bijna de hele film. Het is bijna een tekenfilm, met een gigantische hand die uit de grond lijkt te komen en een terreinwagen die dwars door een huis kan rijden. Simpel vermaak lijkt hier gewonnen te hebben van de subtiele horrorelementen. Eigenlijk is hier niks griezeligs meer aan.
Niet weer Für Elise!
Het complete plaatje steekt wel met zijn kop boven het maaiveld uit. Met subtiele geluidjes en dus zonder echte special effects, krijgt Mendez je op het puntje van je stoel. Het einde is dan wel bagger, maar toch verdient deze film een sterretje meer dan gemiddeld. Toch eens kijken of de film niet achterstevoren af te spelen is. Aan het einde van de film blijkt het vervloekte gedicht weer op te duiken, dus een vervolg is niet uitgesloten. Hopelijk leest de schrijver van het verhaal dit dus en trekt zelf de goede conclusie. Less is more. Ik kan niet wachten.
Label: Dutch Filmworks Releasedatum: 7 november 2006
Kijkwijzer:
Waardering: 
Must See/Buy/DoAanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!
