CD: Jay Bennett - The Magnificient Defeat
In het boek 'Wilco, Learing how to die' van Greg Kot is te lezen hoe Bennett botste met Jeff Tweedy van Wilco, en de hele band bijna gek kreeg door als een soort nutty professor bezeten aan 'Yankee Hotel Foxtrot' te werken. Met een stevige dot vervreemdheid overigens, op het krankzinnige af, vandaar ook de breuk.
Niettemin was Bennett's bijdrage aan het baanbrekende album van Wilco groot. Niet alleen in de muzikale ideeën, maar ook in de productie. De verwachtingen van het solowerk van Bennett waren dan ook hoog, maar zijn eerste solo-albums konden de verwachtingen niet inlossen.
The Magnificient Defeat is alweer zijn vierde solo album, en Wilco fans zullen ook hier weer weinig terugvinden. Bennett en Wilco delen duidelijk een historie, maar geen toekomst. The Magnificient Defeat is een chaotisch album. Overgeproduceerd, helaas lijkt dat langzamerhand een kenmerk van Bennett te zijn. Teveel melodielijnen, in elk hoekje en gaatje is een geluidje gepropt. Soms lijkt het wel een psychedelisch labyrint. Een bombardement.
Dat is jammer, want ergens tussen alle drukte sluimert wel degelijk het liedjes-schrijf-talent van Bennett. Een sobere plaat zou dat nadrukkelijker aan de oppervlakte brengen. Nu verdwijnt het tussen alle drukte. Het openingsnummer 'Slow Beaufifully Seconds Faster' zet de toon, met een overvloed aan accentjes, die de aandacht afleiden van de song zelf. Probeert Bennett wellicht te verbloemen dat hij geen excellente zanger is? Alsof dat erg zou zijn?
In bijvoorbeeld 'Wide Open' en 'Out All Night' gaat het al een stuk beter, een strakke structuur zonder teveel bijzaken. Maar dat blijven toch uitzonderingen op The Magnificient Defeat. Voor de rest is het een freaky album van een getalenteerde muzikant die teveel knoppen en recorders voor zijn neus heeft staan. Het album blijft haperen met allerlei rare vertragingen en versnellingen, tot wagenziekte erop volgt.
Zo blijft het bij Jay Bennett helaas toch elke keer de vraag wat het had kunnen zijn, als... Nu heb ik alle geloof in Bennett's eigenwijsheid, maar The Magnificient Defeat is te onrustig en inconsistent om hoog te scoren.
Label: Ryko Releasedatum: 3 oktober 2006
Waardering:
Must See/Buy/DoAanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!
