CD: Ed Harcourt - The Beautiful Lie

Tom Waits, Hawksley Workman, The Veils, Mercury Rev, Nick Drake en Moondog Jr. zouden een gedeelte van de muziek van begenadigd singersongwriter Ed Harcourt kunnen beschrijven. Maar de Brit is zo polyvalent dat een additioneel lijstje namen nog niet zijn hele oeuvre zou dekken. Zo getuigt ook zijn laatste album, The Beautiful Lie. Veelzijdigheid is troef.


Ed Harcourt is getalenteerd op vele vlakken. Hij componeert zijn eigen nummers, schrijft teksten die je ziel raken, heeft een prachtig doorleefde, schrale stem en is een muzikale generalist. Zo bespeelt hij op de eerste twee nummers van dit album de piano, Spaanse, elektrische en basgitaar, music box, synth strings en een Hammond orgel.
Met deze ingrediënten moet elke gerecht dat hij op tafel zet wel een bacchanaal zijn. Zijn beste feestmaal tot nu toe kreeg de titel Here be monsters, maar ook From every sphere en zijn debuut-EP Maplewood hadden een unieke smaak. Persoonlijk kon het één na laatste (officiële) album Strangers mijn smaakpapillen iets minder bekoren.

Zijn nieuwe cuisine bestaat eigenlijk uit veertien gangen, een mix die alle smaken in de mond beroert, bitter, zoet, zuur en zout. Als er één smaak de meerderheid van het album moet beschrijven is dat bitterzoet. Teksten die de bladeren, voordat de herfst begint nog, van de bomen kunnen laten dwarrelen, pianoklanken ondersteund door strijkers die de schemering eerder in zullen zetten. Beste voorbeeld hiervan en tevens het beste nummer van het album is Rain on the pretty ones:

I'm the actor who's scared to perform
I'm the sunshine that hides in the clouds
I'm the father that couldn't be found
I'm the cuckoo that never flew south
I'm the Christian that cannot forgive
I'm the dreamer who jumps off the bridge
I'm the sinner who hates how he lives
I'm the liar who gets what he gives


Het zendt rillingen over je rug en doet je verlangen naar koude donkere winters. Ook de nummers Braille, You can call me when I'm drunk en Last cigarette, dat verhaalt over een terminale roker, laten de temperatuur in je kamer een paar graden dalen.


Loodrecht hierop staan nummers als de eerste single, Visit from the dead dog, de vervormde wals en minste nummer van de plaat Scatterbraine en het bombastische Revolutions in the heart.

De veelzijdigheid van het album betekent wel dat je het goed op je in moet laten werken voordat je de muziek echt kan gaan waarderen. Niet na tien minuten luisteren in een platenzaak weglopen of na het eenmalig laden in je mediaspeler van je harde schijf wissen. Neem de tijd voor dit veertien gangen diner en laat de smaken op je inwerken. Weg met Jamie Oliver en Nigella Lawson, topkok Ed Harcourt verzorgt uw menukaart vanaf nu.



Label: EMI Releasedatum: 16 juli 2006
Waardering:


Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!