CD: bloodsimple - A Cruel World

Herrezen uit de as van Vision of Disorder komen zanger Tim Williams en gitarist Mike Kennedy terug de muziekscene in. Ditmaal in een band genaamd bloodsimple, vernoemd naar de eerste film die de gebroeders Coen in 1984 maakten. Drummer Chris Hamilton, bassist Kyle Sanders en Nick Rowe op gitaar complementeren het volumineuze kwintet. Volumineus omdat de groep te scharen valt onder ondermeer de niche metalcore.


Het debuutalbum van bloodsimple heet A cruel world en uitgaande op de titels van de tracks en de eerste indruk van de nummers is deze titel goed gekozen. Williams' zang komt als de gebalde vuist van Mike Tyson op je af, vol vuur en agressie. Met twee gitaristen kan je ook weer een flinke bak herrie produceren dus de hoeveelheid riffs lopen ook in de cijfers. Daarbij spreken titels als Straight hate (nee, geen Sepultura cover) en Blood in blood out ook boekdelen. De teksten van dit album is tevens geen aan te raden leesvoer voor den suïcidale medemens.


De CD gaat snoeihard van start en neemt geen gas terug tot aan Sell me out. Na dat nummer wordt de geluidsmuur iets lager en is er nog meer ruimte voor melodie in het woud van oerschreeuwen en vette riffs. De combinatie van melodie met op zijn tijd snoeiharde metalcore is wel opvallend. Bij tijd en wijlen komen namen als Pantera, Alice in Chains, Paradise Lost en Mudvayne gemixt bij me naar boven drijven. De laatste is misschien iets minder verrassend als je beseft dat Chad Gray de band persoonlijk onder zijn hoede heeft op zijn Bullygoat label.

A cruel world lijkt tussen de wal en het schip in te drijven en ik hoop dat de band kan zwemmen. Het is een redelijk goed album, maar het mist de echte uitschieters die een CD tot een hoger niveau kunnen tillen. Verder staan er ook een aantal tracks op die niet van ander metal-kaf gescheiden zouden kunnen worden, standaard en onopvallend zoals Running from nothing en het balladachtige The leaving song. Beste nummers van de plaat: Path to prevail, What if I lost it en Falling Backwards, samen te vatten met "riffed for your pleasure".

Kort gezegd is het een 3-sterren album dat je in het begin nog kan bekoren maar waarvan je over 5 jaar zoiets hebt van "hoe klonk dit cd-tje ook alweer".



Label: Reprise/Bullygoat Records Releasedatum: 30 juni 2006
Waardering:


Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!