Boek: Jorgen Raymann - De derde Raymann
Dat Raymann rap en scherp van tong is, weten de meesten wel. Zijn columns stralen dit over het algemeen wel uit, al zitten er mindere bij, dat moet ook gezegd worden. In deze bundeling zijn vooral columns uit 2008 te herkennen, dit merk je aan de onderwerpen die voorbij komen. Voor de mensen die Raymann regelmatig hóren, is het lezen van de columns wellicht leuker, want je kunt je dan bij bepaalde zinnen heel goed voorstellen hoe Raymann dit gezegd zou hebben met zijn Surinaamse tongval.
De columns kennen actuele onderwerpen, maar daarnaast keren ook bepaalde personen regelmatig terug. Vooral huisvriend Monis is een dankbaar onderwerp voor de columnist. Verder maakt hij veelvuldig gebruik van de mogelijkheid om aandacht voor maatschappijkritische zaken te vragen in zijn schrijfsels. Door de teksten heen kom je regelmatig het woord 'Dutchversity' tegen. Het is duidelijk een stichting die Raymann na aan het hart ligt, vooral ook doordat zij zich inzetten voor het wegnemen van vooroordelen op basis van diversiteit (denk aan man, vrouw, moslim, christen, zwart en blank). In diverse columns bespreekt Raymann zijn betrokkenheid bij de organisatie en hoopt daarmee wellicht meteen ook nieuwe aanhangers te winnen. Normaal zou ik niet zo van dit soort 'reclame maken' houden, ware het niet dat het een nobel doel is dat hij nastreeft en dat maakt het beter te verteren. De nadruk ligt er ook niet dermate zwaar op dat de columns over dit onderwerp té nadrukkelijk aanwezig zijn.
Jorgen put vooral uit eigen ervaringen en zijn dagelijkse leven. Vrouw en kinderen moeten het soms verduren, Rachid (uit 'Raymann is Laat') heeft kunnen rekenen op een héérlijke column over zijn oud barrel en zoals gezegd is met name vriend Monis het haasje. En deze laatste is misschien wel het leukste personage in de stukken. Elk relaas over Monis bevat humor, vooral ook door de wijze waarop Raymann de onhandigheid en onwetendheid van zijn vriend weet te beschrijven.
Wat jammer is aan de bundel is de chronologie van de stukken. Er is duidelijk voor gekozen deze helemaal los te laten. En dat loslaten heeft tot gevolg dat je soms een column leest over een onderwerp waar pas 10 columns later het begin wordt uitgelegd. Dit had door de samenstellers wellicht wat beter opgezet kunnen worden. Het zou mijn voorkeur gehad hebben de stukken gewoon op chronologische volgorde op te nemen in het boek. Het had het lezen bij tijd en wijle net wat prettiger gemaakt.Voor de abonnees van De Telegraaf is de bundel misschien niet zo heel interessant, al laat een column zich best vaker lezen dan alleen de dag van verschijnen. Voor liefhebbers van Raymann als cabaretier en maatschappijbetrokken persoon is De Derde Raymann zeker een aardig boekje. Het leest lekker vlot weg, in een weekendje ben je er wel doorheen. Al is het ook aan te bevelen om elke avond voor het slapengaan een column te lezen. Dat is het voordeel van bundels als deze, ze laten ze zeer goed in losse stukjes lezen.
Het minpunt van de chronologie in acht genomen komen we bij FOK! tot drie sterren. Het is een leuk boekje, een prima middenmoter.
Wil je kans maken op een exemplaar van dit boek, ga dan snel naar FOK! weblog.
Uitgever: House of Knowledge ISBN: 978 90 8510 798 9 Pagina's: 190
Waardering:
Meer leesplezier? Kijk dan snel hier.
