Tv: De Rekenkamer

Wat kost een kat? De KRO zag het succes van de Keuringsdienst van Waarde en dacht: dat kunnen wij ook! Ze zochten vier 'journalisten' die op een Keuringsdienst van Waarde-achtige manier op zoek gaan naar de waarheid achter het consumeren. Maar waar de mensen van de RVU kijken naar wat er nou eigenlijk in het product zit, gaat De Rekenkamer op zoek naar de kosten achter het product. In één van de eerste afleveringen van de serie gaat het programma op zoek naar de kosten van een kat. Want hoe je het ook wendt of keert: ook de kat is een product (en nog een duur product ook!)

Dat blijkt een goed gekozen onderwerp te zijn, want na het tonen van een flink aantal trailers op de publieke omroep hebben veel mensen op internet het al over het programma. Succes! Maar dan de aflevering zelf, hoe zit dat nou in elkaar? Niet echt vernieuwend blijkt. Er wordt een kat uit het asiel gehaald (90 euro!), er wordt op bezoek gegaan bij een fabrikant van kattenvoer (A-merk, 364 kilo brokjes is honderden euro's) en de brandweer vertelt hoeveel het kost om een kat uit de boom te halen (met tien man).

In de kattenwinkel (ja, die bestaat echt) wordt een krabpaal van 100 euro gekocht (!), een simpel plastic kattenbakje voor 32,50 euro aangeschaft en een heleboel onzinnige speeltjes zorgen voor een totaalsaldo van 295 euro en een beetje. De dierenarts die meedoet aan het filmpje zit -gezien het tarief- op een A-locatie in 't Gooi, want een consult van 55 euro is ook niet echt normaal. Ook bijzonder: de kat kost 90 euro bij het asiel (gecastreerd en ingeënt), maar ze tellen er ook nog eens een castratie en een inenting bij op. Pure wetenschap.

Alles A-merk, geen kritische vraag aan de brandweer (waarom moeten er tien brandweermannen uitrukken voor één kat in de boom?), geen prijsvergelijk en het is maar de vraag of alle gepresenteerde feiten echt feiten zijn. De vergelijking met het adopteren van een hongerig Afrikaans kindje is al helemaal makkelijk. Het lijkt er niet op dat de 'journalisten' van de Rekenkamer echt hebben geprobeerd een eerlijke berekening te maken. Zoals de fabrikant van de Gourmet en Sheba alleen maar denkt aan de omzet, daar denkt de Rekenkamer alleen aan de kijkcijfers.

Wat kost De Rekenkamer eigenlijk? Tien brandweermannen voor niets aan het werk, twee winkeliers die tijd spenderen voor een filmpje, medewerking van de man van de vuilnisbult, medewerking van een transportbedrijf, medewerking van de fabrikant van de brokjes, een dag of 5 filmen (met meerdere crews), 4 presentatoren, 295 euro aan kattenspullen, transportkosten, kosten voor de omroep, kantoorartikelen, kleding en styling, bouwen van een website, muziekrechten, koffie en broodjes, electriciteit, redacteuren en en het digitaal beschikbaar stellen van de uitzending op uitzendgemist.nl. Schatting: zo'n 125.000 euro voor 30 minuten. Dat is 4166 euro per minuut, 69 euro per seconde. Daar kun je 69 hongerige Afrikaantjes een week van te eten geven (volgens de Afrikanenwinkel hier op de hoek). Als we alle televisiemakers wegdoen, dan is in één keer het voedselprobleem in de wereld verholpen!

Vanavond een ander onderwerp: dan gaat de Rekenkamer in op je energienota. Met de prangende vraag aan de energiefabrikant: "Je maakt hier dus iets, terwijl je niet eens weet wat het waard is, da's toch gek?". Energie maken, het is net televisie maken.