CD: Laurent Garnier - Cloud Making Machine
Ik opende de envelop en schrok me even dood. "NEE! ik heb geen platenspeler hoe ga ik dit in godsnaam afspelen!" Het leek er namelijk even op dat er een plaat in mijn envelop zat in plaats van een CD. Maar toen ik de hoes open maakte zat er gewoon heel stijlvol een CD binnen in geplakt. Qwa uitstraling dus helemaal niets mis met de CD, er zat zelfs nog een heel mooie poster bij en daaruit kan je eigenlijk al opmaken dat dit niet zomaar een Laurent Garnier CD is.
Het album is totaal iets anders dan ik verwacht had, totaal niet de stijl van Laurent die ik gewend was. Weg met "The man with the red face". Dit hele album neemt je mee in een droomreis met af en toe een stuk nachtmerrie. Het lijkt dan ook meer op filmmuziek waarbij je zelf een verhaal kan vormen. Nummers zoals 9.01-9:06 hebben haast een horrorachtig stukje muziek erin zitten waardoor de plaat heel apart wordt om naar te luisteren. Het nummer Huis Clos is compleet voorzien van een piano en af en toe een gitaar. Het geeft je haast een verdrietig gevoel. First Reaction (v2) is het eerste nummer op dit album waarin gesproken wordt. Het lijkt er ook wel op dat er na dit nummer meer tempo in de CD komt te zitten. Want Controlling the house pt.2 is ook een nummer waar ik voor het eerst bij dacht "Ej lekkere beat". Dit nummer gaat dan ook meer richting de electro/techno. (I wanne be) Waiting for my plane begint eigenlijk net zoals alle andere nummers op het album heel erg rustig, maar rond de minuut begint er meer tempo in. Het lijkt dan ook wel dat er vanaf "First Reaction" meer tempo in de CD is gekomen met beats die richting de techno gaan, zoals we van Laurent gewend zijn. Maar helaas eindigt de CD niet zo. The Cloud Making Machine PT.2 is ook weer een heel vreemd nummer, ook weer meer filmmuziek dan dansmuziek.
Conclusie:
Zelf had ik een techno CD verwacht van Laurent maar ik werd blij gemaakt met een CD vol met filmmuziek, veel anders kan ik het niet noemen. Na een aantal keer luisteren vind ik het begin van de CD nog steeds drie keer niets en begin ik het pas lekker te vinden vanaf "Controlling the house pt.2". Het is een hele gewaagde CD en je moet zeker lef hebben om zoiets uit te brengen. Maar niets is kennelijk te gek voor de Franse DJ. Een ding weet ik zeker, deze CD is niet voor mij weggelegd want na tig keer luisteren kan ik het nog steeds niet waarderen. Je gaat van dit album houden of je komt van een koude kermis thuis. In mijn geval dus het laatste. Persoonlijk geef ik dit album een 4.5 want zoals ik al eerder zei: "je hebt heel wat lef nodig om dit uit te brengen."
Artiest: Laurent Garnier Titel:The Claud making machine Publisher: Pias records Releasedatum: eind jan. | |
 |  |
 | |
CD 01. The Cloud Making Machine pt1 02. 9,01-9:06 03. Barbiturik Blues 04. Huis Clos 05. Act 1 Minotaure ex, 06. First Reaction (v2) 07. Controlling the House pt2 08. (I wanna be) waiting for my plane 09. Jeux d'enfants 10. The Cloud Making Machine pt2 | |
| |
(Helaas wel vrij oude namen, want met de huidige ontwikkelingen ben ik niet meer mee, maar ik denk dat je een heleboel experimentele elektro van tegenwoordig ook in dit rijtje kan plaatsen, net als "grote" groepen zoals Underworld en Orbital, die altijd interessante muziek zijn blijven maken imho).
Dát is in elk geval steeds de echt innoverende elektronische muziek geweest volgens mij, er zit heel wat meer afwisseling in wat betreft beats, er wordt duchtig in geëxperimenteerd en het is veel minder commercieel. Een CD zoals "Dead Cities" van Future Sound of London mag voor mij gerust een van de absolute klassiekers in het genre van de elektronische muziek genoemd worden. Ik denk dat Garnier in navolging van mensen zoals Speedy J. na zijn carrière in de "traditionele" techno zichzelf geloofwaardigheid heeft willen verschaffen met een "experimentele" CD. Helaas niet gesmaakt in deze review, maar laat ik het erop houden dat smaken verschillen. foto
Ik ben in elk geval zéér geïnteresseerd in deze CD, juist omdat hij niet op de dansvloer gericht is.
Want pas buiten de dansvloer begint het échte experiment met klanken en beats.
Overigens experimenteerde Garnier ook op zijn vroegere CD's al wel eens met ambient en zo, dus zo verrassend is het uiteindelijk niet.
met zijn dikke pens vol pistolen
beiden ingevet als een locomotief onder nul
Maar ik stoor me er gewoon aan dat zo'n CD dan een 4,5 krijgt, gewoon enkel en alleen omdat hij niet dansgericht is en/of niet voldoet aan de verwachtingen die de reviewer ervan heeft. Juist daarom is die cd interessant! Veel interessanter dan zowat alles wat Garnier tot nu toe gemaakt heeft trouwens. Want geef toe: zijn techno-platen, daar stonden meestal twee of drie echt goeie nummers op, en dan had je het ook wel gehad.
Verder vind ik het opvallend dat er in de review wordt gezegd dat je "wel lef" moet hebben om zoiets uit te brengen, en vervolgens wordt dat lef dan genadeloos afgestraft met een negatieve score. Met andere woorden: Miss Bleu, vind jij lef hebben een slechte eigenschap? foto
Of zie ik dat nu helemaal verkeerd?
En van Laurent Garnier verwachten dat hij Techno cd uitbrengt doet hem echt geen goed.
Als je afgelopen jaar zijn "expect the unexpected" tour met Mills had gevolgd en geluisterd
(wat niet alleen live in de Fuse en Paradiso kon, maar ook op 2voor12 )
Kon je de muzikale achtergrond van zijn producties horen en de stromingen die voor hem belangrijk waren als producer/dj.
Zaken als blues/hip-hop/ambient/electro/'80 etc etc kwamen voorbij en geven je iedergeval al het gevoel dat je niet met zomaar een techno dj te maken hebt.
Zoals hier boven al gezegd is door een paar mensen, Laurent Garnier heeft de electronic music scene zeer veel expirimentele en vernieuwende zaken gegeven, waar meerdere muziekstromingen voordeel aan beleefd hebben.
Ik zou eens een bio lezen en wat oude releases van Laurent Garnier opzoeken en dan maybe de cd nog eens opzetten.
I'll describe the way I feel ...You're my new Achilles heel
Can this savior be for real. Or are you just my seventh seal?
In het flash filmpje moet je ff op dat standbeeld van die naakte vrouw klikken, dan krijg je een tracklisting te zien.
discogs collection - Fotoboek - Ik luister..
Without a strong rhyme to step to.
ik zal de plaat nog zeker een keer gaan beluisteren, uit nieuwsgierigheid voornamelijk en zonder al te hooggespannen verwachtingen, want als je je gaat begeven op het terrein van Boards of Canada en soortgelijken, dan is de kans op een tegenvaller wel groot.
Leuke tips trouwens in dit topic, ik luister nu boards of canada, kende ik niet.
Hier een overzichtelijk review: http://www.clubcharts.nl/features.php/2095
Om te kunnen reageren moet je zijn ingelogd op FOK.nl. Als je nog geen account hebt kun je gratis een FOK!account aanmaken