Titan Souls
Gamers zijn maar verwend tegenwoordig, dus geef ze maar één pijl om iedereen te doden. Oh, je krijgt ook maar één levenspunt. Ondoenlijk?
Het clubje Acid Nerve maakte vorig jaar tijdens de Ludum Dare game-jam een spel rondom het thema ‘You only get one’. In drie dagen tijd moesten enkele teams een game in elkaar zetten rondom dit thema. Het resultaat van Acid Nerve is hier gratis te spelen. De makers zijn er mee verder gegaan en hebben ondertussen flink wat opgepoetst aan de graphics, besturing en muziek. Dacht je dat je Dark Souls ondertussen wel de baas bent dan hebben we hier een nieuwe game voor je om je tanden in te zetten.
‘Gebruik de zwakke plek van de baas’ krijgt een extreme draai in Titan Souls. Je begint met één levenspunt en één pijl. Hiermee moet je het doen. Als je je pijl hebt afgeschoten kun je het weer naar je toe brengen door een knop langer ingedrukt te houden, maar tijdens een bossfight is dat soms al tricky. Tot in het extreme moet je opletten wat de baas doet om te zien wanneer je kunt aanvallen zonder zelf dood te gaan. Zelfs al krijg je tips dan is het nog lastig uit te voeren.
Je start op een eilandje en je bent geheel alleen. Er is een enorm tempelcomplex voor je waarin Titans zich schuilhouden. Titans zijn oeroude wezens die iedereen die in de buurt komt zonder pardon willen doden. Waarom, geen idee, misschien slapen ze al een tijdje slecht. Deze Titans wachten op je in een kamer, waarin je bizar veel gaat ontwijken om te overleven.
Een van de bazen, een standbeeld met twee losvliegende vuisten, gebruikt telkens één vuist om je aan te vallen, terwijl hij als een soort Napoleon de ander voor zijn zwakke plek, zijn hart, houdt. Na een paar vuistslagen wisselt hij van vuist en begint het feest opnieuw. De tijd tussen dat wisselen is zo kort dat je naast stalen zenuwen een precisie van een Zwitserse klok moet hebben om op het juiste moment de laatste vuistaanval in de cyclus te ontwijken, op de juiste plek te staan en die pijl naar zijn hart te schieten.
Een andere Titan is een gigantische blob, met een hart in zich dat zich splitst als je hem geraakt hebt. Dan zijn er opeens twee kleinere blobs, met maar een die een hart heeft. En ja, als je die nog eens raakt zijn er vier. Niet heel veel later is de kamer vol blobs en rol je jezelf duizelig terwijl je wacht op dat ene moment waar je naar dat hart kunt schieten. Mis je, dan moet je met gevaar voor eigen levenspunt die pijl weer bij je zien te krijgen. Zo zijn er nog twee in de demo te vinden, een Titan dat een ijsblok is die je moet zien te smelten en een soort dobbelsteen waaruit een laser komt. In de volledige game zijn er twintig Titans te vinden.
De besturing van Titan Souls is gelukkig vrij simpel. Lopen en schieten gaat in de nieuwere versie in meer richtingen. Je hebt een knop om te rollen om zo aanvallen te ontwijken en een knop om die pijl af te schieten en terug te laden. Het is niet voor niets simpel gehouden, want de bazen gebruiken allen snelle aanvallen en je bent druk bezig die te ontwijken en ondertussen te bedenken wat je met desbetreffende baas aan moet. En dan is het uitvoeren ervan de volgende uitdaging.
Titan Souls doet grafisch erg aan de oudere The Legend of Zelda denken. Je voelt je er alleen zo alleen in de spelwereld, wat ook precies de bedoeling is. Jij bent daar om Titans te verslaan, en dat zijn de enige ‘levende’ wezens die je tegenkomt. Ze zijn lastig, maar niet ondoenlijk. Al ben ik tig keer opnieuw begonnen omdat dat ene levenspunt helaas verdwenen was. Titan Souls komt begin volgend jaar uit voor pc, Mac, PlayStation Vita en PlayStation 4.
