Pokémonfilms: Gotta watch 'em all! Deel 4
Dat was het dan. Het zit erop. Zestien Pokémonfilms zijn de revue gepasseerd, zestien omschrijvingen gemaakt. Mevrouw Stemband, wat heb je nu geleerd?
Zoals ik in het begin van de eerste special heb gezegd, ben ik nooit echt een groot Pokémonfan geweest. De serie heb ik nooit bekeken en de games heb ik sporadisch gespeeld. Ik was me altijd wel bewust van het 'fenomeen', maar het is allemaal een beetje aan me voorbijgegaan. Een hater ben ik nooit echt geweest, eerder ongeïnteresseerd. Hebben deze films me in een liefhebber veranderd? Of in een hater?
Uh, eigenlijk geen van beide. Ik moet eerlijk bekennen dat de meeste films eigenlijk vooral vergeetbaar waren. Saai waren ze eigenlijk nooit, soms chaotisch, soms irritant en soms ook niet. Écht slechte zaten er bijna niet tussen en écht goede ook niet. Natuurlijk zijn er puur dankzij de bizarre hoeveelheid films die er tot nu toe gemaakt zijn een paar uitspringers - zowel positief als negatief - en ik denk dat het het makkelijkst is mijn overall ervaring aan de hand hiervan toe te lichten.
Deel 1 - Mewtwo vs Mew: Ontzettend slecht, vervelend en kinderachtig. Hier kreeg ik echt het idee dat ik aan een soort martelgang begonnen was, voornamelijk dankzij het geforceerd duistere karakter en de karrenvracht stoerbedoelde dialoog die gewoon niet werkt als je de basisschool ontgroeid bent.
Deel 2 - The Power of One: Misschien kwam het door het contrast met het vorige deel, maar ik was te spreken over de uitbundige en kleurrijke stijl die gebruikt werd, plus de actiescène waarin Ash met een soort hovercraft over een bevroren zee naar een eiland racete was erg vet.
Deel 7 - Destiny Deoxys: Wat mij betreft met afstand de meest onderhoudende Pokémonfilm, hij was nergens echt dom of voorspelbaar, de personages waren leuk en er was zelfs iets van spanning aanwezig.
Deel 9 - Pokémon Ranger and the Temple of the Sea: Waardeloos, vervelend, irritant.
Deel 10 - Rise of Darkrai: De tweede helft hiervan werkte enorm goed door zijn bombastische en enigszins gotische karakter en vormgeving.
Deel 12 - Arceus and the Jewel of Life: Het klopte niet voor de volle 100%, maar het verhaal over tijdreizen was weer eens iets anders en hoewel er amper actie in dit deel voorkwam, was het toch vrij onderhoudend, voornamelijk dankzij de personages.
Overwegend positief dus. Alles bij elkaar genomen denk ik dat er slechtere manieren zijn om je januari-maand te spenderen en hoewel er zeker geen klassiekers in deze serie zitten, heb ik nooit het idee gehad gemarteld te worden. En dat voor een Pokémon-nitwit. De zeventiende film staat inmiddels in de planning voor de juli-maand en zal als titel 'The Cocoon of Destruction' krijgen, ik denk dat ik hem voor de volledigheid wel een keer ga zien! Gotta watch 'em all!
