Pokémonfilms: Gotta watch 'em all! Deel 4
Deel 13: Pokémon - Zoroark, Master of Illusions
De eindsprint begint met dit dertiende deel: Zoroark, Master of Illusions. Zoroark is een soort weerwolf die - zoals de titel al deed vermoeden - illusies op kan roepen; wat zich in dit geval vertaalt naar het uitvoeren van aanvallen en het veranderen in andere Pokémon. In het begin van de film is Zoroark gevangengenomen door de slechterik van de film: Grings Kodai. Kodai is een mediamagnaat die over twintig jaar tijd vrijwel alle mainstream media in handen heeft gekregen, omdat hij de toekomst kan zien. Omdat Kodai het kind van Zoroark, Zorua, ook ontvoerd heeft, kan hij Zoroark opdragen alles te doen wat hij wil, wat voornamelijk neerkomt op terreur zaaien in een plaats genaamd Crown City. Je raadt het al, Ash en zijn vrienden zijn nét op dat moment in de buurt én ontdekken dat Zorua (die via telepathie met mensen kan communiceren) eigenlijk al een hele tijd op vrije voeten is, waarna ze haar besluiten te helpen in haar zoektocht naar haar moeder, en het avontuur begint.
Zoroark - die niet weet dat Zorua inmiddels is ontsnapt - begint aan een soort strooptocht door Crown City met als doel een evacuatie op gang te zetten. Dit doet ze door de vorm aan te nemen van de drie beschermers van de stad: Entei, Raikou en Suicune. Als de stad eenmaal leeg is, heeft Kodai vrij spel om op zoek te gaan naar time ripples; hiermee hoopt hij zijn toekomstvisie te behouden, dat verzwakt namelijk. Terwijl Ash en zijn vrienden gevangen worden genomen door Kodai's handlangers, waarna ze worden bevrijd door zijn secretaresse die eigenlijk een undercoverreporter is, merken de échte Entei, Raikou en Suicune dat er iets aan de hand is, waarna ze naar de stad vertrekken én komt Celebi ook nog in het verhaal voor.
Valt je iets op? De meeste Pokémonfilms die tot nu toe zijn besproken hadden één of twee Pokémon die de spotlight innamen, maar in deze film zijn het er welgeteld zes. Verder hebben we natuurlijk Ash en zijn groep, die onderweg een journalist tegenkomen die vervolgens de undercoversecretaresse herkent, de ouders van de journalist, Kodai, een handlanger van Kodai die de vuile klusjes van zijn baas opknapt en jacht maakt op Ash en Team Rocket is uiteraard ook van de (marginale) partij. Enorm veel personages dus, waardoor alles een tandje verwarrender wordt dan het sowieso al was.
Zoroark breekt los en gaat op een rampage door Crown City op zoek naar haar kind, Entei en de zijnen arriveren ook en gaan achter Zoroark aan, omdat ze denken dat zij achter de puinzooi in de stad zit, Ash probeert met zijn vrienden Celebi bij de time ripple te krijgen voordat Kodai er arriveert, terwijl zijn handlanger - inclusief een soort gothic outfit - achter ze aan zit en de chaos is compleet. Op dit moment voelt het alsof er drie films tegelijk draaien, er gebeurt enorm veel en er is vrijwel constant actie. Actie die er bloedgeil uitziet, dat wel, met als hoogtepunt een stuk waarin Zoroark door de straten van - het overigens op Nederlandse en Belgische steden gebaseerde - Crown City rent en ondertussen constant van vorm verandert.
Hoewel de makers hun best hebben gedaan (en er ook wel in geslaagd zijn) Kodai een interessante badguy te maken, inclusief flashbacks waarin wordt verteld hoe hij aan zijn toekomstvisie komt, mist door de chaos en het belachelijke aantal personages helaas weer de binding. Zorua is oké als smartass, die soms een beetje aan Shaymin uit de elfde film deed denken, maar afgezien daarvan hangt de film aan elkaar van abrupte en onlogische zaken. Waarom wil Kodai zo nodig zijn toekomstvisie terugkrijgen, als hij al vrijwel de hele wereld via de media beheerst? Waarom heeft hij zo weinig handlangers? Waarom kan Zorua telepathisch met mensen communiceren, maar Zoroark niet? Speciale aandacht verdiende een zin die ergens rond het einde werd uitgesproken door Carl, de journalist die Ash en zijn vrienden probeert te helpen: "Kodai can look into the future, right? That's why ... We'll work together. And change the future!".
Ik denk dat dit in dertien films de domste line is die ik heb gehoord.
Ik kan deze film niet met goed fatsoen saai noemen, domweg omdat er zo veel gebeurt, maar goed was hij zeker niet. Niet geweldig, zeker niet saai en prachtig qua beelden.
