Terugblik op tachtig kilometer lopen - finaleverslag

Vrijdagmiddag kwart voor zes. Vroeg naar bed, stijf van de adrenaline; de wekker zou om 23:00 uur gaan, maar ik werd rond 22:30 wakker. Gedouched, koffie gedronken, live bericht aangepast met de volglink, en om middernacht trok ik de deur achter me dicht. 

Hoe m'n dag is verlopen hebben jullie live kunnen volgen in dit bericht, maar ik ben jullie nog een finaleverslag van de laatste vijftien kilometer schuldig. Op het moment dat ik op de grens van Hilversum bij Ankeveen tegen een omleiding aanliep brak mijn zelfvertrouwen. Baarn ging ik niet meer halen. Ik ging even zitten, om de route her te berekenen en een ander eindpunt te vinden. Dat werd via Ankeveen richting station Hilversum. Inmiddels waren de voetjes toch wat gevoelig aan het worden en ook m'n heupen sputterden wat tegen. Van opgeven wilde ik echter niks weten. 

Doordat ik in Amsterdam via een andere (langere) route richting Hilversum ben gelopen, had ik in ieder geval genoeg kilometers op de teller om bij Hilversum de tachtig vol te maken. Ik wist dat harry64 onderweg was om wat te drinken te brengen dus ging het langzaam verder tot ik ineens werd ingehaald door een auto die een paar meter voor me abrupt stopte. Het was Harry zodat ik even warm en uit de wind kon bijkomen. Na een kleine tien minuten was het tijd om door te gaan. 

Door richting Ankeveen. Ik had op de kaart al gezien dat het grotendeels door weilanden en bos zou lopen maar wat me na Ankeveen richting Hilversum te wachten stond was ik niet echt op voorbereid. Ik had  m'n zaklamp in Amsterdam achtergelaten omdat overtollige ballast, maar daar had ik op dat moment ontzettend veel spijt van. De route voerde zo'n vier kilometer door een dodelijk donker bos, en ik had alleen m'n telefoon om het pad bij te lichten. Terwijl ik langzaam vorderde hoorde ik ineens gekuch achter me. Ik schrok me wezenloos en sprong zo'n meter de lucht in. 

Het bleek een oudere man te zijn die lekker op z'n gemakje richting Bussum aan het wandelen was. We raakten aan de praat, was maar een kort gesprekje, maar het hielp me er wel een stuk doorheen. Bij een T-splitsing ging hij links en ik rechts. Hij wees me nog even de beste route. Google-maps zei: linksaf over het fietspad, volgens de man kon ik het beste gewoon rechtdoor lopen, dan kwam ik sneller bij de Provinciale weg. Zo gezegd, niet zo snel gedaan. Nachtblind als ik ben ging het maar langaam. Eindelijk zag ik licht in de verte en op de parkeerplaats bij het bos stond een auto. Er stapte een, voor mij onbekende, vrouw uit die me een zakje met daarin een blikje cola en een snickers gaf. Suikers!! Ik heb geen idee wie het was, maar bij deze nogmaals een dikke dank je wel!!! 

Op de Provinciale weg in Hilversum ging het gestaag weer iets sneller. Ineens passeerde er een auto die afremde en de bestuurder vroeg of ik een taxi nodig had. Het waren PlymouthFury en Jippie die me bij het station zouden opwachten om me naar DrainBamage te brengen. Nadat ik even in de auto had uitgerust met een heerlijk blikje Hertog Jan, ging ik op pad voor de laatste anderhalve kilometer.  Zij bleven achter me rijden zodat ik zodra ik de tachtig had aangetikt, meteen kon instappen. Hoewel ik geen publiek langs de laatste kilometers had verwacht, voelde hun aanwezigheid wel zo. De laatste meters liep ik bijna op vleugels uit en wat was ik opgelucht dat ik het gehaald had. Jippie had nog een cadeautje voor me, een heel lief alpacaknuffeltje en een oorkonde dat ik de tachtig kilometer had gehaald. Zo ontzettend lief gedaan!! 

Nadat ze me bij DrainBamage hadden afgeleverd, die een bos bloemen voor me had gehaald, ben ik na een paar glazen wijn gaan douchen, waar DB me na een half uur slapend onder vandaan heeft getrokken en in bed heeft gestopt. 

Wat een tocht was dit. De fysieke hulp en mentale steun van vele lieve FOK!kers hebben me hier doorheen gesleept. Een FOK!ster die van FOK!ker naar FOK!ker loopt om de wens van een FOK!ster uit te laten komen. Meer des FOK!'s kan het niet. Ik heb genoten, ook al waren de laatste kilomters pittig en uitdagend.