Pokémonfilms: Gotta watch 'em all! Deel 3
Deel 12: Pokémon - Arceus and the Jewel of Life
Deel twaalf is wederom een rechtstreekse opvolger van de vorige twee films, waarmee we dus officieel te maken hebben met een trilogie! De hoofdrolspeler van deze film is Arceus, de goddelijke Pokémon die alles, inclusief Dialga, Palkia en Giratina, heeft geschapen en de onsterfelijke heerser over het heelal is. Al vroeg leren we dat de Jewel of Life uit de titel in het verleden door Arceus aan een soort oude Griek, Damos, is geschonken, die de grond er vruchtbaar mee heeft gemaakt en er een beschaving mee heeft opgebouwd. De Jewel of Life is gemaakt van een deel van de levenskracht van Arceus, en als Damos besluit dit juweel niet terug te geven, maar in plaats daarvan Arceus te verraden en aan te vallen, vlucht de verzwakte godheid weg naar zijn eigen dimensie waar hij duizenden jaren slaapt, vastberaden om wraak te nemen op de mensheid.
We maken een switch naar het heden, waar we Ash aantreffen die zojuist is aangekomen bij de ruïnes van de plaats waar dit alles is gebeurd. Hier ontmoeten we Sheena, een directe afstammeling van Damos, die onze vrienden de legende van Damos, Arceus en de Jewel of Life uitlegt en ze vertelt dat Arceus van plan is terug te keren om de mensheid te straffen. De familie van Sheena beschermt het juweel al jaren als erfstuk, zodat het teruggegeven kan worden. Uiteraard verschijnt Arceus binnen enkele minuten ten tonele, waarna ze erachter komen dat het juweel nep is en Arceus in woede ontsteekt. Dialga, Palkia en Giratina verschijnen en proberen hem onder controle te houden, maar Arceus veegt de vloer met ze aan en met zijn laatste krachten stuurt Dialga Ash en zijn posse terug naar het verleden, om het bedrog te voorkomen.
Het grootste deel van de film speelt zich dus af in het verleden, in een soort Griekse oudheid welteverstaan. De vrienden komen erachter dat Damos gemanipuleerd wordt, nadat ze in een cel worden gesmeten, en Pikachu en Piplup (een soort kleine pinguin) gaan met hulp van een Pichu (een baby-Pikachu) op zoek naar een manier om ze te bevrijden. Deze stukjes zijn best leuk, aangezien er geen woord in wordt gesproken en alles gebeurt met gebaren (vooral paniekerig zwaaien) en geluiden. Ondertussen gaat in het heden het gevecht gewoon door, terwijl Team Rocket voor nóg een komische noot zorgt door constant op het verkeerde moment op de verkeerde plek aanwezig te zijn. Team Rocket moet haast wel het minst efficiënte stel slechteriken zijn dat ooit het witte doek heeft mogen sieren: ik heb ze in twaalf films nog nooit hun doel zien bereiken en ook hier zijn ze eigenlijk constant het slachtoffer.
Uiteindelijk weet Pikachu Ash en zijn vrienden te bevrijden, wordt de verrader ontmaskerd en de geschiedenis veranderd. Dit gaat gepaard met een opeenstapeling van onlogische gebeurtenissen, die zelfs met de verklaring die de film geeft nog tegenstrijdig is. Het zat me bijvoorbeeld enorm dwars dat - op het moment waarop het leek dat Arceus zou sterven - onze vrienden begonnen te vervagen omdat er nu in het heden geen reden meer zou zijn om terug in de tijd te gaan. Maar toen uiteindelijk alles goed kwam en Arceus zijn juweel op het nippertje terugkreeg, was hiervan geen sprake, terwijl er in dit geval ook geen reden zou bestaan om terug in de tijd te gaan, aangezien Arceus nooit kwaad zou terugkeren. Van alle onlogische gebeurtenissen was dit degene die me het meest opviel, maar wie een klein beetje oplet zal er meer dan genoeg kunnen vinden. Kinderfilm of niet, dit is gewoon een slordig staaltje scriptwriting.
Alles bij elkaar is dit twaalfde deel een vrij verhaalgedreven film met weinig actie. Het feit dat Dialga, Palkia en Giratina alwéér van stal worden gehaald doet de film niet echt goed: in Rise of Darkrai maakten ze nog indruk, maar twee films later lijkt het alsof je naar een groep oude bekenden zit te kijken die opnieuw hetzelfde trucje opvoert. Behalve het gepruts met de tijd en het oorzaak/gevolg verband tussen de info uit de toekomst die in het verleden terechtkomt en hoe dit op zijn beurt het heden weer aanpast, is het verhaal verrassend interessant en zijn de personages minder eendimensionaal dan je zou verwachten. Er zaten me helaas een paar dingen dwars, zoals het feit dat een oppermachtig wezen als Arceus zo makkelijk door mensen verslagen zou kunnen worden, de manier waarop de film zichzelf binnen een minuut meerdere keren tegenspreekt met betrekking tot het nodig zijn van Ash en de zijnen in het verleden en de wederom piepkleine rol van Team Rocket, dat even ergens naartoe leek te gaan maar uiteindelijk niets toevoegde, behalve een komische noot die, dankzij de avonturen van Pikachu en Piplup, niet echt nodig was. Geen marteling om te zien, maar ik zou dit toch een matige film noemen.
