FOK!games kijkt terug op 2004

Roy
Ik zal voor mijn bijdrage aan de top drie van beste games van 2004 niet de gangbare weg bewandelen waarbij ik de toppers of de bestverkochte games noem. Wil een game mij echt bijblijven, en dus in aanmerking komen voor mijn lijstje, dan moet deze game me verrassen. Dit betekent meestal dat een spel waar ik geen hoge verwachtingen van had, of waarvan ik nog nooit had gehoord, me toch bij de strot weet te grijpen.

Mijn keuzes voor de beste games van 2004 zijn:

Fable

Een van de meest bekritiseerde games van dit jaar heeft toch een plekje op mijn lijst gekregen. Fable is geen RPG maar eerder een adventure-spel zoals Zelda, en daarin blinkt het uit. Benader je het spel op deze manier dan besef je dat het een geweldig spel is en geniet je er ook van. De hele sfeer die het spel uitstraalt voelt gewoon goed aan. Door een combinatie van verhaal, graphics en muziek wordteen geheel gecreëerd. Hierin passen de gameplay en de mogelijkheden die de hoofdpersoon heeft naadloos. En de korte levensduur? Het spel weet precies wanneer het moet ophouden, net als het vechten repetitief wordt en andere zaken gaan vervelen rollen de eindcredits! Fable is een sprookje dat zeker een plekje verdient in deze lijst.


<\/center>

Katamari Damacy

Een wazig Japans spel dat in de VS als budget-titel is uitgegeven lijkt een rare kandidaat voor een van de beste games van dit jaar. Toch is dit typisch zo\\\'n spel waardoor je tussen alle commerciële bagger door weer vertrouwen krijgt in de gamesindustrie. Katamari Damacy beschikt over een eenvoudige maar verslavende gameplay die iedereen binnen 30 seconden onder de knie heeft. De graphics zijn functioneel en bevatten meer charme en details dan je op het eerste gezicht zou zeggen. Dit en de beste soundtrack van het jaar (Jap pop & Sinatra!) maken van deze game een topper.


<\/center>

Ninja Gaiden

Ik hou normaal niet van dit soort games; alleen vechten vind ik saai en repetitief en verder kan ik geen combo\\\'s onthouden. Ook eindbazen kan ik niet waarderen, zeker als ze te moeilijk zijn! De lol van games als Devil May Cry heb ik dan ook nooit begrepen. Toch is Ninja Gaiden mijn game van het jaar, een game die draait om vechten en als één van de moeilijkste games van de afgelopen jaren geldt.

Ninja Gaiden is een genot om te spelen, de besturing is vloeiend en de meest spectaculaire combo\\\'s zijn eenvoudig uit te voeren. Je voelt je echt een Ninja. Verder is het niet alleen maar dom vechten, elke vijand vergt een eigen tactiek om te verslaan. Uitvinden wanneer je moet blocken en wanneer je met welk wapen moet aanvallen is een puzzel op zich. Dit geldt zeker voor de eindbazen, het zijn bitches maar je hebt nooit het gevoel dat ze onverslaanbaar zijn. Dit is eigenlijk op het hele spel van toepassing, het is soms erg lastig maar als je dood gaat heb je nooit het gevoel dat dit door het spel komt. Je weet dat je een fout hebt gemaakt en dat werd afgestraft. Tenslotte groei je in het spel, je merkt gewoon dat je steeds beter wordt. Dit alles resulteert in een een spel dat altijd uitdagend maar nooit frustrerend is.

Buiten deze geweldige gameplay is dit ook nog eens een van de mooiste games op de huidige generatie consoles. Speciale aandacht verdient het feit dat je kan kiezen voor de originele Japanse stemmen met Engelse ondertiteling en de Xbox Live ondersteuning. In een jaar waarin premium content zijn intrede deed en ontwikkelaars $5 durfden te vragen voor een update bestaande uit één missie of een aantal nieuwe auto\\\'s werden we door Tecmo keer op keer verrast door updates. Ninja Gaiden werd onder anderen uitgebreid met nieuwe wapens, vijanden, moves en een verbeterd camerasysteem (eindelijk een ontwikkelaar die naar zijn klanten luistert). Hierdoor werd voor de tweede keer het spel spelen een geheel nieuwe ervaring.

Tecmo, ik buig diep voor jullie



<\/center>

Teleurstelling
En na de hoogtepunten van 2004 volgt mijn persoonlijk dieptepunt. Dit is Final Fantasy X-2. Final Fantasy X-2 heeft goede scores gehaald maar toch wist dit spel me niet te boeien en het stelde me zelfs teleur.

Hoe kon Square-Enix in 2004 zo de plank mis slaan? Ik kon best leven met het hele \\\"girl power\\\" concept en ook het feit dat het allemaal iets luchtiger was dan Final Fantasy X schrok me niet af. Wat het spel voor mij verpestte was het chaotische real-time vechtsysteem. Weg was het tactische vechten van FFX, en na pakweg 10 uur spelen was het zelfs mogelijk om een combinatie van skills te gebruiken waardoor de dames zelfstandig doorvochten en je ondertussen een kopje koffie kon drinken. Verder is het bezoeken van oude locaties natuurlijk leuk, minder leuk is als het spel opgebouwd is uit hoofdstukken en je tijdens elk hoofdstuk alle locaties moet bezoeken! Dit was echt mijn tegenvaller van 2004, zeker na FFX, een van de beste games die ik ooit heb gespeeld! Dat Square-Enix vrolijk doorgaat met het uitmelken van eerdere successen blijkt wel uit de aangekondigde FFVII games. Maar ik hou goede hoop voor Dragon Quest VIII en Final Fantasy XII.



<\/center>