7: Vervelendste geluidseffecten in een game

In de serie De zeven... kiezen zeven FOK!games-redacteuren de game die volgens hen het best bij het onderwerp van deze week past. Deze week zijn het vervelende geluidseffecten. Hoe tof een game ook is, er is vaak wel een geluidje dat je enorm irriteert. Crewleden naim380, Pheno, WesleyB, Notorious_Roy, KoosyNL, Rubberduck94 en Kn0x de vinden deze geluiden het vervelendst.

 Game: Minecraft
 Platform: pc
 Verschenen in: 2010
 Redacteur: naim380

Ssssssssssssh. Je draait je om en ziet een groen beest dat zichzelf opblaast. Je gaat dood en verliest een mooi gebouw waar je uren aan gewerkt hebt. Ssssssh, ssssssssh. Je draait niet, want je weet toch wat er gaat gebeuren. Elke keer dat ik het weer hoor krijg ik moordneigingen. Creepers zijn groene beesten in Minecraft. Oorspronkelijk waren ze niet eens bedoeld om in Minecraft te komen. Eigenlijk zijn ze het resultaat van mislukte java code voor varkens.

Wat een groen beest al niet kan opwekken bij mensen. Het ssssss van een creeper is eigenlijk bedoeld als een waarschuwing. Pas op! Ik kan ontploffen en je mooi architectuur vernielen. Het is handig dat het een waarschuwing is, maar als je het hoort weet je dat je bijna geen tijd meer hebt om weg te rennen. Als je weg weet te lopen, blijven ze nog altijd achter je aan lopen alsof je honing aan reet hebt. Conclusie: Je kunt je huis niet in, want je kunt er dan niet meer uit zonder een gigantisch gat achter te laten.

Je raakt wel gewend aan het gesis van een creeper, maar elke keer dat je het hoort denk je steeds terug aan je eerste keer Minecraft. Oh wat waren wij bang voor groene beesten.

 Game: The 7th Guest
 Platform: pc
 Verschenen in: heel lang geleden
 Redacteur: Pheno

Meestal heb ik geen merkbare last van geluidseffecten. Na al die jaren gamen is er mij één echt bijgebleven: de vreselijk irritante, sarcastische stem in 7th Guest. In deze puzzelgame was je in een huis met allerlei, soms verborgen, puzzels. Schaakuitdagingen of een cake op zodanige wijze snijden dat elke persoon dezelfde aantal decoraties op hun stuk had, het waren allemaal logica-puzzels. Ik houd van breinbrekers, dus hup, aan de slag ermee.

Als speler moet je gaan uitzoeken wat er met zes bezoekers en Henry Stauf, de eigenaar van het huis, is gebeurd. Je ziet af en toe schimmen van deze mensen alsof je in het verleden kijkt. Ondertussen treitert Stauf je bij de puzzels als het niet lukt. En anders vindt hij dat je geluk hebt. Wat hij wil, mij maak je niet gek, dacht ik nog.

Op een gegeven moment kom je in de kelder van het huis. Wat blijkt, het is een doolhof. Het leek wel of elke gang die je insloeg op weer een kruispunt uitkwam waar je een keuze moest maken. Er was maar een oplossing: pen en papier erbij en domweg gaan tekenen waar je heen liep en welke gangen uiteindelijk op een doodlopend stuk uitkwamen. Eigenlijk nog niets aan de hand. Maar de stem van de eigenaar van het huis dreef me tot waanzin. "Feeeeeeeeeeling looooooonely." ARGH!!!!!! Later bleek dat de kaart te vinden was bij een voorgaande puzzel. Toen ik dat hoorde, was mijn gevoel niet te omschrijven.

Elke keer als ik weer in een doolhof ben, zij het als attractie of game, denk ik terug aan die stem. Henry Stauf, ik haat je! (In de video op 1min55)

 Game: Assassin's Creed II
 Platform: Multi
 Verschenen in: 2009
 Redacteur: WesleyB

Niets is vervelender dan nog meer onder druk gezet te worden als je al onder druk staat. In de jaren negentig spande Sonic de kroon met het bloedstollende deuntje als hij dreigde te verdrinken. Nu strijkt Assassin's Creed II met de dubieuze eer het meest irritante en zenuwsloopende deuntje te hebben.

Vooral wanneer je van die rotmissies hebt waarin je moet freerunnen over de daken, vlaggetjes verzamelen of een andere triviale bezigheid dat de gameplay onnodig oprekt. Het moest ook allemaal perfect gaan. Maak je een misstap, dan kun je maar beter opnieuw beginnen, want voor je het weet dreigt dat irritante deuntje de kop op te steken.

Ook wanneer je denkt dat je het nog net gaat redden. Het vuurwerk wordt afgestoken. Heel het plein viert feest. Lachen, gejoel. Dansende mensen. Het is avond, dus de maan schijnt zijn licht over het water. Daar is het schip met de laatste vlag. De klok kleurt rood, evenals je eigen hoofd. Daar heb je dat deuntje weer dat je tijd bijna op is. Ja, ik WEET dat de tijd bijna op is, daar hoef je me niet aan te herinneren want de situatie wordt er niet BETER op. En dan red je het net niet en moet je opnieuw beginnen.

Nooit meer.

 Game: Yoshi's Island
 Platform: SNES
 Verschenen in: 1995
 Redacteur: Notorious_Roy

Yoshi's Island is één van die games die de pure Nintendo-magie weet vast te leggen. Het is een heerlijke platformgame gepresenteerd met een wonderschoon uiterlijk. De pasteltinten en het gebruik van de FX-chip maken van Yoshi's Island een van de mooiste Super Nintendo-games aller tijden.

In de game is het de bedoeling dat je Baby Mario helpt om zijn broer Baby Luigi te redden uit de klauwen van Baby Bowser. Luigi is namelijk ontvoerd door de boze tovenaar Kamek! Als stoere Yoshi neem je Mario op je rug en ga je op pad.

Helaas kom je niet ongeschonden uit de strijd en elke keer als je door een vijand of gevaarlijk obstakel geraakt wordt, valt Baby Mario van je rug. Op dit moment trekt Mario zijn bek open om een potje ongegeneerd te gaan zitten janken. Naast de stress die je krijgt van het op tijd terughalen van Mario krijg je een extra lading stress van het feit dat dit gejank door merg en been gaat. Vreselijk!

 Game: Metal Gear Solid-serie
 Platform: PlayStation
 Verschenen in: 1998
 Redacteur: KoosyNL

Sluipend door de gangen van een militaire basis ben je op zoek naar de manier om één van de gevaarlijkste wapens uit de geschiedenis van de mensheid uit te kunnen schakelen. Overal staan gewapende mannen met maskers de wacht te houden. In een gevecht zou je nooit van deze gasten kunnen winnen en dus is de enige manier om goed hun patronen te bestuderen en proberen langs ze te sneaken.

De adrenaline giert door je lijf, je ademhaling gaat steeds langzamer en je bent volledig geconcentreerd om maar niet gezien te worden. Je bent er bijna, nog één bewaker staat in je weg naar de lift die je naar de veiligheid zal brengen. Hij draait zich van je weg, je gaat ervoor! Helaas loop je net wat te hard waardoor het geluid van je schoenen ervoor zorgt dat hij zich omdraait. Hij ziet je! Er verschijnt een uitroepteken boven zijn hoofd en er klinkt een oorverdovend geluid waardoor je opspringt, je controller laat vallen en naast je stoel op de grond terechtkomt. Damn!

Het bewuste geluid dat klinkt op het moment dat je gezien wordt in de Metal Gear Solid-games is op zijn minst sadistisch te noemen. Van geen enkel geluid in een game ben ik ook zo hard en zo vaak geschrokken. De stealthy gameplay waarbij je vooral heel geconcentreerd moet zijn in combinatie met het harde en plotselinge geluid als je gezien wordt, is enorm schrikwekkend. Toch heeft het wel de gewenste pavloviaanse reactie en doe je nog beter je best om niet gezien te worden. Uiteindelijk blijft het toch een vervelend geluid wat maar al te goed duidelijk maakt dat je hebt gefaald en steeds maar weer naast je stoel ligt.

 Accessoire: The Legend of Zelda-serie
 Platform: Nintendo-consoles
 Verschenen in: Vanaf 1986
 Redacteur: Rubberduck94

Met kleverige handen houd ik mijn controller stevig vast. Mijn rug is nat van het zweet en mijn hartslag slaat 160 slagen per minuut. Snel spring ik opzij, deel een slag uit en spring nog een keer opzij. Net te laat. De grote arm van het monster slaat me weg. Mijn levensmeter zakt onder de twee hartjes. Piep piep, hoor ik. Ik maak een salto achterwaarts. Piep piep. Deel nog een slag, piep piep, uit. Weer ontwijk ik, piep piep, een tegenaanval van het grote monster. Met mijn, piep piep, boemerang snijd ik de bommen, piep piep, die boven hem, piep piep, hangen los uit het, piep piep, zeewier. Zijn, piep piep, hoofd valt verdoofd op de grond en ik, piep piep, ren naar zijn hoofd en maak hem, piep piep, met een sierlijke aanval, piep piep, af. Piep piep, piep piep, ik pak mijn nieuwe hart en mijn levensmeter wordt weer hersteld.

Een waarschuwing dat je bijna dood bent is fijn, maar ik hoef niet elke seconde herrinerd te worden door een hoge schelle piep dat ik bijna dood ben. Zeker als je verhit bezig bent een moeilijke eindbaas te verslaan. De bedenker van de piepende levensmeter heeft nooit zelf in levensgevaar verkeerd. (In de video vanaf 6min15)

 Accessoire: Rockband
 Platform: Multi
 Verschenen in: 2008
 Redacteur: Kn0x

Rockband, wat een heerlijke game. Lekker samen met wat vrienden voor je televisie staan, beetje rammen op drums of pingelen op de gitaar. Beetje vals meeblèren, wie geniet er niet van. Totdat iemand een noot mist. Iedereen heeft het gelijk door, maar blijft stug doorspelen. Totdat er weer een noot gemist wordt. Door dezelfde persoon. Een kwade blik naar de gitarist. En weer een gemiste noot. "Kom op man, sla die noten aan!" "Dat probeer ik toch ook, zie je dat niet!"

En dan gaat het natuurlijk helemaal mis. De solo komt eraan en PLNG PLANG PLOING, 60% van de noten wordt gemist. Woede alom, want de solo is de plek waar je even kunt shinen. Jouw 25 seconds of fame. Het ergste dat kan gebeuren? De gig wordt afgelast omdat het publiek kwaad wegloopt. Dan lopen er drie kwade rockers weg en pakken snel een pilsje. Behalve de gitarist, die zit kwaad aan de andere kant van de kamer. "Ik deed echt mijn best hoor."