FOK!games kijkt terug op 2004

Roy
Als ik terugdenk aan wat dit jaar me op het gebied van games heeft gebracht, dan denk ik natuurlijk aan de start van FOK!games, maar ik geloof niet dat ik daar veel over mag praten in dit stuk. Of het nu wel of niet met FOK!games te maken had, ik heb dit jaar meer games gekocht dan ooit! Oude games uit de bak bij de Bruna, maar ook nieuwe games. Daarnaast waren er natuurlijk de games die ik heb gereviewd voor FOK!, al met al moeilijk om te kiezen wat nou de beste drie zijn geweest, maar ik ga een poging wagen.

Een game die je niet in mijn top 3 zult terugvinden is de laatste die ik dit jaar heb besproken: Tribes: Vengeance. Hoewel ik het een leuke game vind, blijkt de game toch niet vernieuwend genoeg om te blijven spelen. Zeker niet toen de game kwam die voor mij met afstand op nummer 1 staat. Een andere game, Perimeter, haalde ook de top 3 niet. Perimeter bleek op een aantal gebieden zeer vernieuwend voor het RTS-genre, maar uiteindelijk toch niet \\\'speelbaar\\\' genoeg. De betere RTS-game dit jaar, naar mijn mening, vind je dan ook op de nummer 2 positie van mijn lijstje.

Een game die ik vond tegenvallen was Splinter Cell: Pandora Tomorrow. Niet de tegenvaller van het jaar, dat komt later nog, maar in mijn ogen meer van hetzelfde. Dat de mulitplayer niet wilde, heeft zeker aan die conclusie bijgedragen. De laatste game die ik wil noemen die me is opgevallen dit jaar is toch wel Prince of Persia: The Sands of Time. Een game die de hype wel waarmaakte, net zoals mijn nummer één trouwens. De opvolger, Warrior Within, moet ik nog spelen. Ik kan alleen maar hopen dat ik net zoveel plezier aan die game zal hebben dan aan zijn voorganger. Genoeg gekletst, op naar de top 3!

Far Cry

Dat ik onder de indruk ben van een mooi staaltje graphics is misschien wel de voornaamste reden dat Far Cry mijn top 3 haalde. Zeker nu ik mijn nieuwe videokaart heb (een Geforce 6800 GT) kan ik pas echt genieten, wat ziet dit spel er schitterend uit! Natuurlijk zijn graphics alleen niet genoeg, maar verder is Far Cry dan ook een dijk van een FPS.

<\/center>

Soldiers: Heroes of World War II

Wat RTS betreft kon voor mij dit jaar niets toppen aan Soldiers: Heroes of World War II. Vernieuwende gameplay zonder het al te ingewikkeld en anders te maken, lekker moeilijk en bovendien zeer mooi om te zien. Als ik zin heb in een RTS, grijp ik naar dit doosje.

<\/center>

Half-Life 2

Voor de hand liggend misschien, maar dat bevestigt eigenlijk alleen mijn keuze maar. Over dit spel is zoveel te doen geweest, niet in de laatste plaats over de manier waarop het verkocht/gedistribueerd werd en wanneer. Allemaal gezeik als je het mij vraagt, gerommel in de marges. Het gaat uiteindelijk om de game en wat een game is het geworden. Ik heb, niet overdreven, in jaren niet zo genoten van een spel. Steeds weer kijk ik mijn ogen uit, ik word opgeslokt in het verhaal (ik word er dan weer niet misselijk van), in alle opzichten is dit een briljante game. Niet perfect, zeker niet, maar wat mij betreft een schitterend voorbeeld van wat er op dit moment allemaal mogelijk is.

<\/center>

Dan mijn tegenvaller van het jaar. Ook niet zo\\\'n originele, maar daarom niet minder slecht. Doom 3. De game kreeg ik bij mijn nieuwe videokaart en dat het spel er goed uit ziet is zeker waar, maar het kan me gewoon niet boeien. De originaliteit is ver te zoeken en dat terwijl er zulke geweldige verhalen de ronde deden over Doom 3. Misschien gewoon niet mijn ding, maar het doosje ligt inmiddels dik onder het stof.