CD: Mintzkov - Rising Sun Setting Sun

Ik begin er gewoon al naar uit te kijken, albums van Mintzkov. De eerste plaat M For Means and L for Love verscheen nog onder de noemer Mintzkov Luna en was simpelweg briljant. Een nieuwe dEUS leek geboren, maar ze besloten met hun tweede wapenfeit, 360 Degrees, een iets andere richting op te gaan. Electro-invloeden namen het werk van de gitaren soms over en ook dat klonk indrukwekkend. De stem van zanger Philip Bosschaerts lijkt ook dan nog als twee druppels water op die van Tom Barman en dat melancholieke toontje en timbre is o zo lekker. Kan de band de verwachtingen ook met hun derde cd waarmaken? Rising Sun Setting Sun ligt nu in de bakken van de platenboer.

Mintzkov


Net als bij het tweede album wil Mintzkov nieuwe aspecten in hun muziek stoppen maar wel een Mintzkov-geluid behouden. Voor een producer die dit moest bewerkstelligen kwamen ze terecht bij de Brit Jagz Kooner. Een man die in de dance-wereld wellicht bekender is. Hij is onder meer de helft van Sabres of Paradise en gooide hoge ogen bij het (re)mixen van Ladytron, The Kills, Massive Attack, Oasis en Primal Scream. Ook produceerde hij in 2005 al de plaat van de Infadels en afgelopen jaren kwamen daar onder andere ook Reverend and The Makers en Mancini bij.

Mintzkov



Het is dan ook niet gek dat de derde van Mintzkov nog sterker op electronica en grooves leunt dan de vorige plaat. Een nieuwe stap die niet verkeerd uitpakt, maar die de treurnis en melancholieke sfeer van het debuut niet meer zo scherp kan oproepen. In tracks als 'Author Of The Play' en 'Roadbuilding' hoor je hier wel nog redelijk veel van terug, maar in bijvoorbeeld de opener en titeltrack trekt de electronica het iets verder uit die hoek. Electro-poprock is het gevolg op zulke momenten, maar het neerslachtige geluid en toontje steekt gelukkig meermaals de kop op. Soms hoekig zoals Mintzkov vroeger al was en soms vloeiend en gevuld met nieuwe elementen. Electro whawha's tot aan buitenaardse bleepjes verschuilen zich in deze plaat. Belangrijk is wel dat het de band en producer inderdaad gelukt is om het Mintzkov-geluid niet kwijt te raken. Vernieuwen is eerder het woord. Het geluid van de Belgen heeft een electro make-over gekregen. Het debuut overtreffen ze hiermee niet, maar een gelijkspel met de tweede mag het wel genoemd worden.