Rockstar Games Presents Table Tennis

Morthill
Rockstar Games Presents Table Tennis werd al een flinke tijd terug aangekondigd door Rockstar als budgetgame voor de Xbox 360. Ze wilde met deze game vooral zien waar de Xbox 360 toe in staat is. Mijn vrees was, zelfs na het spelen van de preview, dat de game vooral een techdemo zou worden; te beperkt zeg maar. Uiteindelijk bleek dat deels waar.

Rockstar Games Presents Table Tennis kan simpelweg onderverdeeld worden in twee delen; de singpleplayer en de multiplayer. Dat klink logisch, maar in de meeste games ligt de nadruk vaak nog op de singleplayer, games als Unreal Tournament daar gelaten. De singleplayer is weer onderverdeeld in een tournament mode en een exhibition mode. Dit geldt ook voor de multiplayer, maar aangezien het daar weer wat anders in elkaar zit leg komt dat later wel aan bod.

De Tournament mode is de belangrijkste mode. Deze is onderverdeeld in een aantal niveau\'s waarin het spel langzaamaan steeds moeilijker wordt. Je begint met een paar wedstrijden die je vrij eenvoudig zult winnen, maar zodra je op het hoogste niveau gaat spelen moet je van goede huize komen om je tegenstander nog echt weg te slaan. Door het spelen, en winnen, van deze toernooien zul je ook nieuwe spelers, kleding en arena\'s vrijspelen. In totaal zijn er elf spelers. Voor elk van deze spelers zijn er één of twee arena\'s vrij te spelen, er zijn er negentien in totaal. Elke speler begint ook met twee shirts en daarnaast kun je er nog drie unlocken.

Al deze elf spelers hebben zo hun eigen kwaliteiten, zo zal de een beter serveren en de ander weer beter zijn met spinballen. Helaas heeft Rockstar hier een beetje de balans uit het oog verloren. Één speler, Jesper, heeft namelijk erg veel kracht in zijn slagen en is hierdoor toch wel flink in het voordeel. Met hem zul je dan ook de singeplayer vrij simpel uitspelen en ook online komen er een hoop Jesper fans voor.

Als je de singleplayer zat bent, wat redelijk snel gebeurt omdat er naast exhibition en tournament niks te doen is, ga je beginnen aan de multiplayer. Hier komt de game gelukkig wel goed tot zijn recht. Je kunt simpele oefenpartijtjes spelen maar ook times tournaments waarin je het met maximaal acht man tegen elkaar opneemt.
Dit soort potjes zijn vaak erg spannend als je een beetje op gelijk niveau zit en daardoor erg vermakelijk.

Helaas heb je op Live wel last van de Jesper spelers. Deze gast is namelijk zo veel beter dan de rest dat je tegen mensen kunt spelen die in principe slechter zijn, maar je nog met 11-1 van de baan meppen. Gelukkig is er ook altijd wel iemand te vinden die wel voor leuk spel wil gaan. Deze potjes zijn dan ook altijd weer een feest om te spelen, spanning en sensatie werkelijk.

De game zelf is verder eigenlijk prima in orde. De gameplay is erg pick up & play, waardoor iedereen moeiteloos aan de game kan beginnen, maar je zult toch echt flink moeten oefenen om mee te kunnen doen met de top op Live. Grafisch is de game een juweeltje. De charactermodels zijn werkelijk fantastisch, de shirtjes bewegen realistisch en het publiek is niet een simpele gekloonde massa, maar echt een individueel juichfestijn. Ook het geluid tijdens de wedstrijden is dik in orde, het geluid van de bal op de tafel is authentiek en het publiek juicht prima mee naar de situatie.