Cold Winter

Cold Winter is een gewelddadig spel; het bloed spuit alle kanten op. Met je sniper-rifle kun je zelfs ledematen van je vijand afschieten, dus ook bijvoorbeeld zijn arm waarmee hij schiet. Wanneer je dit doet zal het bloed eruit spuiten en zul je de arm die je eraf hebt geschoten verder zien rollen. Maar niet alleen het vermoorden van je vijanden is gewelddadig; ook de gehele setting is erg gewelddadig. De openings-scene begint gelijk met een heftige mishandeling van Andrew waarin je duidelijk kunt zien hoe vingers worden gebroken en een neus scheef wordt gemept. In een andere scene is Andrew degene die informatie wil loskrijgen van een conciërge. Nadat hij de informatie heeft verkregen vermoordt hij deze man alsnog. Het klinkt nu alsof het allemaal wat overdreven is, maar dat is het zeker niet. Het past goed bij het verhaal en zorgt voor een goed duister sfeertje.

Het hele spel is grafisch gezien ook erg duister helaas. Het is erg grauw en soms ook onduidelijk. Af en toe lijkt alles dezelfde kleur en structuur te hebben waardoor je niet kunt zien waar je vijanden zich bevinden. De grauwe setting past wel goed bij het spel, maar ze hebben het een beetje te ver doorgevoerd. Naast de graphics speelt ook de physics-engine een belangrijke rol. Bij dit spel kun je gasflessen van een trap naar beneden rollen, en vervolgens tot ontploffing laten komen. Ook verschillende artikelen kun je oppakken en ermee gooien, wat erg leuk is om te doen. Verder heb je er niet zoveel aan, behalve dat je tafels kunt gebruiken als dekking. Ook zitten er een aantal truukjes in het spel; zo zul je af en toe een paal kapot moeten slaan om iets te laten instorten waardoor je weer verder kunt. Ga echter niet zelf onder het bouwwerk staan want dat word je dood.

<\/center>

Over dood gaan gesproken; dat is in dit spel niet heel makkelijk. Je kunt overal body-armour (dit beschermt extra tegen de kogels) vinden, vooral bij dode vijanden, en mocht je bijna dood zijn dan heb je de mogelijkheid om jezelf te genezen. Tuurlijk kan je wel doodgaan en dit zal ook zeker gebeuren als je veel vijanden tegenkomt of zomaar blind ergens op af stormt. Als je het een beetje slim speelt dan zul je heel weinig dood hoeven te gaan. Als je dood bent gegaan dan zul je weer vanaf het laatste checkpoint beginnen en gelukkig zijn die checkpoints geplaatst vlak voor heftige gevechten. Deze gevechten zijn af en toe erg intensief en vooral de redelijk goede AI zorgt voor een leuke uitdaging. De vijanden zullen zich verschuilen achter allerlei voorwerpen en zullen je niet zomaar aanvallen. Hierdoor zul je zelf ook moeten nadenken over je tactiek, met alleen maar geweld kom je er niet. De besturing van de game is redelijk te noemen. Met de rechter-triggers kun je schieten en granaten gooien en met de linker-triggers kun je springen en kruipen. Dit is een niet al te handige plek om deze functies te plaatsen, maar dit is slechts een kwestie van wennen. De singleplayer zal ongeveer een uurtje of 15 duren, maar daarna speel je de legendary-mode vrij. Dit betekent dat je het spel nog een keer kan spelen, maar dan met sterkere vijanden.

<\/center>
Twee multiplayer screens<\/center>

Mocht je uitgekeken zijn op de singleplayer dan heb je nog de online multiplayer voor de PS2. Met je eigen gemaakte profiel kun je online vechten tegen allerlei mensen van overal ter wereld. Er zijn een aantal verschillende game-varianten die je in elke online FPS multiplayer tegenkomt zoals Capture the Hill, Death-Match, Last Man Standing en een leuke variant op Capture the Bag; Head Match. Bij deze variant moet je een bepaald lichaamsdeel vinden en zo lang mogelijk bij je houden.

Je kunt zelf een game opzetten en deze beveiligen met een wachtwoord, zodat alleen kennissen binnen kunnen komen. Je kunt natuurlijk ook een open potje opzetten. Tijdens het opzetten van de game heb je verschillende opties die je kunt instellen zoals het type wapen, tijdsduur, aantal kills, welke granaten er te vinden zijn, enzovoort. Om de verschillende modes te spelen zijn er een aantal verschillende maps, om precies te zijn twaalf. Sommige maps zijn misschien iets te groot voor acht personen, maar je kunt elkaar makkelijk vinden. Dit is omdat het spel aangeeft waar iedereen, ook de vijand, zich bevindt door middel van een marker. Hierdoor is het dus makkelijk om elkaar te vinden en ook om elkaar af te slachten. Mocht je willen dat niemand je kan zien kun je hurken en dan verdwijn je van de virtuele radar. In de online multiplayer hoef je ook je slachtoffers niet te doorzoeken voor body-armour, als je er overheen loopt dan zal je het automatisch oppikken.