Resident Evil: Outbreak

Thomas (anoniem_01112019104424)
In de Resident Evil serie heeft het plot altijd een erg belangrijke rol gespeeld. Omdat er voor het onlinegedeelte voor de niet-Europeanen ietwat kortere spelsessies nodig waren, heeft Outbreak niet één lineair verhaal. In plaats daarvan is het verhaal opgebroken in vijf kortere plots die niet veel met elkaar te maken hebben. Je start in J’s Bar, waar de zombieaanvallen beginnen. Daarna kom je op locaties als het Umbrella Corp. onderzoekscentrum, een ziekenhuis en een brandend hotel. In die levels zitten eigenlijk allemaal kleine stukjes plot die niet veel met elkaar te maken hebben, dus als je houdt van de samenhangende verhaallijnen van de vorige games, zal je misschien een beetje teleurgesteld zijn.

Outbreak breekt ook met de traditie van haar karakters. In ieder scenario kan je kiezen uit een van de acht burgers van Raccoon City, waarvan ieder een unieke eigenschap heeft die van pas komt in het spel. Zo heeft bijvoorbeeld politieman Kevin aan het begin al een pistool, kan journalist Alyssa sloten forceren, heeft loodgieter David een reparatiekit waarmee hij kapotte items kan repareren en heeft student Yoko een rugzak, waardoor ze twee keer zoveel spullen mee kan nemen. Daarnaast zijn er gebieden in het spel die je alleen met specifieke karakters kan bereiken en daar weer verschillende puzzels oplossen. Dit maakt het waard om ieder karakter wel eens te proberen, maar waarschijnlijk heb je ook al vrij snel je favoriete karakter gevonden.

Het spel verschilt eigenlijk weinig of niet van zijn voorgangers. Je rent door verschillende kamers, lost puzzels op waardoor je verder komt in het spel en je vecht tegen zombies om in leven te blijven. De items die in de vorige games zaten, zoals genezende kruiden, health spray, pistolen etc. zijn ook hier weer aanwezig. Daarnaast zijn er ook meer objecten uit je omgeving die je als wapen kunt gebruiken, zoals metalen pijpen. De vijf scenario’s omvatten een mix van gevechten en puzzels oplossen. Die laatste komt meestal neer op het vinden van het juiste item en het naar de juiste plek brengen.

Toch zijn er wel verschillen tussen voorgaande Resident Evil-games en Outbreak. Omdat het spel in feite berekend is op een mogelijkheid is dat er andere mensen meedoen, blijft het spel altijd doorlopen, dus soms is het best vervelend om een nieuw wapen te pakken, genezende items te gebruiken of iets door te lezen voor een puzzel, terwijl er constant zombies in je nek staan te hijgen. Wat wel een voordeel is, is dat ze eindelijk van de tank-style controls zijn afgestapt. Je hoeft niet meer met allebei de pookjes te sturen (wat op mij een nogal frustrerende werking had), want dat gaat allemaal met het linker pookje, wat het spel een stuk fijner maakt om te spelen.

Maar er zit nog genoeg frustratie in het spel. Je bondgenoten worden aangestuurd door iemand die Artificial Intelligence heet. Die meneer is redelijk goed in het in leven houden van je maatjes, maar hij laat ze vaak niet de meest logische dingen doen. Bijvoorbeeld: je vrienden kunnen je helpen door dingen te doen als je naar boven trekken van een richel, maar soms hebben ze daar helemaal geen zin in. Soms besluiten ze ook om er zomaar tussenuit te knijpen om vervolgens later in het level ineens weer op te duiken (als je hun hulp al niet meer nodig hebt). Als ze wel bij je zijn, zijn ze redelijk goed in zombieschieten, maar verder zijn ze niet al te pienter.
Nieuw in Resident Evil is de nieuwe soort zombie die erg veel letsel toe kan brengen in een enkele aanval. Wat erg vervelend is, is dat ze gewoon niet echt dood kunnen. Ze blijven terugkomen en ook dit heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat het spel eigenlijk voor online bedoeld is. Als je met vier man in een ruimte zit met een beperkt aantal zombies, ben je waarschijnlijk vrij snel door deze niet-doden heen. Maar aangezien wij het met alleen een singleplayer zullen moeten doen, wordt het redelijk vermoeiend, omdat je munitie gewoon best snel op is.

De gameplay van Outbreak mag dan niet geweldig zijn, maar op grafisch gebied ziet het er erg goed uit. De omgevingen waar je terechtkomt zijn voorzien van erg veel details en andere kleine dingetjes, die de zaak een erg realistische indruk geven. Op de zombies na dan. De modellen, vooral die van de speelbare karakters, zijn qua detailniveau ongeveer net zo als de omgevingen in het spel zelf en zitten goed in elkaar. Al dit grafische geweld heeft natuurlijk ook een nadeel. De laadtijden zijn erg lang, zelfs al ga je alleen maar van de ene naar de andere kamer.
De camera zelf beweegt zich ten opzichte van jouw positie in de omgeving, een beetje zoals in een film, en meestal staat je camera ook wel goed. Maar soms is het daardoor niet duidelijk wat zich ‘achter’ de camera afspeelt en kan je dus niet zien of er van dat levend, dood tuig aankomt. Een first-person-mogelijkheid zou handig geweest zijn. Het geluid in het spel is over het algemeen zoals je zou verwachten van Resident Evil; de stemgeluiden zijn een beetje voorspelbaar (echter niet altijd even belangrijk) en de enge geluidseffecten zijn ook wel goed. De achtergrondmuziek zorgt daarnaast voor het gewenste creepy sfeertje.