CD: John Legend - Evolver

Begin 2003 was hij nog in Paradiso te zien als achtergrondzanger van de net opkomende Kanye West. Vijf jaar later en drie solo-albums verder is er veel veranderd. John Legend is een mondiale superster en hij primeurde de tweede single van zijn nieuwe plaat zelfs op het podium van de Democratische conventie 28 augustus jongstleden. Een treffend beeld voor de ontwikkeling die de 29-jarige R&B-zanger heeft doorgemaakt in de loop der jaren. Ook zijn laatste plaat staat in dat teken: Evolver.

Op dit derde album zou de ontwikkeling die de zanger door heeft gemaakt te horen zijn, volgens de zanger zelf althans. Dat hebben we eerder gehoord. Na de vrijwel geheel door Kanye West geproduceerde debuutplaat Get Lifted uit 2004, stapte John twee jaar later af van deze formule om zich, jawel, muzikaal te ontwikkelen. Toegegeven, zijn tweede album Once Again had een aanmerkelijk andere sound dan zijn voorganger. Nu ontwikkelt Legend zich dus verder, maar eigenlijk is daar op een aantal nummers na vrij weinig van te horen. Erg hoeft dat in principe niet te zijn, John Legend was immers op zijn voorgaande albums een begenadigd songwriter.


Om maar met de nieuwe 'ontwikkelde' kant van John te beginnen. Die is bij vlagen erg aangenaam. Zo is opener 'Green Light' heerlijk uptempo. De voortstuwende beat lijkt gemaakt te zijn voor Outkast-rapzanger André 3000 en zijn bijdrage sluit dan ook perfect aan bij de zang van John. De soepele manier waarop André over de beat flowt klinkt erg lekker, maar ook Johns' "I'm ready to go right noohooww" blijft lekker hangen. Een prima keus als eerste single. Later op het album flirt Legend openlijk met de lome reggae-sound. Bij de eerste van twee nummers, 'No Other Love', schakelde hij daarvoor de hulp in van labelgenoot Estelle. Voor de ander, 'Can't Be My Lover', kreeg hij hulp van reggae-ster Buju Banton. Beide tracks zijn op hun eigen manier goed geslaagd. Het is opvallend hoe goed Johns stem zich leent voor het typische reggae-geluid. Toch is bij de laatste de bijdrage van Buju Banton een noodzakelijke. Het contrast tussen de zware stem van de Jamaicaan en het wat gepolijstere stemgeluid van Legend tilt het nummer naar een hoger plan.

Verder horen we op het album horen veelal de oude, vertrouwde John. Op een enkel nummer na ('If You’re Out There') gaat het traditioneel over de liefde. Soms in de hiphop-crossover vorm, soms gewoon ballads. Helaas zijn de nummers gemiddeld genomen minder dan we van Legend gewend waren. Natuurlijk staan er wel weer een paar juweeltjes op Evolver, zoals 'Everybody Knows', een gevoelige meezinger over een verloren liefde. Ook 'Cross The Line' is er zo eentje. De niet al teveel omvattende muziek biedt John genoeg ruimte om met zijn onderhoudende vocalen het tot een sterk nummer te brengen. Dat het niet zo makkelijk is als het klinkt, blijkt helaas uit een aantal andere tracks. Het refrein van 'It's Over' blijft bijvoorbeeld niet echt hangen en ook het beroerde couplet van Kanye West maakt het er niet veel beter op. Af en toe heeft John Legend de neiging om zijn hand te overspelen. Waar het op 'I Love, You Love' nog net goed gaat, wordt zijn zwoele stem bij 'Good Morning' en 'If You’re Out There' toch net even te zoet en te klef.


Al met al is Evolver een erg wisselvallig album geworden. Er staan weer een aantal hele lekkere en soms mooie nummers op, maar daar staan ook een heel stel misstappen tegenover. Bij vlagen lijkt John Legend te ver door te slaan in zijn eigen sentimentaliteit, waardoor bepaalde tracks al gauw degraderen tot zeikerig gejengel. Op andere momenten zijn de beats en vocalen gewoon niet pakkend genoeg. Daardoor is Evolver helaas niet van het constante hoge niveau zoals Johns twee voorgaande platen dat wel waren.


Label: Sony Releasedatum: Oktober 2008 Waardering: