CD: Winne - Winne Zonder Strijd

Tim (TimDeVries)
Het was lang wachten op het debuutalbum van Winne, maar nu, bijna vier jaar na de eerste kennismaking met de Rotterdamse rapper, is hij dan eindelijk daar: Winne Zonder Strijd. Al gauw na die twee overdonderende nummers in 2005 werd dit debuut aangekondigd, uitgesteld, aangekondigd, uitgesteld en uiteindelijk weer aangekondigd. Het "bedankt voor het wachten" in de intro is dus zeker op zijn plaats. De grootste vraag is natuurlijk of het het lange wachten ook waard was. Het antwoord is eenduidig: ja.

Waar we Winne voorheen voornamelijk kenden van opschepperige nummers als 'Top 3 MC', bewijst hij met de veelzijdigheid op zijn debuutplaat pas echt tot de hoogste regionen van de Nederlandse hiphop te behoren. In navolging van Appa en Kempi komt ook Winne op zijn eerste volwaardige plaat namelijk met een geheel ander geluid dan dat we van hem gewend zijn. In plaats van de felle en energieke opschepper horen we nu een wat meer ingetogen, maar een zeker niet mindere Winne. Dat heeft vooral te maken met de muzikale keuzes die hij voor dit album genomen heeft. De productie, die voornamelijk van Concrete komt, is namelijk erg soulvol. Zelfs dat van de eerste single 'W.I.N.N.E.' die inhoudelijk wat meer aansluit bij eerder werk. Op het nummer lijkt de gretige Winne na zijn lange afwezigheid te willen bewijzen dat hij het rappen niet is verleerd. Het is naast een sterk nummer tevens een prima opzetje naar de rest van het album.

Wat volgt zijn namelijk prettige, rustige en wederom erg soulvolle producties die Winne de kans geven om inhoudelijk wat dieper te gaan. Dat uit zich voor het eerst echt op 'Lotgenoot', een mooie hommage aan vriendschappen. Winne kijkt onder meer terug op de vriendschappen van zijn jeugdjaren om vervolgens zijn "lotgenoten" op een opvallend oprechte manier te adresseren. Het refrein wordt perfect ingevuld met zorgvuldig uitgekozen vocale samples. Nog mooier is misschien nog wel het erop volgende 'Crime Passionel'. Op het nummer bewijst de Rotterdamse rapper ook op schitterende wijze een aangrijpend verhaal te kunnen vertellen. Begeleid door fictieve nieuwsberichten, ingesproken door Dick Klees, en een snerpende saxofoon-sample vertelt Winne het verhaal van Jimmy, een tiener die na een zware jeugd tot een vreselijke daad komt. Een ander verhalend nummer is 'Rood'. Het nummer bevat een zeer minimalistische beat, wat de kracht van de track tot goede komt. We horen op de achtergrond de regen tikken terwijl Winne begint: "Vrijdagavond, ik was alleen op pad..". In deze avondwandeling komt het tot een confrontatie en wanneer deze agressiever wordt, wordt de muziek dit ook. Halverwege volgt een switch waarvan het zonde zou zijn om deze hier te verklappen, maar buiten kijf staat dat Winne met het nummer aantoont hoe goed muziek en verhaal met elkaar verweven kunnen zijn.

Eigenlijk staat Winne Zonder Strijd bijna louter uit sterke nummers, neem bijvoorbeeld de liefdessong 'Alles Wat Ik Wil' met GMB of het opzwepende 'Zegevieren' met Feis, lichte minpunten zijn er toch te vinden. Zo is 'Wandel Met Me Mee' een dappere poging tot een lome, kolkende zomertrack, maar schiet de beat tekort om dit gevoel voldoende over te brengen op de luisteraar. Er is goed te horen wat de bedoeling ervan moet zijn geweest, maar in plaats van kolkende warmte roept de beat eerder irritatie op; het beatloopje wordt al gauw storend. Een halve misser is ook 'Doe Alsof Je Weet!' met ex-Postmenlid Shyrock. Naast dat de reggae-achtige sound van het nummer niet echt tussen de rest van het album past, weet ook het refrein van Shyrock niet helemaal te overtuigen. Maar ondanks deze twee slippertjes is Winne Zonder Strijd, zeker voor Nederlandse maatstaven, een debuutalbum van formaat. De Rotterdamse rapper verrast vriend en vijand door met een erg volwassen en gevarieerd geluid te komen. En dat is te prijzen.
Label: Top Notch Releasedatum: 13 maart 2009
Waardering: