review

Film: Wall-E

Laura (Oplaatbatterij)
Het jaar is 2700. De mensen hebben de aarde verlaten omdat het onleefbaar is geworden door de vervuiling van deze zelfde mensen. Het enige teken van 'leven' is een robotje dat rondhobbelt en zijn kakkerlakvriendje. Al het afval dat de mensen hebben achtergelaten, verwerkt hij netjes tot pakketjes. Hij heeft een koffertje waar hij de interessante dingen die hij vindt instopt. Ontmoet Waste Allocation Load Lifter Earth-Class, kortweg Wall-E.



Na 700 jaar alleen te zijn geweest, wordt Wall-E echter een beetje eenzaam. Hij vermaakt zichzelf prima met dingen die mensen hebben achtergelaten, zoals een brandslang, een beha en een Rubix cube. Maar toch zou hij graag iemand hebben van wie hij het handje kan vasthouden, zoals hij heeft gezien op een cassette van Hello, Dolly!. Precies op dat moment landt er een ruimteschip op aarde waar de beeldschone Eve uit komt. Eve, oftewel Extraterrestrial Vegetative Evaluator, is naar de aarde gestuurd door de mensen om te kijken of deze misschien toch nog leefbaar is. Dit omdat Wall-E (onbewust) een plantje tot leven heeft weten te wekken. Wall-E is op slag verliefd. Eve heeft echter geen enkele persoonlijkheid. Maar Wall-E laat deze kans niet schieten en zal er alles aan doen om zijn liefde voor haar te bewijzen.



Deze negende animatiefilm van Pixar is duidelijk wat zwaarder beladen dan de vorige films over levend speelgoed of een kokende rat. De kijker wordt direct met de neus op de feiten gedrukt: als we zo blijven doorgaan de aarde te vervuilen, kon het nog wel eens fout aflopen. Ook het beeld van de mens in de toekomst is niet al te positief: we worden neergezet als luie, dikke mensen die niks anders doen dan consumeren en zich laten verwennen door robots. Er zit dus wel degelijk een boodschap in Wall-E, maar ook als je daar geen behoefte aan hebt is het een prachtige en ontroerende film.

Vooral de eerste helft is ronduit geniaal. We zien hoe de ietwat klungelige maar o zo schattige Wall-E zijn dagen doorbrengt en nog steeds nieuwe dingen ontdekt. Zijn oprechte nieuwsgierigheid is erg ontroerend en ook het feit dat hij niet meer dan twee woordjes kan zeggen, zorgt ervoor dat je van dit robotje houdt. De scène waarin Wall-E zijn huis, een vrachtwagen, aan Eve laat zien, is één van de beste scènes in de film.
In de tweede helft komen ook de mensen aan bod. Vergeleken met de prachtig afgebeelde Wall-E en Eve, zijn deze mensen ietwat teleurstellend. Het lijkt nog steeds erg moeilijk om personen geloofwaardig neer te zetten in een animatiefilm.



Maar dit mag de pret niet drukken, Wall-E blijft een prachtige en grappige film. Pixar is erin geslaagd om een robot, een levenloze automaat, zo schattig te maken dat je met hem gaat meeleven, en dat is knap. Verrekijkers als oogjes en lieve piepgeluidjes zorgen ervoor dat je dit robotje niet snel zal vergeten. Wall-E is één van de leukste zomerfilms van 2008!

Label: Walt Disney Releasedatum: 31 juli 2008 Kijkwijzer:
Waardering film: